Architekt, publicysta i polityk.
Urodzony w Warszawie. Absolwent architektury na warszawskiej politechnice, od połowy lat 70. był aktywnym uczestnikiem polskiego życia podziemnego.
Według Giedroycia pierwsze kontakty Bieleckiego z „Kulturą” przypadły na koniec lat 60., sam zainteresowany mówi raczej o nawiązaniu porozumienia z Redaktorem w 1978 r., przez Herlinga–Grudzińskiego.
Pierwszym artykułem opublikowanym przez Bieleckiego w „Kulturze”, pod pseudonimem „Maciej Poleski”, była „Wolność w obozie z 1979 roku”. Pod tym imieniem i nazwiskiem pisał przez całe lata 80., kiedy udawało mu się również wysyłać teksty z więzień i kiedy był internowany. Długo pseudonim ten nie został rozszyfrowany, i o ile Bieleckiego przetrzymywano za działalność w kraju, to nie wiedziano o jego współpracy z Instytutem Literackim. Był także twórcą siatki kurierów między krajem a zagranicą, przekazującej dokumenty polskiej opozycji środowiskom emigracyjnym.
Po 1989 r. obronił doktorat z architektury, był doradcą prezydenta Lecha Wałęsy i posłem na Sejm III kadencji. Pracuje i mieszka w Warszawie.
