OSOBY

Anders Władysław (1892 - 1970), wojskowy i polityk, kawalerzysta, generał Polskich Sił Zbrojnych, dowódca Armii Polskiej w ZSRR i 2 Korpusu Polskiego.
Antończyk E.E. - autor broszury „Pasożyty. Otwarty list do Ślązaków (zagadnienie gorolskie”), Londyn 1943. Publikacja w internecie.
Arciszewski Tomasz (1877-1955), polityk związany z PPS, działacz emigracyjny, premier rządu RP na emigracji.
Arnott – prawdopodobnie Arnot Maxwell, brytyjski oficer łącznikowy.
Asz Szalom (1880-1957), polsko-żydowski pisarz, dramaturg, piszący w języku jidysz. Jerzy Giedroyc wspomniał tu tytuł jego opowiadania „Chrystus w getcie” (w tekście zapisane jako: „Chrystus w Gheto”).
Baliński Stanisław (1898–1984), poeta (członek grupy poetyckiej Skamander), publicysta. Dyplomata, pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych przed 1939 oraz w rządzie emigracyjnym. Po wojnie na emigracji.
Bartlik - major
Barwiński
Bauerek – prawdopodobnie Józef Antoni Bauerek (1902–1984), podporucznik, 3. Dywizja Strzelców Karpackich.
Bazarewski Jerzy (1917–1959), dziennikarz, publicysta „Orła Białego”.
Bączkowski Włodzimierz (1905-2000), pisarz, publicysta, znawca stosunków polsko-ukraińskich i polityki rosyjskiej. Po wybuchu wojny w Bukareszcie, potem przeniesiony do Hajfy i Palestyny. Kolejne lata spędził na Bliskim Wschodzie, pracując w Ekspozyturze Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza. Biografia w „Kulturze”.
Bąkiewicz Wincenty (1897-1974), pułkownik, szef „Dwójki” (Oddział II sztabu – wywiad) w 2 Korpusie Polskim.
Besterman Władysław (1903-1974), publicysta, korespondent prasy emigracyjnej w USA (pseudonim Vigil).
Bielatowicz Jan (1913-1965), pisarz, publicysta, poeta, uczestnik bitwy o Monte Cassino. Biografia w „Kulturze”.
Bocheński Adolf Maria (1909-1944), ceniony przez Jerzego Giedroycia pisarz, myśliciel, znany publicysta polityczny. Jego teksty ukazywały się w przedwojennym "Buncie Młodych" i "Polityce". Podporucznik, uczestnik bitwy o Narwik, Tobruk i Monte Cassino, żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Zginął podczas rozbrajania miny pod Ankoną.
o. Bocheński Innocenty Maria (1902-1995). Właściwie Józef Franciszek Emanuel Bocheński, brat publicystów - Adolfa oraz Aleksandra. Dominikanin, filozof, logik, sowietolog. Profesor filozofii współczesnej na Uniwersytecie we Fryburgu, rektor tej uczelni. Współpracownik Jerzego Giedroycia. Biografia w „Kulturze”.
Bogusławski Antoni (1889-1956), oficer Wojska Polskiego (m. in. w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich), dziennikarz („Żołnierz Polski”, „Kurier Warszawski” i in.), autor książek dla dzieci, poeta. Sprawozdawca sportowy Polskiego Radia, jeden z pierwszych twórców polskiego komiksu. Po wojnie w Wielkiej Brytanii, zaangażowany w życie społeczno-kulturalne polskiej emigracji.
Bojarski – być może Bojarski Leon (ur. 1913), plutonowy (w tekście agendy kapral) 12. pułku Ułanów Podolskich.
Bork
Borkowska
Bornholtz Tadeusz (1901-1966), pedagog, działacz niepodległościowy, autor wielu podręczników, żołnierz Armii Andersa.
Braun Hilary (ur. 1906), porucznik 1. komp. zaop. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Bregman Aleksander (1906-1967), dziennikarz, publicysta. Od 1932 korespondent Polskiej Agencji Telegraficznej przy Lidze Narodów. Po wybuchu wojny wstąpił we Francji do Wojska Polskiego (skończył szkołę podchorążych artylerii), potem ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Redagował „Nowiny”, „Dziennik Żołnierza”, „Dziennik Polski”, pisał też do wielu innych gazet. Współpracował z „Kulturą”. Jest autorem książki „Najlepszy sojusznik Hitlera”, o współpracy niemiecko-sowieckiej.
Broncel Zdzisław (1909–1998), pisarz, poeta, publicysta. Podczas wojny pracownik Centrum Informacji, członek redakcji pisma „W drodze”, autor tekstów m.in. w „Orle Białym”. Po wojnie współpracownik „Kultury” i innych pism emigracyjnych. Biografia w „Kulturze”.
Broniakowski - „Ks. Broniakowski 5 np.”
Broniewski Władysław (1897-1962), poeta, tłumacz, żołnierz Legionów Polskich. W 1940 aresztowany przez NKWD i więziony. Po uwolnieniu wstąpił do Armii Andersa, pracował w ambasadzie polskiej w Kujbyszewie. Po wojnie wrócił do Polski.
