OSOBY

Anders Władysław (1892 - 1970), wojskowy i polityk, kawalerzysta, generał Polskich Sił Zbrojnych, dowódca Armii Polskiej w ZSRR i 2 Korpusu Polskiego.
de Andreis – być może chodzi o Wandę Wyhowską de Andreis, historyk i dziennikarkę, autorkę „Między Dnieprem a Tybrem”.
Asiglia
Besterman Władysław
Bielatowicz Jan (1913-1965), pisarz, publicysta, poeta, uczestnik bitwy o Monte Cassino. Biografia w „Kulturze”.
Blum Leon (1872-1950), socjalistyczny polityk francuski, premier Francji. W 1947 roku Instytut Literacki wydał jego książkę „Na miarę człowieka”.
Bobkowski Andrzej (1913-1961), pisarz, publicysta, miłośnik modelarstwa lotniczego, autor m.in. „Szkiców piórkiem”. Biografia w „Kulturze”.
Borkowski Zygmunt, ppłk dypl., szef gabinetu Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego, szef Służby Muzealno-Archiwalnej Polskich Sił Zbrojnych w latach 1944-48. Pierwszy dyrektor Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.
Borman Antoni (1897-1968), współtwórca (z Mieczysławem Grydzewskim) i administrator przedwojennych „Wiadomości Literackich”, a podczas wojny "Wiadomości Polskich, Politycznych i Literackich" (1940-44). Podporucznik, uczestnik kampanii wrześniowej 1939, w 1944 walczył w szeregach 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka. Pracował w Ministerstwie Informacji, organizował wystawy objazdowe poświęcone Polsce.
Burnham James (1905-1987), amerykański filozof i politolog. Jeden z inicjatorów powstania Kongresu Wolności Kultury w czerwcu 1950 r. w Berlinie. Należał do redakcji „National Review”, od końca lat 40. współpracował z Instytutem Literackim. Biografia Biografia w „Kulturze”.
Chałasiński Józef (1904–1979), socjolog, dyrektor Państwowego Instytutu Kultury Wsi. Autor wydanej w kraju książki „Przeszłość i przyszłość inteligencji polskiej”. Instytut Literacki w Rzymie wydał ją w 1947 roku, wraz z krytyczną odpowiedzią Jana Ulatowskiego.
Chojnacki
Chrzanowski Ignacy (1866-1940), historyk literatury, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W listopadzie 1939 aresztowany przez Niemców podczas akcji Sonderaktion Krakau. Zmarł w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen w Niemczech.
Cichy Władysław (1913–1994), prawnik, współwięzień Józefa Czapskiego w Griazowcu. Pracownik Biura Propagandy, od 1943 redaktor dwutygodnika ilustrowanego „Parada”, wydawanego w Kairze.
Ciołkosz Adam (1901-1978), działacz Polskiej Partii Socjalistycznej w kraju i na emigracji, historyk i publicysta.
Clarotti - radca prawny podczas rzymskiego okresu działalności IL.
Croce Benedetto (1866-1952), włoski filozof i krytyk literacki, publicysta i polityk o poglądach antyfaszystowskich. W 1947 w Neapolu założył Instytut Studiów Historycznych (L’Istituto Italiano per gli Studi Storici). Jego córka Lidia była żoną Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.
Czapski Józef (1896-1993), malarz, pisarz, publicysta. Współtwórca Instytutu Literackiego. Świadek zbrodni katyńskiej, poświęcił jej książkę-świadectwo „Na nieludzkiej ziemi”. Biografia w „Kulturze”.
Czarnecki major
Czarnocki Stefan (1897-1940?), inżynier, działacz społeczny i oświatowy, ostatni kurator słynnego Liceum Krzemienieckiego. Aresztowany przez NKWD, zmarł na zesłaniu.
Diduch Włodzimierz
Dobraczyński Jan (1910-1994), pisarz i publicysta, działacz katolicki i narodowy, uczestnik kampanii wrześniowej i Powstania Warszawskiego.
Domańska Zofia Krystyna (1915-1953), pierwsza żona Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Zmarła tragicznie w Londynie.
Dudek - Henryk Giedroyc (1922-2010) - najmłodszy brat Jerzego Giedroycia. W 1939 roku opuścił Polskę, był w Bukareszcie. Od kwietnia 1941 r. w Brygadzie Strzelców Karpackich, w kompanii transportowej. Po latach osiadł w Maisons-Laffitte. Biografia w „Kulturze”.
