Zdjęcie
Zbigniew Florczak. / Sygn. sm00005
© INSTYTUT LITERACKI
Powrót do listy

ZBIGNIEW FLORCZAK

Biografia


PISARZ, PUBLICYSTA
ur. 27 maja 1923 r.
zm. 19 listopada 2005 r.
Pseudonim: Pelikan

Prozaik, eseista, historyk i krytyk sztuki, tłumacz.
W czasie II wojny światowej należał do Armii Krajowej, brał udział w Powstaniu Warszawskim w zgrupowaniu „Baszta”.
Po Powstaniu więziony, w 1945 r., po uwolnieniu z obozu w Sandbostel w Niemczech, osiedlił się w Brukseli, gdzie skończył École des Beaux Arts i Wyższą Szkołę Dziennikarską. Współpracował z „Kulturą” w latach 1947-1949, wówczas dyskusje wzbudzały jego teksty: „Examin libre” oraz „Podróż na horyzonty” z 1949 r.
Publikował w „Orle Białym” i „Wiadomościach”. W 1949 r. powrócił do Polski. W latach 1955-1957 pracował w „Biuletynie Rozgłośni «Kraj»”. Drukował teksty w pismach: „Nowa Kultura”, „Po prostu”, „Przegląd Kulturalny”, „Kultura” (warszawska), „Polityka”. 

Od 1968 r. przesyłał do „Kultury” artykuły podpisane pseudonimem „Pelikan”. Po przerwie w latach 1975-1986 wznowił ich wysyłkę, publikował w miesięczniku do 2000 r. W 984 r. ujawnił swe nazwisko, a od 1991 r.  nie używał pseudonimu. 
Pisał teksty poświęcone sytuacji politycznej w Polsce i eseje literackie.

Wybrane publikacje
Wydał poza Instytutem m.in.:

  • Autoportret z rubinem, Warszawa 1960.
  • Podróż na horyzonty, Warszawa 1966.
  • Grypsy i reminiscencje (1968-1993), ze słowem wstępnym Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Londyn 1995.
Pomiń sekcję linków społecznościowych Facebook Instagram Vimeo Powrót do sekcji linków społecznościowych
Powrót na początek strony