Bronowski Witold (1899-1975), prawnik, dziennikarz, dyplomata. Współpracownik „Encyklopedii Nauk Politycznych”, od 1934 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w Wydziale Prasowym. Attaché do spraw prasowych w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej przy Watykanie (1937-1944, zajmował się obsługą prasową "L’Osserwatore Romano"), potem charge d’affaires w Lizbonie. Po wojnie osiadł w Rzymie.
bp Buczko – być może Iwan Buczko (1891-1974), arcybiskup Kościoła Katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego. W 1929 biskup pomocniczy lwowski, wizytator parafii greckokatolickich w USA.
Bulsiewicz – być może Tadeusz Jerzy Bulsiewicz (ur. 1907-1945), podporucznik, 3 Dywizja Strzelców Karpackich.
Buynicki
Buynowski - prawdopodobnie Bujnowski Józef (1910–2001), poeta i historyk literatury, podporucznik, uczestnik bitwy o Monte Cassino. Po wojnie w Wielkiej Brytanii.
Cało Krystyna
Chmielewski Mieczysław (1898-1083), prawnik, kapitan WP, uczestnik Powstań Śląskich, działacz harcerski. W 1941 roku w sowieckim więzieniu. Potem w Armii Andersa, przeszedł szlak do Włoch. Autor m. in. wspomnianej w Agendzie publikacji „Ku nowym kresom zachodnim” (Tel Awiw 1943), wydanej pod pseudonimem Mieczysław Grzymała.
Choma Władysław (ur. 1902), podporucznik (w Agendzie kapral), d-two 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Chomiuk Józef (ur. 1908), mjr. dypl. 2. bryg. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Chyliński Edward, podporucznik, 9 komp. zaop.
Cichy Władysław (1913–1994), prawnik, współwięzień Józefa Czapskiego w Griazowcu. Pracownik Biura Propagandy, od 1943 redaktor dwutygodnika ilustrowanego „Parada”, wydawanego w Kairze.
Ciechanowicz
Ciołek
Cooper Duff (Alfred Duff Cooper, 1890-1954), brytyjski polityk, dyplomata, pisarz. W latach 1944-48 brytyjski ambasador w Paryżu.
Czapski Józef (1896-1993), malarz, pisarz, publicysta. Współtwórca Instytutu Literackiego. Świadek zbrodni katyńskiej, poświęcił jej książkę-świadectwo „Na nieludzkiej ziemi”. Biografia w „Kulturze”.
Czernek
Dębowski Florian
Dobrowolski - „st. strz. Dobrowolski 5 bat 2 bry.”
Dobrzycki Stanisław (ur. 1910), kapitan, dowódca IV Dywizjonu 3 Karpackiego Pułku Artylerii Przeciwpancernej w 3DSK.
Domańska Krystyna – malarka, pierwsza żona Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.
Domański Witold (ur. 1910), podporucznik, Referat Kultury i Prasy 3 DSK, korespondent wojenny (opisywał m. in. bitwę o Monte Cassino). Pisał m.in. do nowojorskiego „Tygodnika Polskiego”.
Domaradzki Teodor Feliks (1910-2001), profesor, slawista, wykładowca literatury słowiańskiej na uczelniach w Kanadzie.
Domarska
Domarski
Dudek - Henryk Giedroyc (1922-2010) - najmłodszy brat Jerzego Giedroycia. W 1939 roku opuścił Polskę, był w Bukareszcie. Od kwietnia 1941 r. w Brygadzie Strzelców Karpackich, w kompanii transportowej. Po latach osiadł w Maisons-Laffitte. Biografia w „Kulturze”.
Dziekańska Elżbieta
Eckersley Charles Ewart (1892–1967) – nauczyciel, autor podręcznika do nauki języka angielskiego, „Essential English for Foreign Students”. Jerzy Giedroyc w tekście pisze: „słownik dr. Eckersleya”.
Erdman Jan (1906-1986), dziennikarz, reportażysta, sprawozdawca sportowy (m. in. podczas Igrzysk Olimpijskich 1932 w Los Angeles). Walczył w Brygadzie Karpackiej, pod Tobrukiem. Attaché prasowy ambasady RP w Moskwie (Kujbyszew, 1942-1943), redaktor ukazującego się w ZSRR dwutygodnika „Polska”. Po wojnie w Stanach Zjednoczonych (pracował m. in. w „Głosie Ameryki”). Autor książki „Droga do Ostrej Bramy”. Mąż Marty Wańkowiczówny, córki Melchiora Wańkowicza.
Eve – prawdopodobnie chodzi o byłą żonę Jerzego Giedroycia, Ewę Tatianę Szwecow. Tatiana, Tetty, Tania - Tatiana Szwecow (1911-2005), żona Jerzego Giedroycia (formalnie do 1937 roku). We wrześniu 1939 r. razem przekroczyli granicę rumuńską i mieszkali w Bukareszcie. Po wojnie mieszkała w Wielkiej Brytanii.
Fabiano
Fajans Roman (1903–1976), dziennikarz, korespondent podczas wojny domowej w Hiszpanii (1936), autor m.i n. „Hiszpania 1936 (z wrażeń korespondenta wojennego)”, „Z Drugim Korpusem Polskim we Włoszech: zbiór reportaży” (Paryż, 1945).
