W dziale Papiery osobiste Jerzego Giedroycia (syg. PoJG 08) zachowały się listy odłożone do teczki jako „prywatne”. Nie weszły do działu Korespondencja Redakcji. Po tylu latach od śmierci Redaktora niełatwo czasem zrozumieć, dlaczego jakiś list lub dokument trafiały do danego pudełka. Przykładem list Wojciecha Żukrowskiego, wysłany z Polski w 1947 roku, a zaadresowany do „Wielce Szanownego Redaktora”. Nadawcy chodziło o redaktora antologii „W oczach pisarzy. Wybór opowieści wojennych 1939-1945”, opracowanej przez Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, którego znał z czasów przedwojennych.

W tym krótkim liście Żukrowski prosi o regularne przysyłanie Kultury, „której jeden numer miałem w rękach u kol. Rembeka” i proponuje omawianie miesięcznika na łamach Odry. Skarży się również, że wydawnictwa emigracyjne nie docierają do Polski i żałuje, że Herling zdecydował się pozostać na emigracji, bo „nie mamy krytyków, nie mamy oprócz Wyki ani jednego eseisty, Stempowski też zostaje w Szwajcarii. Zuboża Pan i tak słabe resztki naszego pisarstwa” – ubolewa Żukrowski, który wyraźnie nie ma świadomości, że za moment spadnie żelazna kurtyna i wydawnictwa Instytutu Literackiego nie będą już tolerowane w Polsce Ludowej, a wymiana i współpraca z emigracyjnymi wydawnictwami stanie się niemożliwa dla pisarzy krajowych.

Zabawny jest też dopisek Zofii Hertz, która otworzyła list z ciekawości…

List Wojciecha Żukrowskiego