Pisarka, redaktorka „Wiadomości” londyńskich. Urodziła się w rodzinie adwokata Stanisława Szurleja i Jadwigi z Ciepelskich. Dorastała wśród elit polskiego Dwudziestolecia międzywojennego – pisarzy, polityków i muzyków, w kręgach narodowej demokracji.
Uczyła się w Poznaniu i w Warszawie, gdzie rozpoczęła również studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Przez pół roku uczyła się także francuskiego w Lozannie.
Pod nazwiskiem panieńskim (Szurlejówna) rozpoczynała karierę w „Bluszczu”, później publikowała u Piaseckiego w „Prosto z mostu”. Jej reportaże z Rzymu, gdzie obserwowała przyjazd Hitlera, czy „Dwa Wilna” cieszyły się dużym uznaniem. Podczas przygotowywania tekstu o Włoszech w Taorminie spotkała swojego przyszłego męża, Adama Kossowskiego.
We wrześniu 1939 r. razem z rodzicami znalazła się w Rumunii, gdzie pracowała w Ministerstwie Informacji i Dokumentacji Rządu RP jako referentka ds. literackich. Z Rumunii przedostała się do Francji, a stamtąd do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkała do końca życia.
Po wojnie pracowała dla polskiej sekcji BBC, a od 1953 r. rozpoczęła stałą współpracę z „Wiadomościami” Grydzewskiego. Przez wiele lat prowadziła tam pod pseudonimem Big Ben rubrykę „W Londynie”. Od 1954 r. pracowała także w Radiu Wolna Europa. Zasiadała w jury nagrody „Wiadomości”, która od 1954 do 1991 r. była przyznawana najlepszym polskim książkom wydawanym na emigracji. Po śmierci Grydzewskiego i Michała Chmielowca objęła stanowisko redaktora naczelnego „Wiadomości”, nie zmieniając linii pisma. W 1981 r. zadecydowała o zamknięciu pisma, ale nie przestała publikować w innych tytułach. W późniejszych latach wielokrotnie opisywała wielkie postaci polskiej emigracji.
Publikowała w „Kulturze” od lat 80., wcześniej pojawiała się jako autorka listów do redakcji. Jej teksty to głównie recenzje literatury, a w latach 90. wiele z nich poświęciła kolejnym, odchodzącym ludziom, którzy obracali się zarówno w kręgu „Wiadomości”, jak i „Kultury”.
