18 stycznia 1908 r. w Warszawie przychodzi na świat Zygmunt Hertz.
1926 r. - Zdaje maturę w Wyższej Szkole Realnej w Łodzi. Studiuje w Wielkiej Brytanii, najpierw w Owens College w Manchesterze, a później w London School of Economics.
1938 r. - poznaje Zofię Neuding i żeni się z nią w 1939 r.
24 sierpnia 1939 r. - zostaje powołany do służby w 1. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej w Warszawie. Zwolniony z wojska. Przedostaje się do Stanisławowa.
1940 r. - Zostają wraz z żoną aresztowani przez NKWD i zesłani do posiołka Cyngłok w Maryjskiej ASRS. Przez 14 miesięcy pracują przy wyrębie lasu.
1941 r. - Małżeństwo Hertzów zostaje zwolnione z zesłania na mocy układu Sikorski-Majski. Oboje wstępują do Armii Polskiej w ZSRS. Zygmunt Hertz zostaje przydzielony do 6. Dywizji, a następnie przeniesiony do 7. Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej.
1942 r. - Ewakuowany z ZSRS, służy w 8. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej Ciężkiej.
1944 r. - Walczy w bitwie o Monte Cassino.
1946 r. - Współtworzy i współorganizuje Instytut Literacki. Zajmuje się głównie sprawami administracyjnymi i finansowymi.
13 października 1947 r. - Małżeństwo Hertzów przyjeżdża do Paryża. Zamieszkują z Jerzym Giedroyciem, Józefem Czapskim w podparyskiej miejscowości Maison-Laffitte przy avenue de Corneille 1.
1948 r. - Zostaje zdemobilizowany. Uzyskuje status uchodźcy politycznego we Francji.
5 października 1979 r. umiera na raka. Jest pochowany na cmentarzu w Le Mesnil-le-Roi.
Dla uczczenia jego pamięci Instytut Literacki ustanowił stałą Nagrodę Literacką im. Zygmunta Hertza.
1992 r. - Nakładem Instytutu Literackiego (Biblioteka Kultury tom 474) ukazuje się zbiór listów Zygmunta Hertza do Czesława Miłosza z lat 1952-1979 (w wyborze i opracowaniu Renaty Gorczyńskiej). Jest to jedno z najważniejszych świadectw dotyczących historii i funkcjonowania Instytutu Literackiego.
