Powieściopisarz, poeta, redaktor, krytyk literacki, eseista i tłumacz.
Po wojnie wraz z rodzicami mieszkał w Łodzi, gdzie skończył Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa, a następnie studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. W 1957 r. zadebiutował tomikiem poetyckim „Konwencje” i napisał swój pierwszy dramat „Eurydyka, czyli każdy umiera jak mu wygodniej”. Doktoryzował się i habilitował w Łodzi, skąd w 1965 r. przeniósł się do Instytutu Badań Literackich w Warszawie. Pracował tam przez następne dwadzieścia lat, aż do zwolnienia dyscyplinarnego wywołanego publikacją przez Giedroycia książki „Rozmowy polskie latem 1983 roku”. Instytut Literacki był także pierwszym wydawcą książek „Żmut” oraz „Umschlagplatz”.
W 1985 r. uhonorowany Nagrodą Literacką im. Zygmunta Hertza. Laureat nagrody NIKE za tom wierszy „Zachód słońca w Milanówku” w 2003 r.