Dzieciństwo i młodość Jerzego Giedroycia. Człowiek Wschodu
Audycja radiowa Hanny Marii Gizy (19 marca 2006). Spotkanie w Maisons-Laffitte. Archiwa i dyskusja: prof. Andrzej Ajnenkiel historyk, Marek Żebrowski - biograf Jerzego Giedroycia, Cezary Karpiński (dyrektor Instytutu Polskiego w Mińsku), prof. Adam Maldis z Mińska, filolog.
Dzieciństwo w Mińsku i Warszawie, praca w ministerstwie, kształtowanie się postawy politycznej Jerzego Giedroycia.
Sentyment do Wschodu, czuł się „Człowiekiem Wschodu". - Czuję się człowiekiem wschodnioeuropejskim, Europa Wschodnia moją ojczyzną Warszawa, Mińsk, Wilno. Wspomnienie o Mińsku z czasów szkolnych. „Warszawy nigdy nie lubiłem". Adresy warszawskie: Marszałkowska 81, pierwsze mieszkanie. ul. Brzozowa 4. „Warszawy nigdy nie lubiłem" - tylko Stare Miasto. Nauka w Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego.
Mińsk z czasów Jerzego Giedroycia: miasto z tętniącym życiem kulturalnym - rosyjskie, polskie, białoruskie. Szczególnie w latach 1906-16. Koncerty, teatr - klasyka polska na scenach.
Jerzy Giedroyc i jego prorocza wizja przyszłych państw - Białorusi. „Ostatni obywatel Wielkiego Księstwa Litewskiego". Giedroyciowie w Warszawie i porównanie z Mińskiem. Elitarne gimnazjum, kompleksy w stosunku do innych, poczucie obcości (np. ze względu na język rosyjski - rugowany z Warszawy).
Wojna - zgłosił się jako 13-latek, pełnił funkcję telefonisty. Józef Piłsudski - autorytet dla Jerzego Giedroycia. Cenił go za duży realizm, i za to, że brał na siebie odpowiedzialność. Mąż stanu.
Środowisko endeckie, ruch korporacyjny. Przyjaźnie szkolne. Stanisław Zaćwilichowski i jego wpływ na Jerzego Giedroycia. Klub Złośliwych Szczeniaków - „siedziało się w barze, piło wódkę i prowadziło politykę". Przekształcił się potem w Zakon Nieznanego Żołnierza - grupa młodych sekretarzy ministrów.
Reakcja na zamordowanie prezydenta Gabriela Narutowicza - szokujące, traumatyczne przeżycie. Harcerstwo. Korporacja Patria. Praca w ministerstwach.
Giedroyc - państwowiec. Określał się jako piłsudczyk. Pragmatyk, współpracował z różnymi środowiskami. Pismo „Bunt Młodych", propaństwowe. Powtarzał za Piłsudskim: „Temu narodowi trzeba iść pod włos". Stosunek do sprawy Brześcia - akceptacja. Postawa polityczna Jerzego Giedroycia, projekty zastopowane przez wojnę - planowany udział jego formacji w wyborach w roku 1940. Poczucie misji.
Obchody Roku Giedroycia na Białorusi, wydawnictwa, konferencje.