Od 1928 r. mieszkał w Warszawie. Ukończył Uniwersytet Warszawski, w latach 1926–1934 studiował polonistykę, historię i filozofię. W latach 1929–1939 był kierownikiem biblioteki Monopolu Spirytusowego. Od 1930 do 1936 był działaczem Organizacji Młodzieży Socjalistycznej „Życie” i Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. Współpracował z Komunistyczną Partią Polski.
W czasie II wojny światowej był nauczycielem w Zachodniej Białorusi (1939–1940), pracował nad podręcznikiem historii literatury polskiej we Lwowie (od 1940 do 1941), był pracownikiem umysłowym w przedsiębiorstwie transportowym w Warszawie (1942–1944), a także redaktorem pism konspiracyjnych: „Literatury Walczącej” (1942), „Głosu Warszawy” (1943), „Trybuny Wolności” oraz w 1943 r. członkiem Centralnej Redakcji Polskiej Partii Robotniczej (współtworzył partię w 1942 r.). Od 1942 r. do 1945 r. był żołnierzem Gwardii Ludowej i Armii Ludowej. Był podpułkownikem.
W latach 1945–1946 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Oświaty. Od 13 listopada 1956 r. do 27 października 1959 r. był ministrem tego resortu w rządach Józefa Cyrankiewicza. W latach 1948–1956 był dyrektorem Biblioteki Narodowej. Od 1955 r. do 1962 r. związany z Klubem Krzywego Koła. Był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.
Do 1947 r. był członkiem Komitetu Centralnego PPR. Do 1970 r. należał do PZPR. Był posłem do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II, III i IV kadencji. Przez wiele lat był wiceprzewodniczącym Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
W 1959 r. odszedł z Ministerstwa Oświaty w proteście przeciwko usunięciu religii ze szkół. W latach 60. stał się krytykiem realnego socjalizmu. Zaczął publikować w wydawnictwach emigracyjnych, za co w 1970 r. został usunięty z PZPR. Po 1976 r. został współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników oraz KSS KOR a w 1978 r. został członkiem założycielem Towarzystwa Kursów Naukowych. 20 sierpnia 1980 r. podpisał apel 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami.
Instytut Literacki w latach 1968-1978 wydał pięć tomów jego prac - cztery w serii Dokumenty, jeden w serii Bez cenzury.
