Historyk, publicysta, dyplomata, przedsiębiorca, podpułkownik Wojska Polskiego.
W 1915 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty i w Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Od 1927 r. był zatrudniony w Wojskowym Biurze Historycznym i wykładał historię wojskowości w Oficerskiej Szkole Inżynierii.
Od 1932 r. w dyspozycji ministra spraw zagranicznych. W 1933 r. został przeniesiony do rezerwy i został naczelnikiem Wydziału Polityki Oświatowej w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, a następnie rozpoczął służbę w dyplomacji.
Był encyklopedystą, jest wymieniony w edytorów ośmiotomowej Encyklopedii Wojskowej wydanej w latach 1931–1939, gdzie zredagował hasła związane z historią wojny polsko-rosyjską 1918–1920. Od 1925 r. publikował w „Polsce Zbrojnej”, był autorem kilkuset felietonów, artykułów drukowanych na łamach „Kuriera Porannego” i „Gazety Polskiej”. Dotyczyły historii wojskowości, uwarunkowań historycznych, działań zbrojnych, dziejów wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej.
W 1936 r został konsulem w Konsulacie Generalnym RP w Paryżu, a w 1937 roku konsulem w Lille. W 1941 r objął komendę Polskiej Organizacji Walki o Niepodległość w nieokupowanej przez Niemców części Francji. Kierował tzw. Akcją Kontynentalną i siecią wywiadowców. Jego ogranizacja przekazała Anglikom drogą radiową meldunki dotyczące lokalizacji 162 wyrzutni V1. Połowę z nich zbombardowano. Od października 1943 r był tajnym Delegatem Rządu ds. Wychodźctwa Polskiego we Francji, Belgii i Holandii. Po wyzwoleniu Paryża w 1944 r. został radcą ambasady RP z tytułem ministra pełnomocnego. 17 maja 1944 otrzymał nominację na reprezentanta polskiego rządu emigracyjnego na Francję, Holandię i Belgię.
W 1945 r. założył w Paryżu dziennik „Sztandar Polski”. Po 1946 r. zaniechał działaności publicznej, sprawował tylko - do lat 60. - funkcję prezesa Komitetu Lokalnego zarządzającego Biblioteką Polską.
Po wojnie zajmował się interesami, był m.in. dyrektorem grupy handlowo-inwestycyjniej Edmonda Rothschilda.
Był cenionym teoretykiem i analitykiem ruchu gaullistowskiego, utrzymywał bliskie kontakty z otoczeniam gen. Ch. de Gaulle'a. Artykuły na ten temat publikował m.in. w Politique Etrangere i innych pismach branżowych. Jego teksty były komentowane i przedrukowywane przez pisma zagraniczne. Był stałym autorem „Kultury” i kilku innych pism emigracyjnych, pisywał też teksty przyczynkarskie i wspomnieniowe. Jego archwium znajduje się w zbiorach Biblioteki Polskiej w Paryżu.
Był kawalerem orderu V.M. i Krzyża Walecznych. Zginął w wypadku samochodowym pod Genewą. Jest pochowany na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency we Francji.
