Działacz emigracyjny, nauczyciel i publicysta. Jeden z najbliższych przyjaciół Jerzego Giedroycia i Józefa Czapskiego.
Ukończył matematykę w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, pracował jako nauczyciel w średniej szkole technicznej oraz opiekun w Domu Sierot, był instruktorem harcerskim. Po wybuchu wojny zaangażował się w działalność konspiracyjną, działał w ZWZ AK we Lwowie, był też członkiem Polskiej Organizacji Walki o Wolność.
22 czerwca 1941 r. został aresztowany we Lwowie, więziony na Butyrkach i Łubiance. W 1941 r. został skazany na karę śmierci. Jego więzienne losy opisał Józef Czapski w książce Na nieludzkiej ziemi.
Uwolniony po układzie Sikorski-Majski, wydostał się z ZSRS wraz z Armią Andersa. Służył w Armii Polskiej na Wschodzie i 2 Korpusie Polskim, był m.in. pierwszym zastępcą Szefa Oddziału Propagandy i Kultury Dowództwa APW i 2 KP, szefem sekcji szkół w Bazie 2 KP, a w latach 1945-1947 zastępcą szefa delegatury 2 Korpusu we Francji, gdzie - w Paryżu - jego szefem był Józef Czapski.
Po odejściu z wojska Zamieszkał w Wielkiej Brytanii. Był nauczycielem matematyki w Ampleforth College, w polskim gimnazjum w Stowell Park i od 1957 r. do śmierci w Cardinal Vaugham Grammar School. Był m.in. członkiem Rady Jedności Narodowej, kierownikiem działu oświaty w Egzekutywie Zjednoczenia Narodowego, członkiem władz Niezależnej Grupy Społecznej i Związku Harcerstwa Polskiego działającego poza granicami Kraju, działaczem Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie. Obecny w wielu wywiadach i wspomnieniach Redaktora i Józefa Czapskiego, do Kultury pisał o problemach emigracji, o nauczaniu i szkolnictwie.
Jest pochowany na Acton Cemetary w Londynie.
