Dziennikarz, pisarz, redaktor.
Po maturze w warszawskim Gimnazjum im. A. Kreczmara wyjechał do Paryża studiować architekturę. W 1939 r. wrócił na wakacje do Warszawy. Po wybuchu wojny przedostał się do Wilna. Pracował tam jako dziennikarz sportowy w dzienniku „Prawda Komsomolska”. W wyniku próby nawiązania kontaktu z organizacjami podziemnymi został skazany przez NKWD na osiem lat więzienia, jednak podczas bombardowania transportu kolejowego Tyrmandowi udało się uciec i wrócić do Wilna. Tam wyrobił sobie fałszywe dokumenty, w których widniał jako obywatel francuski, co pozwoliło mu przeżyć wojnę na robotach w Rzeszy. W 1946 r. wrócił do Warszawy i zamieszkał w przedwojennym budynku YMCA, zaczął też pracować dla „Przekroju”, „Tygodnika Powszechnego”, „Ruchu Muzycznego” i „Expressu Wieczornego”.
W 1954 r. Tyrmand przez trzy miesiące prowadził dziennik, wydany później w Londynie jako „Dziennik 1954”. Sławę w kraju przyniosła mu opublikowana w 1956 r. powieść „Zły”.
Regularnie odmawiano mu wydania paszportu, a jego kolejne powieści czekały na publikację w wydawnictwach. W 1966 r. dostał stypendium Departamentu Stanu USA, co pozwoliło mu na wyjazd do USA, po drodze odwiedził Maisons-Laffitte.
W „Kulturze” publikował od 1967 r. W 1970 r. przetłumaczył na angielski i zredagował dwa tomy tekstów wybranych z „Kultury”: „Explorations in Freedom: Prose, Narrative and Poetry from Kultura i Kultura Essays”. Publikacja była tłem konfliktu z Giedroyciem i ostatecznie, w 1971 r., współpraca została zerwana.
Pisarz do końca życia mieszkał w USA. Umarł na zawał serca podczas wakacji na Florydzie w 1985 r.