Felsztyn Tadeusz (1894–1963), naukowiec, fizyk z tytułem doktora, przed wojną wykładowca na Politechnice Warszawskiej; specjalista w zakresie balistyki i uzbrojenia; pułkownik w szeregach Armii Andersa. W 1947 roku Instytut Literacki wydał jego książkę „Energia atomowa”, która miała być początkiem serii naukowej. ZOBACZ.
Feuerstein Juliusz (1913-1992), kompozytor, kapral, członek zespołu Czołówki Teatralnej Brygady Karpackiej. Autor melodii „Marszu II Korpusu”.
Flis Janusz - podporucznik.
Fogel
Foigt
Fryd Józef – pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie. Być może chodzi o Józefa Fryda, dziennikarza (tygodnik „Kino”), dystrybutora filmów zagranicznych w Polsce, producenta filmowego. Fryd został zesłany w czasie wojny do obozu pracy w Rosji, uratował się z Armią Andersa – wraz z nią dotarł do Europy.
Funarski Zygmunt - plutonowy, Oddział Kultury i Prasy 2 Korpusu.
Gawlina Józef (1892-1964), duchowny katolicki, biskup polowy i generał dywizji Wojska Polskiego, duszpasterz żołnierzy i polskich uchodźców. Brał udział w kampanii włoskiej 2 Korpusu. Uczestnik II Soboru Watykańskiego.
Gebel
Giełgud – prawdopodobnie Jan Giełgud-Axentowicz (1898-1967), podpułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, przed wojną w Oddziale II Sztabu Generalnego. Współwięzień Józefa Czapskiego w obozie w Starobielsku. Po klęsce 1939 w sowieckiej niewoli, a po uwolnieniu w Armii Andersa. Był polskim oficerem łącznikowym przy brytyjskim dowództwie w Iraku. Po wojnie osiadł w Peru.
Gierat Stanisław (1903-1977), działacz młodzieżowy; założyciel Związku Młodej Wsi „Siew”. W 2 Korpusie Polskim był zastępcą szefa Oddziału Kultury i Prasy, zajmował się propagandą.
Gliksmann
Gliński Józef – prawdopodobnie pomyłka w imieniu, chodzi o Stanisława Glińskiego (1900–1994), pułkownika wojsk pancernych Wojska Polskiego, dowódcę 1 batalionu czołgów w Palestynie, a następnie 4 pułku pancernego „Skorpion”; uczestnika kampanii włoskiej (m. in. Monte Cassino). Po wojnie na emigracji.
Gliwa Stanisław (1910-1986), artysta grafik, linorytnik, drukarz, właściciel wydawnictwa „Officina Typographica”. Żołnierz Armii Andersa (2 brygada czołgów). Twórca szaty graficznej i winiety pierwszego numeru „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
Głaziński porucznik
Gorczyński – być może Eustachy Gorczyński (1893-1958), pułkownik saperów, więzień obozu w Starobielsku, w Armii Andersa zastępca dowódcy saperów Korpusu.
Gorgol Zygmunt - pracownik Biura Propagandy.
Górka Olgierd (1887-1955), historyk i wykładowca akademicki, pisarz, dyplomata (konsul generalny RP w Jerozolimie do 1952), major kawalerii Wojska Polskiego.
Grobicki Aleksander (1914-1995), korespondent wojenny, pisarz, artylerzysta, cichociemny (w szeregach 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej). Przydzielony do Armii Polskiej na Wschodzie przeszedł przez Irak, Syrię, Palestynę, Egipt. Uczestnik kampanii włoskiej – walczył m.in. pod Monte Cassino. Opisał ją we wspomnieniowej książce „Wojenne błyski”.
Groskoff
Grzybowski Kazimierz (1907-1993), prawnik, wykładowca uniwersytecki. Więzień sowieckich łagrów – po odzyskaniu wolności ewakuowany wraz z powstającą Armią Andersa, przebywał w Iranie i Palestynie (tu wkładał na Wyższych Kursach Naukowych). Dyrektor Centrum Informacji na Wschodzie. Po wojnie w Wielkiej Brytanii i USA.
Haarowie – członkowie studenckiej orkiestry z lat 30-tych, „Szał”. W jej skład wchodził saksofonista i klarnecista Zygmunt Haar, jego brat Leopold – pianista i perkusista.
Hankey R.M. - Robert Maurice Alers Hankey (1905-1996), brytyjski dyplomata, w Foreign Office od 1927 r. W latach 1936-39 pracował w brytyjskiej ambasadzie w Warszawie, był świadkiem ataku Niemiec na Polskę. Stąd wyjechał do Rumunii. W 1943 roku uczestniczył w konferencji w Teheranie. W 1945 roku wrócił do Warszawy, później przebywał na placówkach m. in. w Madrycie, Budapeszcie i Kairze.
Hemar Marian (1901-1972), poeta, satyryk, autor tekstów kabaretowych i wielu popularnych piosenek. Żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich (był autorem "Marszu Karpackiej Brygady"), publikował w wydawanych przez nią czasopismach. Od 1942 r. w Londynie. Po wojnie został na emigracji, pisał m. in. do "Wiadomości" Mieczysława Grydzewskiego. Wspomniana w agendzie „Marchewka” to napisany w 1942 roku pamiętnik satyryczny.
