Prozaik i tłumacz. Syn Alojzego Madeja, księgowego, i Stanisławy Baron, nauczycielki. W 1936 r. wraz z rodzicami przeniósł się do Grodna, a po wybuchu II wojny światowej do Łowiska w Rzeszowskie. W 1948 r. ukończył szkołę powszechną w Kamieniu. Uczęszczał do Liceum Administracyjno-Handlowego, a od 1950 r. do Liceum Ogólnokształcącego w Lesznie Wielkopolskim i Sokołowie Małopolskim. Po skończeniu X klasy przerwał naukę i zaczął pracować.
W latach 1952-53 był brakarzem w hucie „Stalowa Wola” oraz pracownikiem w dziale zaopatrzenia w Zjednoczeniu Budownictwa Miejskiego w Stalowej Woli. W latach 1954-57 odbył służbę wojskową w Marynarce Wojennej. W 1957 r. był zatrudniony w przemyśle budowlanym w Rzeszowie oraz jako urzędnik w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń w Nisku, w latach 1958-62 jako technik w „Energomontażu” w Lublinie. Następnie do 1968 r. pracował w budownictwie, przemyśle drzewnym i cementowym w Lublinie, Rejowcu i Chełmie Lubelskim. W latach 1963-74 należał do PZPR, z której został usunięty za wydanie powieści "Kalalie albo dojrzewanie miłości" w Instytucie Literackim.
Debiutował w 1962 r. tłumaczeniem opowiadania W. Faulknera pt. „Zstąp, Mojżeszu”, zamieszczonym w Życiu Literackim (nr 28); pierwszy utwór prozą „Listy z Italii” opublikował w 1964 r. w tygodniku Zwierciadło (nr 18).
W 1968 r. zamieszkał w Lublinie. W latach 1969-74 pracował w dziale wydawniczym Wojewódzkiego Domu Kultury w Lublinie. W 1969 r. został stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki, i jako tłumacz z literatury angielskiej i amerykańskiej odbył podróż do Wielkiej Brytanii. W latach 1971-74 był członkiem kolegium redakcyjnego
dwutygodnika "Kamena", na którego łamach zamieszczał artykuły, opowiadania oraz tłumaczenia z literatury angielskiej i amerykańskiej. W 1976 r. podróżował po Szwajcarii, Francji oraz Austrii. W tymże roku otrzymał nagrodę literacką Fundacji im. Kościelskich w Genewie. W 1979 r. został członkiem Polskiego PEN Clubu, a w 1989 członkiem SPP. W 1986-89 wchodził w skład Narodowej Rady Kultury. W 1990-91 pracował w gazecie
lubelskiej "Dzień", kolejno jako dziennikarz, sekretarz redakcji, zastępca redaktora naczelnego i redaktor naczelny.
W Instytucie Literackim pod własnym nazwiskiem opublikował dwie książki: powieść "Piękne kalalie albo dojrzewanie miłości" (w 1974 r.) i zbiór opowiadań "Maść na szczury" (w 1977 r.) W AIL znajduje się teka korespondencji Bogdana Madeja z Jerzym Giedroyciem, oraz życiorys sporządzony własnoręcznie przez pisarza.
Na podstawie biogramu autostwa Katarzyny Batory opublikowanego w słowniku biobibliograficznym: "Współcześni polscy pisarze i badacze literatury" (t. 5, wyd WSiP, Warszawa 1997) oraz dokumentów w zbiorach AIL.