Zdjęcie
Zbigniew S. Siemaszko, fot. IPN / Sygn. jn00008
© INSTYTUT LITERACKI

Powiązane postacie:

Biografia


Zbigniew Sebastian Siemaszko

Historyk
ur. 28 października 1923 r. w Lachowszczyźnie
zm. 2 lutego 2021 r. w Londynie
Pseudonim: Zbigniew Sebastian Siemaszko

Inżynier elektroniki, historyk, pisarz, publicysta.
Uczęszczał do Gimnazjum Jezuitów w Wilnie. W 1940 r. deportowany do Kazachstanu. Po zawarciu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa. Został przydzielony do 10 Dywizji Piechoty organizującej się w miejscowości Ługowoj i wraz z wojskiem został ewakuowany do Persji.
Stacjonował kolejno w Iraku, Palestynie i Południowej Afryce, do Wielkiej Brytanii dotarł w kwietniu 1943 r. Przeniesiony do ośrodka szkoleniowego „cichociemnych” łącznościowców w Szkocji, gdzie został podchorążym. Od lipca 1944 r. do zakończenia wojny pełnił funkcję radiotelegrafisty w Batalionie Łączności Sztabu Naczelnego Wodza.
Po wojnie wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. W marcu 1947 r. zdał maturę w polskim gimnazjum w Glasgow. Zdemobilizowany w styczniu 1948 r. Studiował elektronikę w Polish University College i w Uniwersytecie Londyńskim. Pracował w kilku przedsiębiorstwach zajmujących się elektroniką m.in. w British Communication Corporation. Specjalizował się w dziedzinie niezawodności działania sprzętu elektronicznego w zastosowaniu wojskowym (opublikował kilka artykułów z tej dziedziny).
Był związany ze środowiskiem „Kontynentów”, potem z londyńskim „Przeglądem Powszechnym”. W emigracyjnej prasie zamieszczał sprawozdania ze spotkań, wieczorów dyskusyjnych i autorskich odbywających się w londyńskim Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym.
Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na historii wojskowości, łączności między emigracją wojenną a krajem, historii Armii Krajowej i Narodowych Siłach Zbrojnych. Był laureatem nagrody przyznawanej przez Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie.
Współpracę z paryską „Kulturą” nawiązał jesienią 1959 r., publikując początkowo drobne teksty na różne tematy. Później skupił się na problematyce historycznej. Stał się jednym najbardziej aktywnych autorów w wydawanych przez Jerzego Giedroycia „Zeszytach Historycznych”. Mieszkał i zmarł w Londynie.
Zbigniew Sebastian Siemaszko - In memoriam. Marek Kornat, Rafał Stobiecki w:
Dzieje Najnowsze, Rocznik LIV – 2022 (sprawdzony dostęp, luty 2023) 
 
Wybrane publikacje:
  • Janina Hobler, Polonistka w mundurze: ze Lwowa, przez Sowiety, Iran, Irak, Palestynę do W. Brytanii. Wspomnienia, wiersze, dokumenty, listy, zdjęcia (redakcja; 1982);
  • Narodowe Siły Zbrojne (1982);
  • Wojsko od podszewski (sylwetki i sytuacje) (1984);
  • Powstanie warszawskie - kontakty z ZSRR [Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich] i PKWN [Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego] (1987);
  • W sowieckim osaczeniu 1939-1943 (1991);
  • Świadkowie przeżyć sowieckich 1939-1946, (redakcja; 1999);
  • Zaplecze i młodość: (XV wiek - 17 wrzesień 1939 r.) (2000);
  • Pod sowiecką władzą (1939–1942) (2001);
  • Radiotelegrafia i radiowywiad (1939-1946) (2003);
  • Działalność generała Tatara (1943-1949), (wyd. 2 popr. i uzup., 2004);
  • Lata zanikającej nadziei (1942-1945) (2006);
  • Korespondencja z Jerzym Giedroyciem (1959-2000) (2008);
  • Polacy i Polska w drugiej wojnie światowej, (wyd. 2 – 2010);
  • Łączność i polityka 1939-1946: zbiór opracowań, (wyd. 2 – 2011);
  • Generał Anders w latach 1892-1942 (2012).
 
Bibliografia
  • Emigrant. Wywiad-rzeka ze Zbigniewem S. Siemaszką, rozmawiał Piotr Godzina, Lublin: Fundacja Niepodległości 2014;
  • K. A. Dorosz, O wspomnieniach Zbigniewa S. Siemaszki, „Archiwum Emigracji”, t. 11 (2009): Piśmiennictwo wspomnieniowe Drugiej Emigracji, red. W. Lewandowski, R. Moczkodan, s. 132-138;
  • R. Habielski, Życie społeczne i kulturalne emigracji, Warszawa 1999, s. 196–197.
Pomiń sekcję linków społecznościowych Facebook Instagram Vimeo Powrót do sekcji linków społecznościowych
Powrót na początek strony