Zdjęcie
Pogrzeb Ledy Giedroyc - spotkanie po pogrzebie w kawiarni w dzielnicy Pere-Lachaise. Od lewej siedzą: Leszek Czarnecki, Wojciech Karpiński i Jacek Krawczyk. / Sygn. FIL02947
© INSTYTUT LITERACKI

Powiązane postacie:

Biografia


Wojciech Karpiński

Publicysta, Pisarz
ur. 11 maja 1943 r. w Warszawie
zm. 18 sierpnia 2020 r. w Paryżu
Pseudonim: Zenon Mielnicki, Kazimierz Opaliński, Jacek Salski, Tomasz Staliński (raz przez pomyłkę, w "K" nr 5/1970), Wojciech Karpiński

Historyk literatury i publicysta. Studiował filologię romańską na Uniwersytecie Warszawskim (magisterium: 1966 r.) oraz na Wydziale Filozofii UW (1965-1968). Od 1967 r. doktorant na Wydziale Filologii Obcej UW, prowadził jednocześnie zajęcia dydaktyczne z literatury francuskiej. Doktorat obronił w 1970 r.
W latach 1972-1979 opracowywał dla „Pamiętnika Literackiego” dział pt. „Literatura francuska”. W 1974 r. został członkiem redakcji miesięcznika „Twórczość”, gdzie publikował artykuły i recenzje literackie (także pod pseudonimem „Polikarp Wojciechowski”) i prowadził stały przegląd zawartości czasopism pt. „Stany Zjednoczone” i „Francja”(1979-1981). 
W 1975 r. należał do sygnatariuszy „Memoriału 59”, wyrażającego protest przeciw projektowanym zmianom w Konstytucji PRL. W latach 1979-1981 był członkiem redakcji miesięcznika „Res Publica”. 
W czasie wprowadzenia stanu wojennego w Polsce przebywał w USA, później zdecydował się pozostać za granicą. W semestrze wiosennym 1982 r. prowadził wykłady na wydziale nauk politycznych Yale University w New Haven (USA). Od sierpnia 1982 r. mieszkał w Paryżu, gdzie został pracownikiem naukowym Centre National de la Recherche Scientifique. 
Od 1982 r. należał do Komitetu Wykonawczego Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Kulturze Polskiej. Członek redakcji „Zeszytów Literackich” (od 1983 r.). 
W 1990 r. prowadził wykłady o polskiej literaturze emigracyjnej na University of Texas (Austin, USA). W roku akademickim 1994-1995 prowadził seminarium „Literatura a wygnanie” na New York University. 
W „Kulturze” publikował od 1970 r. artykuły, recenzje i szkice literackie. W 1989 r. otrzymał Nagrodę Literacką im. Zygmunta Hertza (za całokształt twórczości).
Publikował ponadto w „Tygodniku Powszechnym” (1970-1973, 1977, 1980-1984; pod pseudonimami: Franciszek Dinheim, fd, wk). 
Członek Związku Literatów Polskich (1976-1983) oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989). Otrzymał m.in. nagrodę Fundacji im. Kościelskich (Genewa, 1975), Nagrodę im. Herminii Naglerowej przyznaną przez Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn, 1984, za książkę pt. „Chusteczka imperatora”), nagrodę Ingram Merrill Award (Nowy Jork, 1988 [1977]), nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (Nowy Jork, 1989), Nagrodę Ministra Kultury (Warszawa, 2004), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2012).
 

W sieci:
Autorska strona Wojciecha Karpińskiego

Wojciech Karpiński o Jerzym Stempowskim

Spotkanie z Wojciechem Karpińskim poświęcone książce "Henryk" (o Henryku Krzeczkowskim) prowadził Marcin Król. Instytut Teatralny w Warszawie 19 pażdziernika 2016 r.

Wybrane publikacje:
W innych oficynach wydał m.in:

  • Sylwetki polityczne XIX wieku (współautor: Marcin Król) Znak, Kraków 1974 [wydanie ocenzurowane]; wydanie pełne pt. Od Mochnackiego do Piłsudskiego. Sylwetki polityczne XIX wieku, Świat Książki, Warszawa 1997. 
  • Szkice o wolności Polonia, Chicago 1980.
  • W Central Parku, Libella, Paryż 1982.
  • Cień Metternicha, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1982. 
  • Pamięć Włoch, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982.
  • Chusteczka Imperatora, Polonia, Londyn 1983. 
  • Książki zbójeckie, Polonia, Londyn 1988.
  • Herb wygnania, „Zeszyty Literackie”, Paryż 1989.
  • Polska a Rosja. Z dziejów słowiańskiego sporu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994.
  • Fajka van Gogha, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1994.
  • Prywatna historia wolności, Iskry, Warszawa 1997.
  • Drzewa i ludzie, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2000.
  • Jan Nowak-Jeziorański. Głos Wolnej Europy (współautorzy: Stefan Kisielewski, Adam Michnik, Barbara Toruńczyk), Fundacja „Zeszytów Literackich”,Warszawa 2005.
  • Twarze, Fundacja „Zeszytów Literackich”, Warszawa 2012.

Inne teksty:

  • Czwarta polszczyzna [w:] Jerzy Giedroyc. Redaktor - polityk - człowiek (zebrał, do druku przygotował i wstępem poprzedził Krzysztof Pomian), Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Warszawa-Lublin 2001.

Opracowania:

  • Jerzy Giedroyc, Konstanty A. Jeleński, Listy 1950-1987 (autor wyboru, opracowania i wstępu), Czytelnik, Warszawa 1995, seria: Archiwum „Kultury”. 

__Plik do pobrania: Link

Pomiń sekcję linków społecznościowych Facebook Instagram Vimeo Powrót do sekcji linków społecznościowych
Powrót na początek strony