Po zdaniu matury, do 1935 r. studiował prawo w Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Po studiach wstąpił do Podchorążówki Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, którą ukończył w 1938 r. w stopniu podporucznika rezerwy. Został powołany do służby w żandarmerii w WIlnie, równocześnie studiował prawo w Uniwersytecie Stefana Batorego. Wybuch wojny przerwał przewód doktorski.
W czasie Kampanii Wrześniowej walczył w 3. Wileńskiej Brygadzie Kawalerii Armii Prusy. Dostał się do sowieckiej niewoli, z której uciekł. Zamieszkał w Wilnie. Działał w konspiracyjnym Związku Mlodzieży Chrześcijańskiej, później, przez Polski Związek Powstańczy trafił do ZWZ-AK. Od sierpnia 1942 r byl dowódcą Dywizjonu Żandarmerii i szefa bezpieczeństwa Komendy Okręgu AK w Wilnie. W lipcu 1944 r. wyjechał na Zachód jako emisariusz komendanta Okręgu Wileńskiego AK. Przebywał m.in. w Niemczech, Włoszech, we Francji i w Wielkiej Brytanii W 1951 r. trafił do USA, pracował jako prawnik, był działaczem organizacji kombatanckich, w Zeszytach Historycznych publikował wspomnienia i artykuły na temat działania AK na Wileńszczyźnie.
