Historyk, dziennikarz, publicysta, działacz opozycji w okresie PRL, dyplomata.
Ukończył archeologię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1966-1968 studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W 1968 r. podczas pobytu w Norwegii nawiązał współpracę z „Kulturą”. Jako jej korespondent wyjeżdżał do Czechosłowacji, gdzie brał udział w nielegalnym przerzucie zakazanych wydawnictw emigracyjnych przez Tatry do Polski. 27 maja 1969 r. zatrzymany przez czechosłowacką służbę bezpieczeństwa. Sądzony w tzw. sprawie taterników, został skazany 24 lutego 1970 r. na 4,5 roku więzienia. Wyszedł na wolność we wrześniu 1971 r. w wyniku amnestii.
Był tłumaczem z języka angielskiego, prowadził zajęcia na Wydziale Anglistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był członkiem redakcji tygodnika „Wieści” (1975-1980). Od 1980 r. do 1981 r. był redaktorem naczelnym „Wiadomości Krakowskich” - półoficjalnego organu prasowego NSZZ „Solidarność” w Małopolsce. We wrześniu 1982 r. podjął pracę w „Tygodniku Powszechnym”. Wykładowca najnowszej historii Polski i Europy Środkowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz na uczelniach zagranicznych. W latach 1986-1988 stypendysta Fundacji Fulbrighta w USA. Członek Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie (1989). Od 1990 r. w dyplomacji, radca-minister pełnomocny w Ambasadzie RP w USA (chargé d'affaires w latach 1993-1994). Następnie dyrektor Departamentu Ameryki Północnej i Południowej, a od 1998 r. podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 1999 r. do 2003 r. ambasador RP w Tel Awiwie. Obecnie jest wicedyrektorem Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu MSZ.
