Pisarka, publicystka, historyczka.
W lutym 1940 r. wraz z rodzicami - ojciec był inspektorem w Białowieskiej Dyrekcji Lasów Państwowych- została wywieziona w głąb ZSRS (Syberia, Kirgizja, Uzbekistan) W 1942 r. opuściła ZSRS z armią gen. W. Andersa i przez Iran i Irak trafiła do Palestyny. Uczyła się w szkole polskiej w Ain-Karem pod Jerozolimą. Od 1947 r. przez kilka lat mieszkała w obozie dla uchodźców w Wielkiej Brytanii. Polską maturę zdała w Stowell Park w 1950 r., a angielską w 1952 r.. W latach 1952-1956 studiowała historię na Uniwersytecie w Birmingham, gdzie uzyskała stopień B.A. W latach 1956-1958 studiowała w Oxfordzie, gdzie w 1958 r. obroniła pracę doktorską o Stanisławie Orzechowskim (1513-1566). Od 1961 r. pracowała w Bibliotece Brytyjskiej, w której kierowała działem polskim. Mieszkała w Londynie.
Publikowała w wielu pismach emigracyjnych m.in. w „Wiadomościach”. W 1969 r. została nagrodzona przez „Wiadomości” za najlepszy utwór prozą wydrukowany w tym piśmie tego roku. W 1970 r. otrzymała nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Poza IL wydała wspomnienia Moje uniwersytety (1971) – nagrodzone przez Radio Wolna Europa. Jej wspomnienia znalazły się w antologii W czterdziestym nas matko na Sybir zesłali. Polska a Rosja 1939-1942 (1983). Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (1970).
Wybrane publikacje:
W latach 70. w „Kulturze”, pod pseudonimem Grażyna Nowak umieszczała felietony z cyklu „List z Londynu”. Pisała też pod własnym nazwiskiem, zarówno w „Kulturze”, jak w „Zeszytach Historycznych” (11 tekstów). W 1980 roku w Bibliotece Kultury ukazała się jej powieść Pogranicze (wydana pod pseudonimem Janina Kowalska) poświęcona początkom polskiej, powojennej emigracji do Wielkiej Brytanii.
Bibliografia:
Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie 1939-1980, red. B. Klimaszewski, wyd. 2 , Warszawa 1993.
