Poetka, autorka piosenek i scenariuszy filmowych, dziennikarka.
Dzieciństwo spędziła w Zakopanem, młodość w Warszawie, gdzie później studiowała dziennikarstwo na UW. Skończyła także reżyserię w łódzkiej filmówce.
Działała w Studenckim Teatrze Satyryków jako autorka tekstów i piosenek, jednocześnie publikując w prasie liczne artykuły i reportaże. W 1962 r. rozpoczęła współpracę z Polskim Radiem jako autorka tekstów piosenek. Rok później na festiwalu w Opolu za swoje teksty otrzymała nagrodę główną i sześć wyróżnień. Rozpoczęła też współpracę z Teatrem Telewizji, gdzie miała swój cykl „Listy śpiewające”, a jako dramatopisarka stawiała pierwsze kroki w Teatrze Ateneum sztuką „Niech no tylko zakwitną jabłonie”.
Do Maisons-Laffitte trafiła w 1957 r., podczas wyjazdu na winobranie z kolegami z STS-u: Drawiczem, Abramowem i Jareckim. Zaprzyjaźniła się z wszystkimi mieszkańcami domu, a szczególnie z Zofią i Zygmuntem Hertzami, których traktowała jak przybranych rodziców. Jej publikacje w „Kulturze” były bardzo nieliczne. Na szczególną uwagę zasługuje jej ciepła korespondencja z Zygmuntem Hertzem i listy wymieniane z Redaktorem. Była krótko związana z Markiem Hłaską, który publikował w Instytucie Literackim swoje teksty.