Dziadulska-Żeleńska Adela M. (1897–1997), tłumaczka. W czasie wojny pracowała w Ministerstwie Informacji, po wojnie w Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce.
Eckersley Charles Ewart (1892–1967) – nauczyciel, autor podręcznika do nauki języka angielskiego, „Essential English for Foreign Students”.
Feldman, kapitan
Felsztyn Tadeusz (1894–1963), naukowiec, fizyk z tytułem doktora, przed wojną wykładowca na Politechnice Warszawskiej; specjalista w zakresie balistyki i uzbrojenia; pułkownik w szeregach Armii Andersa. W 1947 roku Instytut Literacki wydał jego książkę „Energia atomowa”, która miała być początkiem serii naukowej. ZOBACZ.
strz. Fryd Józef – pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie. Być może chodzi o Józefa Fryda, dziennikarza (tygodnik „Kino”), dystrybutora filmów zagranicznych w Polsce, producenta filmowego. Fryd został zesłany w czasie wojny do obozu pracy w Rosji, uratował się z Armią Andersa – wraz z nią dotarł do Europy.
Gałęzowski
Gidyński – być może Józef Gidyński (1902-1977), adwokat, publicysta i tłumacz. Od 1946 szef sekcji polskiej Głosu Ameryki (występował jako Kazimierz Węgrzecki).
Gierat Stanisław (1903-1977), działacz młodzieżowy; założyciel Związku Młodej Wsi „Siew”. W 2 Korpusie Polskim był zastępcą szefa Oddziału Kultury i Prasy, zajmował się propagandą.
Giusepetti / Giuseppetti
Glenczyński
Glinnicki
Gliwa Stanisław (1910-1986), artysta grafik, linorytnik, drukarz, właściciel wydawnictwa „Officina Typographica”. Żołnierz Armii Andersa. Twórca szaty graficznej i winiety pierwszego numeru „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
Grabski Władysław Jan (1901-1970), syn ministra Władysława Grabskiego, pisarz, publicysta i poeta.
Grudziński – patrz: Herling-Grudziński Gustaw
Halevy Daniel (1872-1962), francuski pisarz i historyk o prawicowych przekonaniach.
Herling-Grudziński Gustaw (1919-2000), pisarz, publicysta, poeta. Więzień sowieckich łagrów (opisał je w książce „Inny świat”). Żołnierz Armii Andersa. Jeden z najważniejszych autorów „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
Hertz Zofia (1910 – 2003), współpracowniczka Jerzego Giedroycia, należała do grona osób współtworzących Instytut Literacki. Biografia w „Kulturze”.
Hertz Zygmunt (1908 – 1979), pracował przy organizacji Instytutu Literackiego w Rzymie. Zajmował się m.in. sprawami administracyjnymi, wysyłką wydawnictw, prenumeratami, prowadzeniem biblioteki. Biografia w „Kulturze”.
Hoepli
Hostowiec – pseudonim Jerzego Stempowskiego (1893-1969), pisarza, publicysty, tłumacza. Biografia w „Kulturze”.
Indyk
Iwaszkiewicz Jarosław (1894-1980), pisarz i poeta, eseista, tłumacz.
Janikowski Mieczysław (1912-1968), artysta malarz, kawalerzysta, żołnierz 1 Dywizji Pancernej.
Jerzyk - Łubieński Jerzy (1907–1958), siostrzeniec Józefa Czapskiego.
Jeszke Witold (1891-1970), doktor prawa, działacz niepodległościowy, uczestnik Powstania Wielkopolskiego. Poseł i senator. Po wybuchu wojny w Rumunii, potem na Cyprze, w Palestynie i Egipcie – w szeregach Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Porucznik 2 Korpusu, uczestnik bitwy o Monte Cassino. Po wojnie w Londynie; w 1961 wrócił do Polski. Zobacz listy w „Kulturze”.
Junosza-Dąbrowski Wiktor (1896-1981), porucznik rezerwy Wojska Polskiego, sportowiec i dziennikarz sportowy, bokser.
Kamiński
Kapiszewski Henryk (1899–1964), prawnik, historyk, działacz harcerski, uczestnik francuskiego ruchu oporu.