Herling-Grudziński Gustaw (1919-2000), pisarz, publicysta, poeta. Więzień sowieckich łagrów (opisał je w książce „Inny świat”). Żołnierz Armii Andersa. Jeden z najważniejszych autorów „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
Hertz Zofia (1910 – 2003), współpracowniczka Jerzego Giedroycia, należała do grona osób współtworzących Instytut Literacki. Biografia w „Kulturze”.
Heydenkorn Benedykt (1906-1999), dziennikarz, publikował m. in. w „Buncie Młodych”. Aresztowany przez NKWD, po uwolnieniu służył w Polskich Siłach Zbrojnych. Po wojnie na emigracji. Współpracował z „Kulturą”.
Hulanicki Witold (1890–1948), dyplomata, przed wojną pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, konsulatu RP w Londynie. Od 1937 konsul generalny RP w Jerozolimie, a później angielskiej administracji w Palestynie. 26 lutego 1948 uprowadzony i zamordowany wraz z dziennikarzem Stefanem Arnoldem.
Imiela
Janikowski Mieczysław (1912-1968), artysta malarz, kawalerzysta, żołnierz 1 Dywizji Pancernej.
Janke
Jarema Józef (1900-1974), malarz, członek grupy kapistów. Przed wojną współpracował z pismem „Głos plastyków”, współtworzył teatr Cricot. Podczas wojny w szeregach Armii Andersa. Za sprawą Józefa Czapskiego przydzielony do działu plastycznego – wystawiał swoje prace m.in. podczas wystawy w Bagdadzie. Po wojnie pozostał na emigracji.
Jaszyński / Jarzyński
Jedwab Henryk (1918-2005), porucznik Wojska Polskiego, komandos, inżynier. Walczył w Kampanii Wrześniowej 1939, potem we Francji. W Wielkiej Brytanii szkolił się na cichociemnego, po złamaniu ręki przeszedł do Special Operations Executive (SOE) – odbył misje w okupowanej Francji. W 1942 wstąpił do 1 Samodzielnej kompanii komandosów. Walczył pod Monte Cassino. Po wojnie na emigracji, pracował w przemyśle włókienniczym.
Jur - Jan Tomasz Jur-Gorzechowski (1874-1948), generał brygady Wojska Polskiego, komendant główny Straży Granicznej. Do kwietnia 1943 roku w Ośrodku Zapasowym Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Palestynie. Kierował szkoleniem służb porządkowych w Palestynie.
Kagan - kapral
ks. Kantak Kamil (1881–1976), ksiądz katolicki, publicysta, historyk, działacz społeczny. Aresztowany przez NKWD, przetrzymywany na Łubiance i obozie w Griazowcu. Kapelan Armii Andersa – w Związku Radzieckim i na Bliskim Wschodzie. Po wojnie pozostał na Bliskim Wschodzie, zmarł w Bejrucie. Józef Czapski pisze o nim w „Na nieludzkiej ziemi”.
Karaszewicz-Tokarzewski Michał (1893-1964), generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych. Działacz niepodległościowy, uczestnik kampanii wrześniowej. W 1939 stanął na czele pierwszej organizacji konspiracyjnej: Służby Zwycięstwu Polski. Aresztowany przez NKWD, po zwolnieniu w szeregach Armii Andersa, w marcu 1943 zastępca dowódcy Armii Polskiej na Wschodzie. Po wojnie na emigracji.
Kejzman – podchorąży.
Kiedacz Zbigniew (1911-1944), kawalerzysta, podpułkownik dyplomowany kawalerii Polskich Sił Zbrojnych. W 1939 roku w Nowogródzkiej Brygadzie Kawalerii. Wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną, zbiegł z obozu jenieckiego. Przedostał się na Zachód – do Francji, a potem Wielkiej Brytanii, by później dołączyć do formującej się Armii Polskiej w ZSRR. W 2 Korpusie dowodził 15 pułkiem ułanów poznańskich. Zginął wskutek wybuchu miny. Kiedacz był bardzo wymagającym dowódcą, czego dowodem taka oto żurawiejka: „Lepiej zginąć na dnie sracza, Niźli służyć u Kiedacza".
Kirst
Kleszczyński Karol (1917-1996), dziennikarz, współpracował z czasopismami krakowskimi. Korespondent wojenny „Polski Zbrojnej”, pracował w bukareszteńskim „Kurierze Polskim”. Żołnierz SBSK, po Szkole Podchorążych Kawalerii Pancernej w Palestynie przydzielony do Karpackiego Pułku Ułanów w Egipcie (redagował pismo „Pułk Ułanów Karpackich”), w 1943 korespondent wojenny 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Uczestnik walk pod Tobrukiem i Monte Cassino. Po wojnie na emigracji we Włoszech.
Klimecki Wojciech (ur. 1920), podporucznik, dowództwo dywizji, 3 Dywizja Strzelców Karpackich.
Kobrzyński Bolesław (ur. 1914), porucznik, dowództwo dywizji, 3 Dywizja Strzelców Karpackich.
