Malarz, grafik, rysownik, ilustrator książek. W 1939 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Uczył się tkactwa, liternictwa, interesował się i inspirował sztuką starożytnego Egiptu. W czasie II wojny światowej aresztowany przez NKWD, osadzony w więzieniu na Łubiance, a potem w Kozielsku. W 1941 r., po amnestii, dostał się do Armii Andersa. Wraz z 2 Korpusem, przez Bliski Wschód, dotarł do Włoch.
Jako szef Wydziału Plastycznego organizował wystawy sztuki w Teheranie, Jerozolimie, Bejrucie i Kairze. Walczył pod Monte Cassino, a jego prace znalazły się w 1946 r. na rzymskiej wystawie poświęconej tej bitwie.
W 1948 roku po demobilizacji przeniósł się do Londynu. Należał do Zrzeszenia Plastyków Polskich na Obczyźnie. W Wielkiej Brytanii został rysownikiem „Życia” i „Gazety Niedzielnej”. W Anglii swoje prace wystawiał w Galerii Grabowskiego oraz w Drain Gallery Haliny Nałęcz.
Był stałym współpracownikiem „Kultury” dla której pisał recenzje i felietony dotyczące sztuki. Ewenementem w historii pisma było drukowanie w nim ilustracji, prócz rysunków Józefa Czapskiego, tego zaszczytu dostąpił tylko Zygmunt Turkiewicz. Był laureatem plastycznej Nagrody Kultury w 1957 r.
Zginął tragicznie, potrącony przez samochód w Londynie.
