Poeta, tłumacz i slawista.
Dzieciństwo spędził na Wołyniu, podczas II wojny światowej został wywieziony do Związku Sowieckiego, skąd przedostał się do Iranu, a później do Indii.
Od 1948 r. mieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie studiował historię i polonistykę. Od lat 50. był mocno zaangażowany w emigracyjne życie literackie, zarówno jako poeta, jak i krytyk. W latach 1959-64 był związany z czasopismem i grupą literacką „Kontynenty”, działającą w Londynie.
Współpracę z „Kulturą” nawiązał w połowie lat 50. dzięki Marii Danilewicz Zielińskiej. Publikował w czasopiśmie wywiady o tematyce emigracyjnej i wiersze, a także – wraz z Bolesławem Sulikiem - cykl „Polacy w Szkocji”. Te reportaże zostały w 1961 r. uzupełnione i opublikowane w Bibliotece „Kultury” pod tytułem „Polacy w Wielkiej Brytanii” – była to pierwsza próba stworzenia pełnego obrazu życia polskiej emigracji na Wyspach.
Rok później Czaykowski podjął decyzję o przeprowadzce do Kanady, gdzie na University of British Columbia wykładał literaturę i historię Polski. Ten okres jego życia zaoowocował dwoma wydanymi w Instytucie Literackim tomami poetyckimi: „Sporem z granicami” (1964) i „Point-no-point” (1971).
