Skalmowski nawiązał listowny kontakt z Giedroyciem pod koniec lat 60., podczas swego pobytu stypendialnego na uniwersytecie Humboldta. Redaktor wysyłał mu wtedy interesujące go książki wydawane przez Instytut Literacki. Jako autor współpracę z „Kulturą” rozpoczął w 1969 r., już po swojej emigracji do Belgii. Od tego czasu na łamach czasopisma regularnie ukazywały się jego teksty, głównie krytyki literackie. Pisał pod pseudonimem M. Broński, rzadko jako Maciej Broński. Zainteresowania Skalmowskiego były niezwykle szerokie - interesował się polską i światową literaturą najnowsza, a także teoriami literatury. Oprócz recenzji (których napisał dla „Kultury” ponad sto) publikował także teksty dotyczące teorii literatury i sytuacji politycznej na Bliskim Wschodzie. W 1981 r. nakładem IL ukazała się jego książka Teksty i preteksty, będąca zbiorem szkiców o literaturze publikowanych pod nazwiskiem Broński. W 1988 r. Skalmowski został uhonorowany za wieloletnią krytykę i eseistykę literacką Nagrodą Literacką im. Zygmunta Hertza. Jego teksty pojawiały się w „Kulturze” do ostatniego numeru.
