Był synem inżyniera Hermana Feldsteina i Heleny Nossig. W czasach szkolnych działał w organizacji „Promieniści”, która współpracowała ze Związkiem Walki Czynnej. Studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym uniwersytetu w Getyndze przerwał z powodu wybuchu I wojny światowej. Rozpoczął szkolenie wojskowe i został żołnierzem I Brygady Legionów.
Uczestniczył w walkach przeciwko Rosjanom. Pod koniec 1917 r., zwolniony z wojska, wyjechał do Lwowa, gdzie nadal prowadził ćwiczenia wojskowe.
W listopadzie 1918 r. uczestniczył w walkach o Lwów, został awansowany do stopnia porucznika, a w 1919 r. został kapitanem.
Po zakończeniu wojny przeniósł się do Warszawy. Pracował jako instruktor w Szkole Podchorążych Piechoty i równocześnie studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. W grudniu 1923 r. poślubił Łucję Montarde. W 1925 r. uzyskał doktorat z matematyki. Od 1929 r. prowadził wykłady i ćwiczenia z balistyki na Politechnice Warszawskiej. Równocześnie pracował w Instytucie Technicznym Uzbrojenia. Publikował w licznych czasopismach zajmujących się tematyką wojskową, interesował się też strzelectwem.
Brał udział w kampanii wrześniowej. Dostał się do niewoli radzieckiej, a następnie – wraz z innymi oficerami – został osadzony w obozie w Kozielsku, gdzie wygłaszał odczyty o zagadnieniach międzynarodowych. Wraz z nieliczną wyselekcjonowaną grupą jeńców został wysłany do obozu w Griazowcu i uniknął losu tysięcy zamordowanych. Po ogłoszeniu układu Sikorski-Majski dołączył do Armii Polskiej gen. Władysława Andersa. Pracował w Centrum Wyszkolenia Armii.
Po zakończeniu wojny osiedlił się w Wielkiej Brytanii i pracował jako nauczyciel matematyki i fizyki. Zajmował się też utrwaleniem najnowszej historii (m. In. książka Dzieje 2 Korpusu) i popularyzowaniem osiągnięć nauki i techniki, zwłaszcza w dziedzinie badań nad energią atomową i kosmosem. W 1951 r zeznawał w przed tzw. Komisją Maddena w sprawie mordu katyńskiego.
Na łamach „Kultury” ukazało się wiele artykułów jego autorstwa i książka Energia atomowa, publikował również w „Wiadomościach” i „Orle Białym”.
Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych (czterokrotnie).
Zmarł w 1963 r. w Pitsford, pochowany jest na St. Mary’s R.C. Cemetery w Londynie.
