Zdjęcie
Zofia Hertz, Zygmunt Hertz, Henryk Giedroyc, Jerzy Stempowski et Bohdan Osadchuk avec sa femme à Maisons-Laffitte, 1961. / Sygn. FIL00313
© INSTYTUT LITERACKI

Powiązane postacie:

Biografia


Bohdan Osadczuk

Publicysta
ur. 1 sierpnia 1920 w Kołomyi
zm. 19 października 2011 w Czechówce koło Myślenic
Pseudonim: Jurij Czarnomorskyj, Czarnomorski, Berlińczyk, Monachijczyk, B.O., BEO, (BEO), A.K., Aleksander Korab, Bohdan Osadczuk

Ukraiński publicysta, dziennikarz, sowietolog, badacz historii Europy Środkowo-Wschodniej. Dzieciństwo i młodość spędził na Kielecczyźnie, w Boszczynku i Przybenicach koło Pińczowa, dokąd jego ojciec został przeniesiony jako nauczyciel. Został usunięty z gimnazjum w Pińczowie, gdy wystąpił w obronie kolegi Żyda. Maturę zdał na ukraińskich kursach w Krakowie, w 1941 r. Studiował historię krajów Europy Środkowo-Wschodniej, Bałkanów, prawo międzynarodowe i języki wschodnie na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Pracę magisterską poświęconą prasie Ukrainy Zakarpackiej obronił w 1944 r.
Po wojnie pracował w Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie do końca 1949 r. Po przejściu do Berlina Zachodniego rozpoczął pracę w dzienniku „Die Neue Zeitung”. W następnych latach współpracował z licznymi gazetami ukraińskimi, polskimi, niemieckojęzycznymi, m.in. z „Die Neue Zurcher Zeitung” i „Der Tagesspiegel”, pisząc w nich pod pseudonimem „Alexander Korab”.
Doktorat obronił na Wolnym Ukraińskim Uniwersytecie w Monachium, w 1966 r. został profesorem historii najnowszej Europy Wschodniej na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie. W latach 1984-1987 był współwydawcą pisma ukraińskich intelektualistów na emigracji „Widnowa”. 
Jego związki z Instytutem Literackim sięgają czerwca 1950 r., wtedy to podczas założycielskiego spotkania Kongresu Wolności Kultury poznał Jerzego Giedroycia i Józefa Czapskiego. Należał do grona najbliższych współpracowników Redaktora.
Zadebiutował w numerze czerwcowym „Kultury” (nr 5/55) z 1952 r. „Kroniką polsko-ukraińską” w nowej kolumnie „Kronika ukraińska”. Od tego czasu drukował stale, aż do likwidacji pisma, głównie teksty dotyczące życia emigracji ukraińskiej, stosunków ukraińsko-polskich, sytuacji politycznej w bloku wschodnim czy w Niemczech.
W 1984 r. został wyróżniony Nagrodą Przyjaźni i Współpracy „Kultury”, którą przekazał na koszty opracowania specjalnego numeru „Kultury” w języku ukraińskim. 
Jerzy Giedroyc we wstępie do zbioru tekstów Osadczuka napisał: „Bohdan Osadczuk był i jest nie tylko dokładnym informatorem o stosunkach polsko-ukraińskich, ale przede wszystkim ułatwił »Kulturze« nawiązanie kontaktów z czołowymi działaczami ukraińskimi. Rozpoczynając naszą działalność, nie byliśmy zupełnie zorientowani, jak wygląda emigracja ukraińska na Zachodzie, i tutaj Osadczuk był przede wszystkim bardzo cennym kontaktemenem. Dzięki niemu nawiązaliśmy bliską współpracę z Borysem Lewickim, który stał się bardzo cennym współpracownikiem, a kilka jego książek wydaliśmy w ramach Biblioteki »Kultury«” (B. Osadczuk, „Ukraina, Polska, świat”, wybrał i przedmową opatrzył A.St. Kowalczyk, wstęp: J. Giedroyc, Cz. Miłosz, Sejny 2000).
W maju 2001 r. został odznaczony Orderem Orła Białego.

W innych oficynach ukazały się:

  • Bohdan Osadczuk, Ukraina, Polska, świat, wybrał i przedmową opatrzył A.St. Kowalczyk, wstęp: J. Giedroyc, Cz. Miłosz,  Sejny 2000.
  • Wiek ukraińsko-polski. Rozmowy z Bohdanem Osadczukiem, przeprowadzili B. Kerski, St. Kowalczyk, współpr. K. Zastawny,  Lublin 2001.
  • Bohdan Osadczuk, Niepodległa Ukraina: wybór szkiców, artykułów i rozmów (1991-2006), wybór i oprac. B. Kerski,  Sejny 2006.
Pomiń sekcję linków społecznościowych Facebook Instagram Vimeo Powrót do sekcji linków społecznościowych
Powrót na początek strony