Prezes Stowarzyszenia Instytut Literacki (2010-2019) i Fundacji Kultury Paryskiej (2013-2019)
Działacz opozycji demokratycznej w Polsce w latach 70. Współpracownik Studenckiego Komitetu Solidarności, KSS „KOR” i Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W latach 1982-1989 działacz organizacji emigracyjnych w Paryżu, m.in. współpracownik paryskiej „Kultury”, Biura Solidarności, „Kontaktu”, RFI i RWE. Przedstawiciel krakowskiego podziemnego pisma „Arka”.
W latach 1983-1989 był europejskim przedstawicielem australijskiej Fundacji POLCUL (Polska Fundacja Kultury), w latach 1987-2002 był sekretarzem Funduszu Pomocy Niezależnej Nauce i Literaturze Polskiej (Fonds d’Aide aux Lettres Polonaises Independantes) i współwłaścicielem Editions Aktis SARL (1989-1995). Dwa razy przyznano mu Nagrodę Przyjaźni i Współpracy „Kultury” (za rok 1992 i 1997). Autor artykułów i Kroniki francuskiej na łamach „Kultury”.
W Instytucie Literackim pracował od 2000 r. Po śmierci Henryka Giedroycia w 2010 r. został prezesem Stowarzyszenia Instytut Literacki Kultura. Pełnił tę funkcję do maja 2019 r.
Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1995), Oficerskim (2008) i Komandorskim (2018) Orderu Odrodzenia Polski oraz w 2018 r. Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości.
Od VII. edycji (2023) Konkurs Stowarzyszenia Instytut Literacki Kultura i Fundacji Kultury Paryskiej na najlepsze prace doktorskie i magisterskie, związane tematycznie z historią i dorobkiem Instytutu Literackiego w Paryżu nosi imię Wojciecha Sikory, który był jego pomysłodawcą i organizatorem.
Został pochowany 18 sierpnia 2022 r. na cmentarzu w Le Mesnil-le-Roi.
