Pierwsze lata życia spędził we Lwowie. Po wybuchu II wojny światowej wraz z rodzicami i rodzeństwem wyjechał za granicę. W czasie wojny rodzina przebywała we Włoszech, Francji, Hiszpanii i Portugalii, by ostatecznie osiąść w Wielkiej Brytanii, gdzie Andrzej Krzeczunowicz ukończył szkołę średnią. W 1952 r. obronił pracę magisterską na uniwersytecie w St. Andrews w Szkocji. Następnie przez dwa lata studiował nauki polityczne w Strasbourgu.
Od 1954 r. pracował w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium. Przeszedł wiele szczebli kariery: był redaktorem (1954-1969 ), kierownikiem działu radiowego (1969-1975), redaktorem programowym (1975-1980) i zastępcą dyrektora (1980-1988). W latach 1989-1992 byl dyrektorem Biblioteki Polskiej i Muzeum Adama Mickiewicza w Paryżu. W latach 1992-1997 należał do rządowego zespołu negocjującego wejście Polski do NATO, był też w tym czasie ambasadorem RP w Belgii i Luksemburgu.
Później poświęcił się pracy akademickiej. W ciągu kilku lat wykładał w Saint Anthony’s College (Oxford) oraz na Uniwersytecie Opolskim i na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. Należał do Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu, Polskiego Związku Kawalerów Maltańskich (przez pewien czas był jego wiceprezydentem), Rady Ambasadorów Europejskiej Dyplomacji w Warszawie oraz Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (przez pewien czas jako przewodniczący). Współpracował m.in. z tygodnikiem „Time”, „Kulturą” i „Dziennikiem Polskim”.
