Absolwent Liceum im. Adama Mickiewicza w Warszawie. W okresie II wojny światowej – uczestnik kampanii wrześniowej, brał udział w obronie Grodna. Był czynny w konspiracji, w Związku Jaszczurczym, a od 1942 r. w Narodowych Siłach Zbrojnych (pseudonim "Bóbr"). Jednocześnie studiował historię na tajnych kompletach na Uniwersytecie Warszawskim.
Uczestnik powstania warszawskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Orderem Virtuti Militari V klasy. Po zakończeniu powstania trafił do obozu jenieckiego Lamsdorf (Łambinowice), a następnie do Murnau w Bawarii.
Po wyzwoleniu w 1945 r. wstąpił do Brygady Świętokrzyskiej NSZ, gdzie został dowódcą plutonu. Wojnę ukończył w stopniu podporucznika. W styczniu 1946 r. udał się do Paryża i kontynuował studia historyczne.
Doktorat poświęcony kwestii polskiej w polityce Napoleona III obronił w 1955 r. na Sorbonie (promotor: Pierre Renouvina). Po opuszczeniu Francji rozpoczął pracę jako opiekun polskich studentów w Cork w Irlandii. Następnie pracował w Surrey w Wielkiej Brytanii, gdzie w szkole średniej uczył historii i języka francuskiego. Habilitował się w 1964 r. (Napoleon III, l'Europe et Pologne en 1863-1864) na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie (PUNO).
Od 1963 do 1988 r. wykładał w Saint Mary's University w Halifax w Kanadzie (profesor od 1970 r.) Jednocześnie będąc profesorem historii na PUNO (1964-2001).
Był członkiem: Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (1963), Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii/Polskiego Towarzystwa Historycznego na Obczyźnie, Polish American Historical Association, Canadian Historical Association. Autor 120 publikacji związanych z historia dyplomacji XIX wieku. Publikował w periodykach amerykańskich, francuskich, kanadyjskich i niemieckich współpracownik pism „Antemurale”, „The Polish Review”, „Tekach Historycznych”.
Wybrane publikacje:
- Do tajnej dyplomacji Napoleona III (1863) (1961);
- Napoléon III et le probleme polonais (1830-1859) (1955);
- La Russie, l'Eglise et la Pologne, 1860-1866 (raports des consuls français) (1969);
- Stany Zjednoczone A. P. a powstanie styczniowe (1961).
W „Zeszytach Historycznych” opublikował 10 tekstów.
Wybrana bibliografia:
- Śp. prof. dr Stanisław Bóbr-Tylingo [1919-2001], „Rocznik Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie” 44 (2000/2001), s. 29;
- Z. A. Judycki, Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Słownik pracowników naukowych, Londyn 2008, s. 20.
- J. Kulczycki, Polish Historians in the United States and Canada, "The Polish Review" 53 (2008), nr 4, s. 457-465;
- A. Suchcitz, Prof. Dr hab. Stanisław Bóbr-Tylingo (1919-2001), „Teki Historyczne” 23 (2004), s. 335-337;
