Malarz, grafik i ilustrator. Ukończył Państwowe Liceum Artystyczne w Warszawie i studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Artura Nachta- Samborskiego. Ważnym miejscem był dla niego Teatr na Tarczyńskiej, gdzie w 1956 r. odbyła się jego pierwsza indywidualna wystawa i gdzie zaprzyjaźnił się z Mironem Białoszewskim. Trzy lata później jego prace zostały nagrodzone Grand Prix na paryskim Biennale Młodych i artysta zdecydował się przenieść do Paryża, gdzie nawiązał kontakt z poleconym mu przez Białoszewskiego Czesławem Miłoszem.
Lebenstein bardzo przyjaźnił się z wieloma osobami z kręgu „Kultury” – z Zygmuntem Hertzem, Gustawem Herlingiem-Grudzińskim, Konstantym Jeleńskim i ks. Józefem Sadzikiem.
W 1976 r. otrzymał nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego, a w 1987 r. Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1992 r. w Zachęcie odbyła się największa wystawa jego prac w Polsce.
Okno w pokoju Zygmunta Hertza (zdjęcie Sławomira Królikowskiego)
W domu „Kultury” w Maisons-Laffitte, w pokoju Zygmunta Hertza znajduje sie okno z wymalowanymi przezeń na szkle obrazami. Projektował okładki do książek Aleksandra Wata i amerykańskich wydań Czesława Miłosza, zilustrował opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego i Miłoszowski przekład Księgi Hioba. Jego wystawy były w „Kulturze” regularnie recenzowane. Ilustrował m.in. „Folwark zwierzęcy” George'a Orwella (Kraków 1985).
Ilustracja Lebensteina do „Folwarku zwierzęcego” George'a Orwella
