Ojciec, powstaniec śląski, pracował jako urzędnik pocztowy. Uczył się w Gimnazjum Ogólnokształcącym im. Księcia Jana Opolskiego i w Liceum Pedagogicznym w Tarnowskich Górach. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r.. Internowany w Rumunii, uciekł z obozu jenieckiego i przedostał się do Francji. Po kapitulacji Francji, latem 1940 r. znalazł się w Anglii, gdzie dołączył do Brygady Pancernej gen. Stanisława Maczka. Służył w Pułku Lekkiej Artylerii Przeciwlotniczej, stacjonującej w Szkocji. W 1944 r. został poważnie ranny w walkach pod Bredą w Holandii.
Studiował ekonomię, nauki polityczne i filozofię na Uniwersytecie Londyńskim. W Anglii ożenił się z Ishbel Frances Reynolds. W 1949 r. wrócił do Polski. Pracował w spółdzielni spożywców i studiował w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował jako dziennikarz i był jednym założycieli „Tygodnika Zachodniego” (1956-1957), pisma powstałego w czasie Odwilży, w którym prowadził przegląd czasopism angielskich i amerykańskich.
W połowie lat 50. XX wieku opublikował cztery powieści o tematyce kryminalnej, szpiegowskiej i sensacyjnej: Następny odchodzi 22:25 (1955); Nocny zrzut (1955); Cienie na gwiazdach (1956) i Wenus z brązu (1956).
Oskarżony o działność antykomunistyczną przedostał się przez Berlin na Zachód i zamieszkal w Leicester. Pracował w biurze gazowni miejskiej, potem w monitoringu radiowym BBC w Reading, w hrabstwie Berskshire. W 1968 r został redaktorem w Rozgłośni Radio Wolna Europa w Monachium.
Współpracował z londyńskimi „Wiadomościami” i „Kulturą”. Publikował teksty literackie, artykuły i recenzje. W Instytucie Literackim ukazały się jego najbardziej znane i cenione powieści: Krótki żywot bohatera pozytywnego - nagroda „Kultury”, i Stan wyjątkowy - nagroda „Wiadomości”.
W 1977 r. wyjechał do Hiszpanii i osiadł w Daimuz pod Walencją. Napisał i opublikował jeszcze trzy powieści: Wielkie nieszczęście (wydaną we fragmentach w 1983 roku); Requiem dla pani Tosi (1990) oraz Zwidy na wysokościach (1994). Publikował również w polskich czasopismach, m.in. w „Zeszytach Literackich”: gdzie opublikował Będziesz miłował kata swego! (1984); Że ona jest, że w ogóle jest (1999); Wstyd (2006); Odwiedziny u duchów (2007); Ostatnia posługa (2009).
Ostatnie utwory były również drukowane w „Odrze” 2012 nr 4 (fragment utworu Biedna Lilo), „Śląsku” 2013 nr 7/8 (Frieda) oraz w „Frazie” 2014 nr 4 (Mała Nusia z misiem).
Najnowsze autobiograficzne opowiadanie Uraza dotyczące pracy w Polskiej Rozgłośni Radia Wolna Europa zostało opublikowane w magazynie internetowym „Culture Avenue”.