Kokoszka – być może Zbigniew Kokoszka (ur. 1906), podporucznik, 2. komp. zaop. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Komorowski - Komorowski-Bór Tadeusz (1895–1966), generał; dowódca AK (1943–44), dowódca Powstania Warszawskiego; Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych.
Kopeć Tadeusz (1905-1949), prawnik, dziennikarz, polityk, poseł na Sejm. Po wybuchu wojny przebywał w Bukareszcie, skąd przedostał się na Bliski Wschód, do 2. Korpusu Polskiego. Od 1944 szef misji wojskowej w Awinionie. Po wojnie we Francji.
Kopeć Tadeusz (1881–1950), lekarz pediatra, działacz społeczny. Po 1939 zmobilizowany, przebywał w ZSRR, Persji i Kenii. W 1947 wrócił do Polski.
Kościałkowski Marian (1914-1977), wł. Jan (Janusz) Marian Kościałkowski. Artysta – malarz i rzeźbiarz. Zesłany do łagru przez NKWD, uwolniony po amnestii, wstąpił do Armii Andersa, przeszedł szlak bojowy przez Irak, Palestynę, Egipt, Włochy. Pracował w oddziale propagandy 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Po wojnie tworzył na emigracji. W 1964 roku otrzymał nagrodę „Kultury”.
Kotkowski Zygmunt (1901-1979) dziennikarz i pisarz, żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, po wojnie dyrektor emigracyjnego wydawnictwa Veritas Foundation Press. Autor m. in. „Na kontynencie afrykańskim”.
Kowańko Włodzimierz (1907-1968) malarz, karykaturzysta, twórca filmów animowanych. Aresztowany przez NKWD, zesłany do łagru. Zwolniony po amnestii w 1941, wstąpił do Armii Andersa, został przydzielony do Oddziału Kultury i Prasy przy Wydziale Propagandy i Oświaty Polskich Sił Zbrojnych. Redagował humorystyczne pismo „Łazik”, garnizonowe gazetki ścienne, satyryczne szopki w reż. Tadeusza Wittlina. Po wojnie na emigracji w Ameryce Południowej, zmarł w Rio de Janeiro.
Kowalewski Janusz (1910-1996), publicysta i pisarz o poglądach komunistycznych (pseudonim Jan Orzech). Aresztowany w 1940 przez Sowietów i skazany na obóz pracy. Uwolniony po układzie Sikorski-Majski, przeszedł szlak bojowy z 2 Korpusem Polskim. Po wojnie publikował w wielu pismach (m. in. w „Wiadomościach”, „Orle Białym”, w „Kulturze”), redagował pismo "Ostatnie Wiadomości" w Mannheim.
Kretowicz Chrystian Mieczysław (1896-1975), major obserwator Lotnictwa Wojska Polskiego. Od 1933 w 3 pułku lotniczym w Poznaniu. Podczas wojny w Armii Polskiej na Wschodzie. Po wojnie na emigracji w USA.
Krupa - podporucznik
Krupiński – prawdopodobnie Kazimierz Krupiński (1900-1973) dziennikarz, żołnierz 2 Korpusu Polskiego, członek zarządu Instytutu Historycznego w Rzymie.
Krupski Jan, „świetny metrampaż z Tarnowa” (we wspomnieniu Jana Bielatowicza), członek zespołu drukarskiego, tworzącego m. in. „Kurier Polski w Bagdadzie” w 1942.
Krychowski Tadeusz (1892–1973), prawnik, przed wojną wiceminister spraw wewnętrznych. Podczas wojny pracownik sekcji kulturalno-prasowej Armii Polskiej. Po wojnie doradca prawny.
Krzewski - Karol Lilienfeld-Krzewski (1893-1944), dziennikarz i literat, major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego. Jeden z największych twórców etosu Legionów Polskich, legendy I Brygady i kultu marszałka Józefa Piłsudskiego, historyk literatury polskiej i wojskowości. Zwany przez przyjaciół Szczapą.
Krzysztoforski – być może Jan Krzysztoforski (ur. 1911), podporucznik 3 ppanc. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Kukiel Marian (1885-1973), generał dywizji, historyk wojskowości, polityk. Legionista, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Podczas II wojny uczestniczył w obronie Lwowa; przedostał się do Francji i Anglii. Był dowódcą oddziałów polskich w Szkocji, ministrem obrony narodowej (do 1949). Po wojnie na emigracji, działał m. in. w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego.
Kurnicki Piotr (1899-1975), oficer Wojska Polskiego, dyplomata. Pracował m. in. na placówkach w Kijowie, Bratysławie, Zagrzebiu, Bejrucie (tu w latach 1944-45). Po wojnie na emigracji w Kanadzie.
Lachowicz Jan (1896–1973), legionista, pułkownik piechoty Wojska Polskiego. Więziony przez NKWD w Kozielsku i Griazowcu. Od sierpnia 1944 dowódca 2 Brygady Strzelców Karpackich, uczestnik kampanii włoskiej. Po wojnie na emigracji, członek Rady RP.
Lange Oskar (1904-1865), ekonomista, wykładowca. Podczas wojny w USA, po wojnie w PRL (był m. in. posłem).
