Włoski filozof, eseista, krytyk literacki i teatralny, redaktor. Antyfaszysta, uciekł z Włoch Mussoliniego do Hiszpanii, gdzie walczył po stronie republiki. Później zamieszkał w Paryżu, z którego przeprowadził się do Nowego Jorku. Do Włoch wrócił na początku lat 50., cały swój czas poświęcał propagowaniu lewicowych poglądów (był przeciwnikiem Stalina). Po powrocie założył czasopismo „Tempo Presente”, które współpracowało z „Kulturą”, publikując teksty licznych polskich pisarzy. Sam Chiaromonte darzył zespół „Kultury” ogromną estymą i był wielbicielem miesięcznika Jerzego Giedroycia.
Stale współpracował z tygodnikiem „L'Expresso” i dziennikiem „La Stampa”, w którym 21.01.1971 roku ukazał się artykuł o amerykańskiej antologii „Kultury” zatytułowany „I polacchi di Parigi”.
Pierwszy numer „Tempo Presente” z artykułem G. Herlinga-Grudzińskiego
