Zdjęcie
Tadeusz Żenczykowski. 1939 r. fot. NN / Sygn. jn0010
© INSTYTUT LITERACKI

Powiązane postacie:

Biografia


Tadeusz Żenczykowski

Publicysta
ur. 2 stycznia 1907 r. w Warszawie
zm. 30 marca 1997 r. w Londynie
Pseudonim: Tadeusz Żenczykowski

Prawnik, działacz polityczny i publicysta.
Od 1922 r. był członkiem Związku Strzeleckiego, następnie jednym z przywódców Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. Od listopada 1938 r. był posłem na Sejm V kadencji z listy Obozu Zjednoczenia Narodowego. We wrześniu 1939 r. walczył w obronie Warszawy. Następnie po ucieczce z niewoli niemieckiej został organizatorem i przewodniczącym konspiracyjnego Związku Odbudowy Rzeczypospolitej (ZOR). Od 1940 r. pracował w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej ZWZ/AK. Kierował Akcją „N”. Od 1943 r. był kierownikiem Podwydziału „Antyk”, zajmującego się propagandą antykomunistyczną. Uczestnik powstania warszawskiego, pełnił wtedy funkcję szefa Wydziału Propagandy AK. Po upadku powstania znalazł się w niewoli niemieckiej, po uwolnieniu został redaktorem konspiracyjnego pisma antykomunistycznego „Głos Wolności”.
W listopadzie 1945 r. opuścił Polskę udając się na emigrację. Tam prowadził działalność polityczną i publicystyczną. W latach 1954–1975 był redaktorem, następnie zastępcą dyrektora Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa (RWE). Przez wiele lat współpracował z „Dziennikiem Polskim i Dziennikiem Żołnierza”. Był odznaczony: Orderem Orła Białego, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Medalem Polonia Mater Nostra Est.

Wybrane publikacje:
  • Dwa komitety 1920 1944. Polska w planach Lenina i Stalina (1983),
  • Generał Grot. U kresu walki (1983);
  • Polska lubelska 1944 (1987, wyd. 2 – 1990);
  • Od Genewy do Jałty. Rozmowy radiowe, (współautor, 1991);
  • Samotny bój Warszawy. Pisma historyczne (2005);
  • Dramatyczny rok 1945 (1981, wyd. 2 – 2005).
Na łamach „Zeszytów Historycznych” opublikował siedem tekstów.
 
Bibliografia
  • A. Friszke, Tadeusz Żenczykowski i jego książki, „Więź” 37 (1994), nr 8, s. 120-133;
  • A. Pomian, Tadeusz Żenczykowski (1907-1997): wspomnienie, „Archiwum Emigracji” (2007), z. 1, s. 251-254;
  • S. Salmonowicz, Ze wspomnień: Tadeusz Żenczykowski (1907-1997), „Archiwum Emigracji” (2015), z. 1/2, s. 131-136; 
  • K. Tarka, Próby osaczania niezłomnego. Rozpracowanie operacyjne Tadeusza Żenczykowskiego przez wywiad PRL, „Przegląd Historyczno-Wojskowy” 9 (2008), nr 4, s. 204-211.
Pomiń sekcję linków społecznościowych Facebook Instagram Vimeo Powrót do sekcji linków społecznościowych
Powrót na początek strony