Najmłodszy spośród trzech braci Giedroyciów. Uczeń Gimnazjum Towarzystwa im. Jana Zamoyskiego, we wrześniu 1939 r. wraz z Jerzym trafił do Bukaresztu, tam też zdał maturę.
Na początku 1941 r. ewakuowany do Stambułu, w kwietniu – nadal u boku starszego brata – wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich.
Jako żołnierz kompanii transportowej służył w 3. Dywizji Strzelców Karpackich i 2. Korpusie Polskim, a jego szlak bojowy wiódł przez Palestynę, Tobruk, Irak, Egipt do Włoch.
W 1946 r. za zgodą władz wojskowych został studentem Politechniki w Turynie, jednak pod koniec tego samego roku przeniesiono go do Anglii, gdzie wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.
Zdemobilizowany we wrześniu 1948 r. w stopniu podporucznika, rozpoczął pracę w fabryce lodów firmy T.Wall's & Sons.
W 1952 r. dołączył do zespołu Instytutu Literackiego w Maisons-Laffitte. Przez lata zajmował się m.in. sprawami administracyjnymi Instytutu. W 1966 r. ożenił się z Ledą, z d. Pasquali.
Po śmierci Redaktora Jerzego Giedroycia kierował (do 2003 r. wraz z Zofią Hertz) Instytutem Literackim.
Zmarł 21 marca 2010 r. w Domu „Kultury” w Maisons-Laffitte. Został pochowany na miejscowym cmentarzu u boku brata i żony.