Karpiński
Kister Marian (1897-1958), wydawca, w 1924 wraz z Melchiorem Wańkowiczem założył Towarzystwo Wydawnicze „Rój”. W 1939 wyjechał z Polski, osiedlił się w Stanach Zjednoczonych. Założył tam wydawnictwo Roy Publishers, prezentujące twórczość polskich pisarzy.
Kleszczyński Karol (1917-1996), dziennikarz, współpracował z czasopismami krakowskimi. Korespondent wojenny „Polski Zbrojnej”, pracował w bukareszteńskim „Kurierze Polskim”. Żołnierz SBSK, po Szkole Podchorążych Kawalerii Pancernej w Palestynie przydzielony do Karpackiego Pułku Ułanów w Egipcie (redagował pismo „Pułk Ułanów Karpackich”), w 1943 korespondent wojenny 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Uczestnik walk pod Tobrukiem i Monte Cassino. Po wojnie na emigracji we Włoszech.
Kodź Stanisław
Koestler Arthur (1905-1983), angielski pisarz i dziennikarz, autor m.in. „Ciemności w południe”, o wielkiej czystce w ZSRR.
Kopeć Tadeusz (1905-1949), prawnik, dziennikarz, polityk, poseł na Sejm. Po wybuchu wojny przebywał w Bukareszcie, skąd przedostał się na Bliski Wschód, do 2 Korpusu Polskiego. Od 1944 szef misji wojskowej w Awinionie. Po wojnie we Francji.
Kowalewski Janusz (1910-1996), publicysta i pisarz o poglądach komunistycznych (pseudonim Jan Orzech). Aresztowany w 1940 przez Sowietów i skazany na obóz pracy. Uwolniony po układzie Sikorski-Majski, przeszedł szlak bojowy z 2 Korpusem Polskim. Po wojnie publikował w wielu pismach (m. in. w „Wiadomościach”, „Orle Białym”, w „Kulturze”), redagował pismo "Ostatnie Wiadomości" w Mannheim.
Kowańko Włodzimierz (1907-1968) malarz, karykaturzysta, twórca filmów animowanych. Aresztowany przez NKWD, zesłany do łagru. Zwolniony po amnestii w 1941, wstąpił do Armii Andersa, został przydzielony do Oddziału Kultury i Prasy przy Wydziale Propagandy i Oświaty Polskich Sił Zbrojnych. Redagował humorystyczne pismo „Łazik”, garnizonowe gazetki ścienne, satyryczne szopki w reż. Tadeusza Wittlina. Po wojnie na emigracji w Ameryce Południowej, zmarł w Rio de Janeiro.
Kozakiewicz
Kuszelewska-Rayska Stanisława (1894-1966), pisarka i tłumaczka, harcerka, żołnierz Armii Krajowej. Po wojnie na emigracji. W 1946 w Instytucie Literackim wyszła jej książka „Kobiety”.
Lam Stanisław (1891-1965), filozof, wydawca, historyk literatury. Przed wojną redaktor m.in. „Dziennika Powszechnego”, „Tygodnika Ilustrowanego”, „Naokoło świata”. Redaktor naczelny Księgarni Wydawniczej Trzaska, Evert i Michalski. Aresztowany we Francji przez Gestapo. Od 1944 kierownik Księgarni Polskiej w Paryżu, przy 123 Bld Saint Germain. Wydawca publikacji encyklopedycznych. Wspomnienie w „Kulturze”.
Landowski Henryk (zm. 1979), żołnierz Brygady Karpackiej, dziennikarz i publicysta. Jego korespondencje ukazywały się w „Paradzie” (np. „Na Krecie dzieją się cuda”, Parada, 1 lipca 1945). Autor książki o ruchu oporu, „Jeden przeciwko Niemcom” (Italy, 1946, War Relief Service).
Laskowska
Lenkiewicz
Lewyckyj (Łewyćkyj) Borys (1915-1984), ukraiński publicysta i polityk, sowietolog. W latach 30. członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów. Po wojnie na emigracji w Monachium. Współpracował z paryską „Kulturą”, ukazały się tu dwie jego książki: „Terror i rewolucja” oraz „Polityka narodowościowa ZSRR w dobie Chruszczowa”. Biografia
Limanowski
Lurczyński Mieczysław (1907-1992), pisarz, poeta i malarz. Żołnierz Armii Krajowej, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych. Po 1945 na emigracji – w Hanowerze współtworzył Wydawnictwo Związku Wychodźstwa Przymusowego.
