Pisarz, historyk, marynarz i podróżnik. Po ukończeniu gimnazjum został przyjęty na wstępny kurs wydziału nawigacyjnego Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni. Przerwał naukę z powodu stanu zdrowia. Przed wojną imał się różnych zajęć. Kampanię wrześniową odbył w 83. Pułku Strzelców Poleskich. Dostał się do niewoli, resztę wojny spędził na pracy przymusowej w gospodarstwie wiejskim w Meklemburgii.
Po wojnie, przez dwa lata uczył języków obcych, języka polskiego i historii. W marcu 1948 r. odpłynął z Marsylii do Australii, gdzie mieszkał jego wuj. Pracował tam jako robotnik w fabryce silników elektrycznych, potem w warsztatach mechanicznych, założonych przez polskich marynarzy („Diesel Equipment”, popularna wśród Polaków nazwa: „Zabuski i S-ka”). Od 1952 r. do 1984 r. pracował w laboratorium elektrotechnicznym Rady Miejskiej w Melbourne. Ukończył studium dziennikarskie, był także słuchaczem Royal Melbourne Technical College.
W czasie urlopów pracował jako marynarz na żaglowcach i motorowcach, wożąc ładunki do Launceston, Devonport i innych portów.
Publikował w wielu pismach emigracyjnych, głównie wychodzących w Australii, ale też w londyńskich „Wiadomościach” i „Kulturze”. Pisał głównie o australijskich Polakach i o postaciach historycznych. Odbył dwie podróże morskie: dookoła świata i na Tahiti.
W „Kulturze” ukazały się m.in. jego Dzieje Romerów na Litwie (1993) i Pamiętnik pisany w Australii (1994).