Lauterbach – prawdopodobnie Stanisław Zarzewski-Lauterbach (1896-1971), publicysta i ekonomista. W okresie międzywojennym był naczelnym redaktorem miesięcznika „Polityka Gospodarcza”, w czasie wojny w propagandzie wojskowej, członek redakcji „Tygodnika Polskiego” na Bliskim Wschodzie. Po wojnie na emigracji. W Londynie redagował kwartalnik „Polish Affairs”.
Lawiński Ludwik (1887-1971), lwowiak, aktor, reżyser, recytator i piosenkarz, dziennikarz piszący o teatrze. Występował z programami na scenach wielu teatrów w Polsce. Od 1941 w zespołach teatralnych przy Armii Polskiej – od ZSRR po Włochy. Po wojnie na emigracji.
Lechoń Jan, właśc. Leszek Józef Serafinowicz (1899–1956), poeta, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, eseista, publicysta; w latach 1943-46 współredaktor nowojorskiego „Tygodnika Polskiego”.
Lendner – starszy strzelec
Licht - starszy strzelec
Ligoń
Lilien - Artur Lilien-Brzozdowiecki (1890-1958) – prawnik, ekonomista, kapitan. Członek lwowskiego Strzelca, oficer rezerwy austriackiego dywizjonu artylerii konnej. Instruktor artylerzystów Legionów Polskich. Publicysta (współpracował z „Buntem Młodych” i „Polityką”). Podczas wojny – oficer Brytyjskiej Misji Wojskowej w Kairze. Był cenzorem pism Armii Andersa, m. in. „Parady”. Jego syn Adam (1914–1993) był żołnierzem Armii Andersa.
Lothe Jerzy - wojskowy
Lubaczewski Tadeusz (1895-1959), prawnik, dyplomata, kapitan rezerwy WP. Był m. in. radcą handlowym w Bukareszcie (1939), delegatem Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej w Jerozolimie (1941-43), radcą poselstwa w Kairze, przy rządzie jugosłowiańskim. Po wojnie na emigracji. Wydawał „Free Poland Bulletin”.
Łukaszewicz
M.T.K. - patrz Michał Karaszewicz-Tokarzewski
Majewski, porucznik
Malaparte Curzio (1898-1957), włoski pisarz, dyplomata (w latach 20-tych był attaché kulturalnym w Warszawie), dziennikarz. Korespondent wojenny na froncie wschodnim (książka „Kaputt”).
Markiewicz Zygmunt (1909-1991), filolog, romanista. Uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz Armii Andersa. Po wojnie pracował na uniwersytecie w Lyonie.
Maliszewska
Masłowski „kier. kancelarii”
Meysztowicz Walerian (1893-1982), ksiądz katolicki, profesor prawa kanonicznego na uniwersytecie w Wilnie, radca prawny w ambasadzie polskiej przy Stolicy Apostolskiej, współzałożyciel Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. Autor książki „Gawędy o czasach i ludziach”.
Mianowska
Michałowski
Michniewicz Władysław (1900-1995), oficer wywiadu, szef II Oddziału Armii Polskiej na Bliskim Wschodzie oraz w 2 Korpusie. Kierownik kilku placówek wywiadowczych.
Mieroszewski Juliusz (1906–1976), dziennikarz i publicysta; komentator polityczny; stały współpracownik „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
Międzyrzecki Artur (1922-1996), poeta, tłumacz. Żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, uczestnik walk o Monte Cassino i o Bolonię. Po wojnie wrócił po Polski.
Mikołajczyk Stanisław (1901-1966), polityk, przywódca Polskiego Stronnictwa Ludowego, poseł na Sejm. Premier rządu RP na uchodźstwie (1943–1944). Minister rolnictwa w Tymczasowym Rządzie Jedności Narodowej (1945-47). W 1947 uciekł na Zachód.
Mikucki Adam (1892-1971), legionista, prawnik, były Konsul Generalny RP w Budapeszcie.
Miłoszewski Zdzisław (1899 -1970), radca w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, po wybuchu wojny w Rumunii, skąd przedostał się do Palestyny, a następnie do Libanu. W Jerozolimie prowadził audycje radiowe dla Polskich Sił Zbrojnych na Bliskim Wschodzie. Wykładał politykę na emigracyjnych Wyższych Kursach Naukowych w Jerozolimie.
Mirzwiński Henryk (ur. 1924), kapral, 3 bn. łączności 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Mitkiewicz Leon (1896-1972), pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, historyk wojskowości. Attaché wojskowy w Kownie (1938-39). Podczas wojny zastępca szefa Sztabu Naczelnego Wodza, zastępca dowódcy 1. Dywizji Pancernej, polski przedstawiciel w Połączonym Sztabie Sojuszniczym w Waszyngtonie.
Mosin – być może Ryszard Mossin (1910–2003), dziennikarz, przygotowywał audycje radiowe w Armii Andersa. Po wojnie współpracownik Radia Wolna Europa.
Naglerowa Herminia (1890-1957), pisarka, publicystka. Aresztowana we Lwowie przez NKWD, osadzona w łagrze. W Armii Andersa w Pomocniczej Służbie Kobiet, w wydziale Prasy i Propagandy. Redagowała m. in. pisma „Ochotniczka” i „Poradnik dla świetlic i świetliczarek”.