Łazorajtis – być może Stasys Lozoraitis (1898-1983), litewski polityk, dyplomata, minister spraw zagranicznych Litwy. Po zajęciu Litwy przez Armię Czerwoną wyjechał do Rzymu. Żonaty z siostrą stryjeczną Józefa Mackiewicza.
Łubieński Lulu - Ludwik Łubieński (1912 – 1996), prawnik, dyplomata, oficer łącznikowy WP. Naoczny świadek śmierci gen. Władysława Sikorskiego na Gibraltarze. Od czerwca 1944 oficer do zleceń gen. Władysława Andersa. Po wojnie pracował w Radiu Wolna Europa.
Łubkowski Adam mjr
Mackiewicz - Stanisław Cat-Mackiewicz (1896–1966), pisarz i publicysta o poglądach konserwatywnych, zwolennik Józefa Piłsudskiego, krytyk i przeciwnik gen. Sikorskiego. W latach 1922-39 redaktor wileńskiego dziennika „Słowo”. Po wybuchu wojny przedostał się do Francji, a potem do Londynu (gdzie wydawał tygodnik „Lwów i Wilno”). Premier rządu RP na uchodźstwie (1954-55). Wrócił do Polski w 1956.
Malinowski – być może Pobóg-Malinowski Władysław [patrz poniżej]
Malraux André (1901-1976), pisarz francuski, w latach 1958-69 minister kultury. Udzielał Instytutowi pomocy po przeprowadzce do Francji. „To Malraux zawdzięczamy w dużej mierze, że Francuzi zachowywali się zawsze wobec nas bardzo przyzwoicie i że nigdy nie mieliśmy z ich strony żadnych trudności.” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
Małaniuk Jewhen (1897-1968), ukraiński poeta, krytyk literacki, inżynier. Po wojnie osiadł w Stanach Zjednoczonych.
Mańkowski Aleksander (1899-1975). W archiwum IL zachował się list, w którym Mańkowski przedstawia Jerzemu Giedroyciowi warunki, na jakich mógłby pracować na rzecz przyszłego Instytutu Rzym, 28 lutego 1946, Zobacz
Matteoti
Meysztowicz Walerian (1893-1982), ksiądz katolicki, profesor prawa kanonicznego na uniwersytecie w Wilnie, radca prawny w ambasadzie polskiej przy Stolicy Apostolskiej, współzałożyciel Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. Autor książki „Gawędy o czasach i ludziach”. Lub: Meysztowicz Jan (1910-1997), prawnik, tłumacz literatury anglosaskiej. Żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich.
Miciński Bolesław (1911–1943), eseista, krytyk literacki.
Miciukiewicz Tadeusz
Miecznikowski Jan
Morawski Kajetan (1892–1973), dyplomata i polityk. Przed wojną wiceminister skarbu. W latach 1943–45 ambasador przy rządzie generała de Gaulle’a.
Mosiendz (Mosendz) Leonid (1897-1948), inżynier, poeta, krytyk literacki, tłumacz.
Moszyński Julian mjr. dypl.
Mrożkiewicz – być może Stefan Mrożkiewicz, przed wojną attaché polskiej ambasady we Francji, członek polskiego ruchu oporu, autor wydanej w 1945 r. we Francji „Podstawy polityki polskiej: wstęp do rozważań programowych”.
Naglerowa Herminia (1890-1957), pisarka, publicystka. Aresztowana we Lwowie przez NKWD, osadzona w łagrze. W Armii Andersa w Pomocniczej Służbie Kobiet, w wydziale Prasy i Propagandy. Redagowała m. in. pisma „Ochotniczka” i „Poradnik dla świetlic i świetliczarek”.
Nałkowska Zofia (1884-1954), pisarka, autorka powieści, dramatów i opowiadań (m.in. „Granica”, „Medaliony”).
Nowak
Nowosad Witold (1913-1998), działacz Stronnictwa Narodowego, dziennikarz. Od 1940 we Francji, za udział w ruchu oporu więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych. Po wojnie członek Komitetu Politycznego Stronnictwa Narodowego we Francji. Dziennikarz prasy emigracyjnej, redaktor "Placówki" oraz sekcji polskiej Radia Francuskiego, pisał także do "Kultury".
Orwell George (1903-1950), brytyjski pisarz i publicysta, autor powieści obnażających mechanizmy systemów totalitarnych, jak np. „Rok 1984” czy „Folwark zwierzęcy”. Jego utwory były w PRL objęte zakazem publikacji.
