Zdjęcie
Jerzy Giedroyc, ksiądz pallotyn NN, Olga Scherer w pokoju na poddaszu. / Sygn. FIL06892
© INSTYTUT LITERACKI

Powiązane postacie:

Piszą o Oldze Scherer


Olga Scherer

Publicysta, Pisarz, Tłumacz
ur. 6 stycznia 1924 r. w Krakowie
zm. 26 listopada 2001 r. w Paryżu
Pseudonim: Olga Scherer

Janina Katz, Jak być emigrantem?
„Kultura", 1972, nr 3/294

Maria Danilewicz Zielińska - Szkice o literaturze emigracyjnej
Paryż, IL., 1978, s. 284-285

Joanna Siedlecka - Oszołomić Jankesów [w:] Jaśnie panicz
Kraków, WL, 1987, s. 252-256.

„Pisanie jest wielkim świętem” - rozmowa Tadeusza Komendanta z Olgą Scherer
pismo „Potop” 1991, Warszawa, nr 2-3, s. 6-7.

Renata Gorczyńska - Antycurriculum. Olga Scherer [w:] Portrety paryskie
Kraków, WL, 1999, s. 93-117.

Renata Gorczyńska - Dama z dalmatynką
„Rzeczpospolita (dodatek Plus Minus)”, 5-6 stycznia 2002.

Aleksander M. Schenker - Olga Scherer - wspomnienie osobiste
„Zeszyty Literackie” 2002.

Marta Wyka - Olga Scherer - portret
„Dekada Literacka” 2002, 1-2 (183-184), s. 126-133

Czesław Miłosz - Olga Scherer
„Tygodnik Powszechny”, 30 maja 2004

Olga Scherer w Słowniku współczesnych polskich pisarzy i badaczy literatury
Warszawa, IBL, 2001, t. VII

Anna Łabędzka - Śladem Olgi Scherer: 1924–2001
"Nowa Dekada Krakowska", nr 6, 2014

Pomiń sekcję linków społecznościowych Facebook Instagram Vimeo Powrót do sekcji linków społecznościowych
Powrót na początek strony