Natanson Stanisław (1913-1985), polski matematyk, absolwent Trinity College w Cambridge, doktor nauk ścisłych na Sorbonie. Po wybuchu wojny aresztowany we Lwowie i zesłany do łagru. Walczył w 2 Korpusie Polskim (stopień porucznika). Redagował „Paradę”, pracował w oddziale kultury i propagandy. Po wojnie zajmował wysokie stanowiska w branży paliwowej.
Niedziałkowski Henryk (1898-1990), pułkownik. Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji. Dowódca 3 Karpackiego Batalionu Łączności w Syrii, uczestnik walk o Tobruk, Monte Cassino. Po wojnie w Wielkiej Brytanii.
Niesiński
Obertyńska Beata (1898-1980), poetka, pisarka, porucznik. Aresztowana przez NKWD we Lwowie, więziona, zesłana do łagru. Wstąpiła do Armii Andersa, przeszła z nią szlak bojowy. Pracowała w dziale oświatowym 2 Korpusu w Rzymie. Po wojnie zamieszkała w Londynie, pisała do gazet emigracyjnych.
Ochnio Adam (1911-1978), artysta, absolwent wydziału sztuk dekoracyjnych ASP i architektury na politechnice w Mediolanie. Uczestnik kampanii wrześniowej, potem w szeregach 2 Korpusu Polskiego. Walczył pod Tobrukiem i Monte Cassino. Po wojnie osiadł w Argentynie.
Odzierzyński Roman (1892-1975), generał brygady Wojska Polskiego, dowódca artylerii 2 Korpusu Polskiego.
Okulicki Leopold (1898-1946), generał brygady Wojska Polskiego. Legionista, wykładowca w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, do 1939 w Sztabie Głównym WP. Podczas kampanii wrześniowej bronił Warszawy, potem organizował konspirację (Związek Walki Zbrojnej). Aresztowany przez NKWD w 1941, więziony. Uwolniony po interwencji gen. Władysława Andersa, wstąpił do tworzonej przez niego armii. Dowodził m. in. 7. Dywizją Piechoty. W 1944 zrzucony na spadochronie do Polski, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Komendant Główny AK i NIE. Skazany na 10 lat w „procesie szesnastu”. Zmarł (według innych wersji został zamordowany) w sowieckim więzieniu.
Olechowski Jan (1917-1956), poeta, publicysta, redaktor (m. in. „Dziennik Żołnierza”. „Ku wolnej Polsce”, „Dziennik Żołnierza APW”, „Goniec Karpacki”, „Orzeł Biały”), żołnierz Armii Andersa, oficer oświatowy, po wojnie w Oddziale Kultury i Oświaty Armii Polskiej w Rzymie.
Ostrowski Wiktor (1905-1992), oficer WP, inżynier, podróżnik, alpinista. Uczestnik kampanii wrześniowej, z niewoli sowieckiej wydostał się z Armią Andersa. Uczestnik bitwy o Monte Cassino.
Panas Marian (ur. 1896), sierżant 2. bryg. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Papée Kazimierz (1889-1979), doktor prawa, dyplomata, Komisarz Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku (1932–1936), poseł w Czechosłowacji, ambasador przy Stolicy Apostolskiej.
Parnicki Teodor (1908-1988), pisarz, autor powieści historycznych (m. in. „Koniec Zgody Narodów”). Aresztowany przez NKWD we Lwowie w 1940, zesłany do łagru, zwolniony na mocy układu Sikorski–Majski. Attaché kulturalny Ambasady RP w Kujbyszewie. Redaktor i publicysta prasy wojskowej, po wojnie współpracownik „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
Pągowski
Piątkowski Henryk (1902-1969), pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, lekkoatleta. Uczestnik bitwy o Monte Cassino i o Ankonę.
Pierzchalska - prawdopodobnie Helena Pierzchalska, osoba zaangażowana w dystrybucję „Orła Białego”, po wojnie prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego w Kanadzie.
Piestrzyński Ryszard (1902-1962) - dziennikarz, polityk, w II RP poseł na Sejm. Pracował w Biurze Prasy i Propagandy przy ambasadzie polskiej w Bukareszcie. Żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Redaktor pism, m. in. : "Orzeł Biały", "Biuletyn Informacyjny", Biuletyn Obozowy".
Pilatowa Janina (1905-1986), filolog; redaktorka Wydawnictw Wojskowych na Bliskim Wschodzie (1943–47). Pisała m. in. do periodyku „Ochotniczka. Pismo PSK”. Po wojnie współpracowała z „Kulturą” oraz Polskim Uniwersytetem na Obczyźnie.
Piłsudski Józef (1867-1935), polityk, mąż stanu, przywódca ruchu niepodległościowego. Naczelnik Państwa, Marszałek Polski. Postać bardzo ceniona przez Jerzego Giedroycia.
Piwowar Lech (1909-1940), poeta, publicysta, krytyk literacki. Więzień obozu w Starobielsku, zamordowany przez NKWD wiosną 1940. Tomik jego wierszy ocalił z obozu Józef Czapski: „Wiersze starobielskie 1939”.