Osmólski
Ostrowski Wiktor (1905-1992), oficer WP, inżynier, podróżnik, alpinista. Uczestnik kampanii wrześniowej, z niewoli sowieckiej wydostał się z Armią Andersa. Uczestnik bitwy o Monte Cassino.
Kazimierz Papée (1889-1979), doktor prawa, dyplomata, Komisarz Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku (1932–1936), poseł w Czechosłowacji, ambasador przy Stolicy Apostolskiej.
Parnicki Teodor (1908-1988), pisarz, autor powieści historycznych (m. in. „Koniec Zgody Narodów”). Aresztowany przez NKWD we Lwowie w 1940, zesłany do łagru, zwolniony na mocy układu Sikorski–Majski. Attaché kulturalny Ambasady RP w Kujbyszewie. Redaktor i publicysta prasy wojskowej, po wojnie współpracownik „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
Piasecki Sergiusz (1901-1964), pisarz pochodzenia białoruskiego, agent Oddziału II Sztabu Generalnego, mający na koncie wiele brawurowych akcji. Autor m. in. powieści o życiu przemytników („Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy”) i szpiegów wojskowych („Bogom nocy równi”). Instytut Literacki wydał w 1946 roku w Rzymie jego powieść „Jabłuszko”.
Piątkowski Henryk (1902-1969), pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, lekkoatleta. Uczestnik bitwy o Monte Cassino i o Ankonę.
Pietruski
Piłsudski Rowmund (1903-1988), daleki krewny Marszałka, konserwatywny polityk, członek Korporacji Akademickiej „Regia”. Założyciel organizacji Myśl Mocarstwowa, do której należał też Jerzy Giedroyc. Zwolennik idei federalizmu.
Piotrowski mjr
Piskor Aleksander (1911-1972), pisarz i publicysta; dyrektor londyńskiej „Vistula Press” (którą prowadził z pomocą Mai Prądzyńskiej), wydawnictwa i ośrodka kolportażu m. in. „Kultury”.
Piwowar Lech (1909-1940), poeta, publicysta, krytyk literacki. Więzień obozu w Starobielsku, zamordowany przez NKWD wiosną 1940. Tomik jego wierszy ocalił z obozu Józef Czapski: „Wiersze starobielskie 1939”.
Pobóg-Malinowski Władysław (1899-1962), oficer artylerii Wojska Polskiego, autor prac historycznych (m. in. „Najnowsza historia polityczna Polski 1864–1945”). W latach 1944-45 w polskiej służbie zagranicznej. Współtwórca Sekcji Polskiej Radia Francuskiego (RFI). Biografia w „Kulturze”.
Poklękowski – być może Zdzisław Poklękowski, prezes Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego „Baltia” w latach 1935-1936, członek władz OWP w Poznaniu.
Ponikiewski – być może Jerzy Ponikiewski (1907-1965), korespondent prasy polskiej w Berlinie, po 1939 w Polskich Siłach Zbrojnych (m.in. w 1. Dywizji Pancernej). Po wojnie wydawał w Niemczech "Tygodnik Polski" i "Kronikę", współpracował z "Foreign News Service". W Nowym Jorku redagował "Ogniwo"- dodatek do "Nowego Świata".
Pragier Adam (1886-1976), publicysta, ekonomista, działacz socjalistyczny. W latach 1944-49 minister informacji i dokumentacji w rządzie w Londynie.
Prądzyńska (Maja) Maria (1908-1994), współpracowniczka Jerzego Giedroycia, sekretarka przedwojennych pism „Buntu Młodych” i „Polityki”
Protasewicz Michał, pułkownik
Raczyński Edward (1891-1993) - dyplomata, polityk, minister spraw zagranicznych (1941-1943), prezydent RP na uchodźstwie (1979-1986), pisarz. Brat dyplomaty Rogera Raczyńskiego.
Rinaldi
Rogalski
Rogowicz Jerzy
Romanowicz Kazimierz (1916-2010), wydawca i księgarz – jeszcze w przedwojennej Warszawie. Z II Korpusem Polskim przeszedł kampanię włoską. Od 1947 r. był kierownikiem księgarni „Libella” na wyspie świętego Ludwika w Paryżu. Obok niej istniała Galeria Lambert, prezentująca prace wielu artystów – m.in. Józefa Czapskiego. Biografia w „Kulturze”.
