Dziennikarz, publicysta, socjolog, działacz emigracyjny.
Ukończył Uniwersytet Warszawski przed II wojną światową. Pracował jako warszawski korespondent francuskiej Agencji Informacyjnej Havas, dziennika „Berliner Tageblatt” oraz gazet warszawskich. Prawdopodobnie na początku lat trzydziestych w Klubie Sprawozdawców Sejmowych poznał Jerzego Giedroycia, z którym przyjaźnił się do końca życia.
Publikował w „Buncie Młodych”. Po wybuchu wojny został aresztowany przez Sowietów w 1939 r. i zesłany do łagru. Zwolniony w 1941 r. wstąpił do Armii Polskiej w ZSRS, przeszedł z nią na Środkowy i Bliski Wschód. Brał udział w ramach 2. Korpusu Polskiego w kampanii włoskiej. W latach 1944-1946 redagował „Dziennik Żołnierza APW”. Po rozwiązaniu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie wyjechał do Londynu, gdzie pracował w „Słowie Polskim” i „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza”.
W 1949 r. wyjechał do Kanady. Początkowo pracował fizycznie, w latach 1950-1957 związał się z „Głosem Polskim”, po czym przeszedł do „Związkowca”, którego redaktorem naczelnym był w latach 1964-1977.
Kilkakrotnie bywał w Polsce, zaangażował się w akcję powrotu do Polski tzw. skarbów wawelskich. Pracę dziennikarską i publicystyczną łączył z badawczą i dokumentacyjną, dotyczącą polityki wielokulturowości Kanady, przede wszystkim Polonii. Współtworzył Polsko-Kanadyjski Instytut Badawczy, którego był wicedyrektorem przez szereg lat.
Autor wielu artykułów, szkiców, redaktor ok. 20 tomów prac socjologicznych w języku polskim, angielskim i francuskim. Wydał m.in. w sześciu tomach monumentalne dzieło dla dziejów Polonii „Pamiętniki imigrantów Polskich w Kanadzie”. Jeden z najbliższych i nielicznych współpracowników Jerzego Giedroycia, do którego zwracał się po imieniu w korespondencji. Stanowił ważne źródło informacji m.in. o Polakach w Kanadzie, emigracji ukraińskiej i relacjach polsko-ukraińskich w Kanadzie, dzięki kontaktom z krajem także sytuacji w Polsce.
W „Kulturze” publikował artykuły socjologiczne, polityczne, recenzje książek dotyczące m.in. problematyki ukraińskiej, polskiej, tj. krajowej i emigracyjnej, słowiańskiej. Prowadził Kronikę kanadyjską od 1975 r. w ramach rubryki Wydarzenia miesiąca. Publikował także teksty w „Zeszytach Historycznych”. W 1981 r. otrzymał, wraz z Norbertem Żabą Nagrodę Przyjaźni i Współpracy „Kultury” z okazji jej 400. numeru.
Bibliografia:
Poza Instytutem Literackim wydał m.in.:
„Związkowiec”: monografia pisma polonijnego, Toronto 1963.
Pionierska droga Związku Polaków w Kanadzie: przyczynek do dziejów organizacji polonijnej, Toronto 1973.
Pamiętniki imigrantów polskich w Kanadzie: wybór pamiętników nadesłanych na konkurs Kanadyjsko-Polskiego Instytutu Badawczego w 1972, do druku przygotował i wstępem opatrzył B. Heydenkorn, t. 1, Toronto 1975.
Pamiętniki imigrantów polskich w Kanadzie: wybór pamiętników nadesłanych na konkurs Kanadyjsko-Polskiego Instytutu Badawczego w 1972, do druku przygotował i wstępem opatrzył B. Heydenkorn, t. 2, Toronto 1977.
Pamiętniki imigrantów polskich w Kanadzie: wybór pamiętników nadesłanych na konkurs Kanadyjsko-Polskiego Instytutu Badawczego w 1978, do druku przygotował i wstępem opatrzył B. Heydenkorn, t. 3, Toronto 1978.
Przywództwo w Polonii Kanadyjskiej: mini biogramy prominentów, Toronto 1980 [E. Sołtys – współautor].
Trwanie w walce: kulturowa analiza Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Kanadzie, Toronto 1992.
Rodowód i pierwszy okres Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Toronto 1995.
