MARIA CZAPSKA

Biografia

PISARZ
ur. 6 lutego 1894 w Pradze
zm. 11 czerwca 1981 w Maisons-Laffitte

Historyczka literatury, krytyczka literacka, eseistka, tłumaczka.

W latach 1925–1930 przebywała w Paryżu jako stypendystka, zbierając materiały do biografii Adama Mickiewicza (La vie de Mickiewicz, 1931). Po powrocie do kraju umieszczała różne artykuły i recenzje literackie w ważniejszych periodykach i gazetach, współpracowała z Polskim Słownikiem Biograficznym, dla którego napisała wiele biogramów dotyczących rodziny, np. Józefa Napoleona Czapskiego.

W roku 1938 otrzymała nagrodę "Wiadomości Literackich" przyznawaną za najwybitniejszą polską książkę ("Ludwika Śniadecka", Kraków 1938 r.).

Podczas okupacji działała w Radzie Pomocy Żydom „Żegota”. Na emigracji od 1945 r. - na Zachód przedostała się przez "zieloną granicę". Publikowała w „Tygodniu Polskim”, „Wiadomościach”, „Życiu”. Należała do Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.
Od 1947 r. związana z paryską „Kulturą”. Latem 1948 r. zamieszkała w jej siedzibie wraz z bratem Józefem. Na łamach „Kultury” ogłaszała artykuły dotyczące m.in.: religii, polskiej emigracji powojennej i XIX-wiecznej, literatury, ponadto recenzje książek, przekłady m.in.: André Malraux, Daniela Halevy.

Bibliografia:
Poza Instytutem Literackim wydała:
Ludwika Śniadecka
            Rzym 1946 (wznowienie)
Miłosierdzie na miarę klęsk
            Londyn 1954
Szkice Mickiewiczowskie
            Londyn 1963
Dwugłos wspomnień
            Londyn 1965
Gwiazda Dawida i dzieje jednej rodziny
            Londyn 1975
Europa w rodzinie
            Paryż 1970