Rozwadowski
Rubel Ludwik (1897-1958), dziennikarz i publicysta; poseł na Sejm, prezes Związku Dziennikarzy Polskich za Granicą, redaktor polityczny Ilustrowanego Kuriera Codziennego.
Rusinek Zygmunt (1893-1984), polityk, poseł na Sejm RP (1922-27), członek PSL „Piast”. publicysta. Podczas wojny więzień obozu we Flossenbürgu. Po wojnie był prezesem Zjednoczenia Polskiego Uchodźstwa Wojennego, w rządzie emigracyjnym w Wielkiej Brytanii objął stanowisko Ministra dla Spraw Obywateli Polskich na Obczyźnie. Wyemigrował do Kanady, od maja 1972 był redaktorem tygodnika „Głos Polski”.
Sakowski Juliusz (1905-1977), krytyk literacki i eseista, dyplomata, pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, urzędnik w Ministerstwie Informacji rządu RP na uchodźstwie.
Saragat Giuseppe (1898-1988), polityk i ekonomista włoski, działacz socjalistyczny, przywódca włoskich socjaldemokratów. W 1947 wicepremier w rządzie De Gasperiego, w 1964 wybrany na urząd prezydenta Republiki Włoskiej.
Siemiradzki Michał, żołnierz 2 Korpusu, porucznik wojsk pancernych (1 Pułk Ułanów Krechowieckich). Bratanek znanego polskiego malarza Henryka Siemiradzkiego.
Signorelli
Sikorski Kazimierz - major, intendent „przydzielono do nas majora Sikorskiego z intendentury. Miał on zajmować się kontrolą naszej gospodarki” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
Siuta Tadeusz (1913–1978), naukowiec, historyk starożytności, żołnierz Armii Andersa (podporucznik). Pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie.
Siutowa – żona Tadeusza Siuty
Skorupski – być może Wacław Skorupski (1912-1991), pracownik Biura Propagandy, porucznik 6 bn. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Skrzeszewski – być może Stanisław Skrzeszewski (1909-2000), uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych, ranny pod Monte Cassino, po bitwie leczył się w Anglii. Od 1948 roku mieszkał w Kanadzie.
Skulski / Skalski
Służewski
Soboniewski – być może Stefan Soboniewski (1906-1998), prawnik, do 1939 starosta kaliski. Po wybuchu wojny przedostał się do Francji, a potem do Anglii. Działał w środowisku emigracyjnym, był jednym z założycieli Stowarzyszenia Polskich Kombatantów.
Strużewski
Sznarbachowski Włodzimierz (1913-2003), poeta, publicysta, działacz emigracyjny. Wraz z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim przetłumaczyli dla paryskiej „Kultury” pracę Benedetta Crocego „Zmierzch cywilizacji”.
Szukalski
Szymanowski
Szymański Antoni (1894-1973), pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych. Przed wojną attaché wojskowy w Berlinie. Podczas kampanii wrześniowej szef Oddziału II Dowództwa Frontu Południowego we Lwowie. W sowieckiej niewoli (m.in. Starobielsk), potem w Armii Andersa. Od 1 stycznia 1945 attaché wojskowy w Paryżu, po wojnie został szefem Wojskowej Misji Likwidacyjnej w Paryżu (do maja 1948).
Teslarowa – być może chodzi o żonę Józefa Andrzeja Teslara (1889-1961), majora Wojska Polskiego, tłumacza, popularyzatora polskiej literatury i kultury we Francji, publicysty.
Tuminelli
Tryczyńska Janka
Tyssowski pułkownik
Tyszkiewicz Michał (1903-1974), hrabia, ziemianin, urzędnik MSZ. Mąż artystki Hanki Ordonówny. Oboje wydostali się z sowieckiej niewoli z Armią Andersa. Sekretarz poselstwa RP w Teheranie. Po wojnie mieszkał w Monachium, był redaktorem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.
Verdiani Carlo (1905-1975), włoski slawista, tłumacz literatury polskiej na język włoski. Współpracował z Instytutem Literackim - przetłumaczył m.in. wydany w 1947 roku „Dziennik podróży do Austrii i Niemiec” Pawła Hostowca (pseudonim Jerzego Stempowskiego).
Vincenz Stanisław (1888-1971), pisarz i eseista, znawca Huculszczyzny i Pokucia, autor sagi „Na wysokiej połoninie”. Po wojnie osiadł we Francji, nawiązał współpracę z „Kulturą”. Biografia w „Kulturze”.
