Córka architekta Franciszka Lilpopa i Haliny z Wieniawskich. W latach 30., dzięki swojej siostrze – malarce, Felicji Kranc po raz pierwszy zetknęła się z Józefem Czapskim. W czerwcu 1932 r. wyszła za mąż za Witolda Friedmana Mieczysławskiego, pracownika Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Następne lata spędziła na placówkach we Wrocławiu, Bukareszcie i Kiszyniowie. W 1939 r. znów trafiła do Bukaresztu, gdzie udzielała się w Komitecie Pomocy Uchodźcom. Ewakuowała się do USA. Mieszkała w Nowym Jorku, gdzie pracowała jako ekspedientka, po godzinach pomagając Polakom, zasłynęła wtedy pod wymyślonym przez Jana Lechonia hasłem „PAM – Polska Agencja Mieczysławska”.
W 1950 r. podczas amerykańskiej zbiórki na dom „Kultury” mieszkał u niej Józef Czapski, z którym połączyła ją wieloletnia przyjaźń i korespondencja. Była niezrównaną organizatorką funduszy czy to na dom w Laskach, czy na dom w Maisons-Laffitte, słała listy i organizowała spotkania. Korespondowała z Jerzym Giedroyciem (jako jedna z nielicznych była z nim po imieniu) i Andrzejem Bobkowskim.
W kręgu „Kultury” bardzo ceniona, chociaż nie zawsze zgadzała się z poglądami Redaktora, artykuły Mieroszewskiego uważała za „sensacje kawiarniane pięknoduchów”.
W 1961 r. przygotowała podróż Giedroycia do Stanów, a sama powróciła do Europy, żeby zamieszkać ze swoim partnerem, późniejszym mężem i prezydentem RP na uchodźstwie - Edwardem Raczyńskim. W Londynie zbliżyła się do tamtejszego środowiska emigracyjnego, co osłabiło jej bliskie dotychczas kontakty z „Kulturą”. Miała do Redaktora pretensje, że niewystarczająco dokumentuje poczynania polskiego rządu w Londynie.
Londyńskie lata dzieliła między pomoc Raczyńskiemu i pracę w Instytucie Polskim. Do końca życia mieszkała w Wielkiej Brytanii.
