Publicysta, historyk, filozof, eseista.
W latach 1952-1957 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego; na tym samym wydziale obronił pracę doktorską (1965 r.) i habilitacyjną (1968 r.) oraz pracował jako adiunkt w Katedrze Historii Filozofii Narodowej. W 1968 r. stracił pracę na uczelni za publiczną krytykę polityki władz państwowych i partyjnych; z tego samego względu został usunięty w 1966 r. z PZPR. Do 1972 r. pracował w dziale rękopisów Biblioteki Narodowej, następnie wyjechał do Francji. W 1984 r. został profesorem we francuskim Krajowym Ośrodku Badań Naukowych (Centre National de la Recherche Scientifique - CNRS). W latach 1999–2006 był profesorem na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a od stycznia 2001 r. jest dyrektorem naukowym Muzeum Europy w Brukseli.
Do Maisons-Laffitte trafił po raz pierwszy po emigracji do Paryża, gdy rozpoczął współpracę z Jerzym Giedroyciem, publikując na łamach „Kultury” komentarze na temat sytuacji politycznej w kraju. Za książkę „Pologne, defi a l'impossible?” został w 1985 r. wyróżniony Nagrodą Publicystyczną „Kultury” im. Juliusza Mieroszewskiego. „W publicystyce Pomiana, prócz wszystkich jej walorów intelektualnych i pisarskich, czynnik zaangażowania i walki wzmacnia dodatkowo siłę przekonywania, lecz nigdy kosztem sumienności i ścisłości »historyka rzeczy starych«, który dorywczo przechodzi od swego naturalnego warsztatu naukowego do „wymierzania« i prześwietlania ojczystej teraźniejszości” – podkreślono w uzasadnieniu nagrody.
Jerzy Giedroyc zwrócił się do niego o pomoc w pisaniu autobiografii. Cykl rozmów, które Krzysztof Pomian odbył z Redaktorem, zaowocował „Autobiografią na cztery ręce” wydaną przez warszawskiego Czytelnika w cyklu Archiwum „Kultury”.
Wybrane publikacje:
Bibliografia