Wańkowicz Melchior (1892- 1974) – pisarz, publicysta, reporter, korespondent wojenny. Autor wielu książek (m.in. „Monte Cassino”, „Wrzesień żagwiący”, „Ziele na kraterze”). W 1949 roku Instytut wydał jego „Klub Trzeciego Miejsca” o geopolityce. Biografia w „Kulturze”.
Wąchała Władysław (1905–?), porucznik; pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie, zajmował się drukarnią.
Weintraub Wiktor (1908-1988), historyk literatury polskiej, dyplomata. Po wojnie na emigracji, publikował w „Kulturze”.
Wieleżyński – być może ppłk Walerian Wieleżyński (1898-1986), uczestnik kampanii wrześniowej, dowódca batalionu w 15 Pułku Piechoty „Wilków”, jeniec oflagu Gross-Born. Po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii.
Wiśniowski Kazimierz (1896-1964), generał brygady, kwatermistrz. „Wiśniowski dał nam sto złotych funtów ze swego funduszu dyspozycyjnego i zgodził się na udzielenie nam pożyczki z Funduszu Żołnierza na zakup drukarni” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
Witek Ignacy (1889-1953), pułkownik, w 1946 szef intendentury (Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych)
Wolski Jan – podporucznik, w Rzymie kierownik drukarni Instytutu Literackiego.
Wraga Ryszard - właśc. Jerzy Niezbrzycki (1902–1968), kapitan piechoty WP, oficer II Oddziału Sztabu Generalnego (wywiadu wojskowego), publicysta, sowietolog. Biografia w „Kulturze”.
Wroński
Zahorski Witold - redaktor naczelny„Na Szlaku Kresowej” - czasopisma żołnierzy 5. Kresowej Dywizji Piechoty (wyd. 1944-46 we Włoszech).
Zaleski August (1993-1972), polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych, od 1947 prezydent RP na Uchodźstwie. W Londynie urzędował przy Eaton Place 43, w siedzibie władz polskich.
Zaleski Wojciech (1906-1961) – polityk, dziennikarz, współzałożyciel ONR. Po wrześniu 1939 r. w narodowo-radykalnej organizacji „Pobudka”, która w 1941 r. weszła w skład Konfederacji Narodu. W 1945 r. opuścił Polskę, mieszkał początkowo w Monachium, do 1949 r. wydawał miesięcznik „Universum”. W Paryżu był rzeczoznawcą w amerykańskiej agencji rządowej, administrującej Planem Marshalla. Od 1954 r. w polskiej sekcji Radia Madryt. Współpracował m.in. z „Kulturą”.
Zawieyski Jerzy (1902-1969), dramatopisarz, prozaik, działacz katolicki, redaktor „Tygodnika Powszechnego”; poseł na Sejm z ramienia „Znaku”. Autor m.in. powieści „Noc Huberta”, „Droga do domu”.
Zbyszewski Wacław (1903-1985), pisarz, publicysta (m. in. w krakowskim "Czasie", wileńskim "Słowie" i warszawskim „Buncie Młodych”), dyplomata. Pracował w polskiej sekcji radia BBC, był paryskim korespondentem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Instytut Literacki wydał jego zbiór esejów „Zagubieni romantycy i inni”.Biografia w „Kulturze”.
Zielicki Józef (1910–1973), działacz harcerski, matematyk, nauczyciel, syberyjski zesłaniec, żołnierz Armii Andersa. Zastępca Józefa Czapskiego w wydziale propagandy, a potem w jego placówce Drugiego Korpusu i Ministerstwa Informacji w Paryżu.
Znaniecki – być może Juliusz Znaniecki (1908- 1958), pisarz, poeta. Syn znanego socjologa Floriana Znanieckiego.
Żakiewicz – prawdop. Żakiewicz Wacław (ur. 1912), kpr. pchr. 1. kompania zaopatrywania w 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Żakowski
Żeleński Władysław (1903-2006), prawnik, publicysta, historyk; bratanek Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Żołnierz Armii Polskiej we Francji, internowany w Szwajcarii. Po wojnie mieszkał w Paryżu. Biografia w „Kulturze”.
Żłobnicki – być może Jerzy Żłobnicki (1902-?), attache ambasady RP w Paryżu (PSZ), po wojnie mieszkał w Paryżu.