Zbigniew Herbert

Poeta, dramatopisarz, eseista.
Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie, gdzie wraz z rodziną pozostał do 1944 r. Zdał tam maturę na tajnych kompletach i rozpoczął studia na podziemnym uniwersytecie. Po wojnie studiował ekonomię i prawo w Krakowie. Później studiował także filozofię w Toruniu.
Lata 50. spędził w Sopocie, gdzie był kierownikiem biura Związku Literatów Polskich, następnie mieszkał w Warszawie, gdzie pracował m.in. jako kalkulator-chronometrażysta.
Od 1957 r. wyjeżdżał kilkakrotnie na dłuższe pobyty na Zachód: głównie do Francji, Włoch, Grecji i Niemiec. Zwiedzał, notował, rysował, zbierał materiały. Wybór  wierszy  w przekładzie Karla Dedeciusa ( jesienią 1964 r.) był przełomem dla światowej recepcji Herberta. W ślad za niemieckim ukazały się przekłady na szwedzki i angielski (Czesława Miłosza). W tym też okresie francuscy lekarze diagnozują chorobę afektywną dwubiegunową, z którą będzie zmagał się do końca życia.
Niezbyt często publikował w „Kulturze”, za to zdarzało mu się czasem pomieszkiwać w tzw. stajence. Przyjaźnił się z  Czesławem Miłoszem, Zygmuntem Hertzem, Konstantym A. Jeleńskim i Janem Lebensteinem. W latach 80. Herbertowie zamieszkali w Paryżu, wtedy też bywali najczęściej w Maisons-Laffitte, odwiedzając Józefa Czapskiego, z którym się przyjaźnili.
Utwory Herberta tłumaczone były na 35 języków, przynosząc mu wiele prestiżowych nagród, w tym m.in.: Fundacji im. Kościelskich w Genewie (w roku 1964), Jurzykowski Millennium Prize (1965), Fundacji „Kultury” (1997), Internationaler Nikolaus-Lenau-Preis (1965), Gottfried-von-Herder-Preis (1973), Petrarca-Preis (1979), Bruno Schulz Prize (1988), Jerusalem Prize for the Freedom of the Individual in Society (1991), The T. S. Eliot Award for Creative Writing (1995)… Po śmierci odznaczony został Orderem Orła Białego. 

W literaturze światowej Herbert rozpoznawany jest przede wszystkim dzięki swojemu poetyckiemu alter ego, postaci Pana Cogito.

W innych oficynach ukazały się m.in.:
Poezja:

• Struna światła, Czytelnik, Warszawa 1956.
• Hermes, pies i gwiazda, Czytelnik, Warszawa 1957.
• Studium przedmiotu, Czytelnik, Warszawa 1961.
• Napis, Czytelnik, Warszawa 1969.
• Pan Cogito, Czytelnik, Warszawa 1974.
• Rovigo, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1992.
• Epilog burzy, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1998.

Autorskie wybory wierszy:

• Poezje wybrane, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1973.
• 89 wierszy, Wydawnictwo a5, Kraków 1998.
• Wiersze zebrane, oprac. edytorskie Ryszard Krynicki, Wydawnictwo a5, Kraków 2008.
• Utwory rozproszone (Rekonesans), wybór i oprac. edytorskie Ryszard Krynicki, Wydawnictwo a5, Kraków 2011.

Dramaty:

• Dramaty, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1970 (zawiera: „Jaskinia filozofów”, „Rekonstrukcja poety”, „Drugi pokój”, „Lalek”).
• Dramaty, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1997 (oprócz powyższych zawiera: „Listy naszych czytelników”).
• Dramaty, Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2008 (oprócz powyższych zawiera: „Maja”).

Eseje i szkice:

• Barbarzyńca w ogrodzie, Czytelnik, Warszawa 1962.
• Martwa natura z wędzidłem, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1993.
• Labirynt nad morzem, Fundacja „Zeszytów Literackich”, Warszawa 2000.
• Król mrówek, Wydawnictwo a5, Kraków 2001.
• Węzeł gordyjski oraz inne pisma rozproszone, Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2001.
• Herbert. Znaki na papierze: utwory literackie, rysunki i szkice, Wydawnictwo Bosz, Warszawa 2008.

Pełną bibliografię Zbigniewa Herberta można znaleźć w książce Pawła Kądzieli „Twórczość Zbigniewa Herberta” (Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2009).

Przekłady Zbigniewa Herberta: „Pan Cogito za granicą polszczyzny”

opracowano na podstawie Książki Zbigniewa Herberta