Pisarz, publicysta, scenarzysta i aktor.
Urodzony i wychowany w podwarszawskich Włochach, później student prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował na łamach „Nowej Kultury” w 1957 r. opowiadaniem „Kwadratowy”. W kolejnych latach publikował liczne zbiory opowiadań, w których główne role odgrywali ludzie prości, ale z zasadami, żyjący na obrzeżach systemu komunistycznego, poświęcający swoje życia biernemu oporowi.
Współpracę z „Kulturą” nawiązał już w latach 70., kiedy publikował na łamach czasopisma pod pseudonimem „Seweryn Kwarc”. W latach 80. powstały kolejne opowiadania opisujące absurdy życia, tym razem Nowakowski skupił się jednak na odmalowaniu obrazu społeczeństwa w trakcie stanu wojennego. Swoje książki, począwszy od wydanego w 1982 r. w Bibliotece „Kultury” tomu „Raport o stanie wojennym”, publikował w oficynach niezależnych i poza Polską. Założyciel kwartalnika literackiego „Zapis”.
Był laureatem Nagrody Kościelskich (1968), Nagrody Kulturalnej Solidarności (1982), Nagrody Wolności francuskiego PEN Clubu (1983), Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (obie 1984) oraz Nagrody Literackiej m. st. Warszawy w kategorii "Warszawski twórca" (2010).