Pleszczyński Stanisław (ur. 1907), por. d-two w 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Pobóg-Malinowski Władysław (1899-1962), oficer artylerii Wojska Polskiego, autor prac historycznych (m. in. „Najnowsza historia polityczna Polski 1864–1945”). W latach 1944-45 w polskiej służbie zagranicznej. Współtwórca Sekcji Polskiej Radia Francuskiego (RFI). Biografia w „Kulturze”.
Poleski
Polkowski - grawer
Południak
Poniatowski Józef (1897-1995), ekonomista, polityk; publicysta, redaktor „Orła Białego” (w latach 1942–44), redaktor naczelny „Orła Białego” lub Poniatowski Juliusz (1886–1975), inżynier rolnik, ekonomista; minister rolnictwa; w Rzymie zajmował się działalnością wydawniczą w YMCA.
Potocka – być może Maria (Micia) z Tarnowskich Potocka (1904–1985), siostra przyjaciela Józefa Czapskiego, Jana Tarnowskiego. Po 1939 wraz z mężem Arturem Potockim w Jugosławii (z ramienia Poselstwa Polskiego pomagali uchodźcom), potem w Rzymie.
Prądzyńska (Maja) Maria (1908-1994), współpracowniczka Jerzego Giedroycia, sekretarka przedwojennych pism „Bunt Młodych” i „Polityka”.
Racięski Zbigniew (1906-1997), dziennikarz, w 1941 roku przydzielony do Wojskowego Biura Prasy i Oświaty przy Sztabie Armii w Buzułuku. Redaktor „Orła Białego”. Po wojnie korespondent Radia Wolna Europa i „Nowego Dziennika”.
Raczyński Roger Adam (1889-1945), polityk, wojewoda poznański, dyplomata, w latach 1938 -1940 ambasador RP w Bukareszcie. Od 1942 poseł przy rządzie greckim na emigracji, początkowo w Londynie, od 1943 w Kairze, od 1944 w Atenach.
Rozen – żołnierz, starszy strzelec.
Rubel Ludwik (1897-1958), dziennikarz i publicysta; poseł na Sejm, prezes Związku Dziennikarzy Polskich za Granicą, redaktor polityczny „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”.
Sadkowski Stanisław, major. Szef drukarni w Jerozolimie i składnicy książek Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Korespondencja Jerzego Giedroycia ze Stanisławem Sadkowskim w sprawie planów wydawniczych.
Sandelewski Wiarosław Józef (1912-1983), ppor. d-two l. bryg. w 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Uczestnik walk o Tobruk i Monte Cassino. Muzykolog, kompozytor. Po wojnie osiadł we Włoszech.
Sapiński
Sądek Napoleon (1905-1970), właśc. Feliks Rosenbaum, po wojnie Feliks Napoleon Sądek. Dziennikarz, pisarz, scenarzysta filmów fabularnych. Żołnierz 3. Dywizji Strzelców Karpackich, autor tekstów ukazujących się w prasie 2 Korpusu Polskiego (m. in. w „Orle Białym”). Po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii.
Siedlanowski Henryk (ur. 1906), sierż. 2. komp. zaopatrywania w 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Siemiradzki Michał, żołnierz 2 Korpusu, porucznik wojsk pancernych (1 Pułk Ułanów Krechowieckich). Bratanek znanego polskiego malarza Henryka Siemiradzkiego.
Sierzputowska
por. Sikorski Kazimierz - major, intendent („przydzielono do nas majora Sikorskiego z intendentury. Miał on zajmować się kontrolą naszej gospodarki” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”). Ew. Wacław Sikorski, oficer prasowy.
Siuta Tadeusz (1913–1978), naukowiec, historyk starożytności, żołnierz Armii Andersa (podporucznik). Pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie.
Skinder Tadeusz Antoni (1897-1952), pułkownik dyplomowany piechoty i szef wywiadu KOP, członek POW, zastępca szefa Oddziału II Sztabu. Był organizatorem i pierwszym dowódcą 3 Karpackiego Batalionu CKM (1942-1943).
Skorupski Wacław (1912-1991), pracownik Biura Propagandy, porucznik 6 bn. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Skrzyński
Służewski Aleksander (1909-1944), plutonowy 5. bn. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Sobiszewski
Sobolewski Franciszek, 1 bat. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Sokolnicki Henryk (1891-1981), dyplomata, minister pełnomocny na placówce w Helsinkach, radca Ambasady RP w ZSRR (od 1 września 1941 do końca grudnia 1942). Chargé d’affaires w Sztokholmie.
Sokołowski Wołodia – sowiecki oficer, cenzor „Orła Białego”.
Sowicki Tadeusz (1915-1977), poeta, scenograf, malarz. Uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Uczestnik walk w Afryce i Włoszech (Tobruk, Monte Cassino). Podczas wojny tworzył scenografie do przedstawień, wystawianych dla żołnierzy DSK.
Stahl Zdzisław (1901-1987), ekonomista, polityk, publicysta, poseł w II RP (z ramienia Stronnictwa Narodowego i Obozu Zjednoczenia Narodowego). Aresztowany przez NKWD i zesłany do łagru, po uwolnieniu wstąpił do Armii Andersa. Kierował Biurem Studiów przy II Korpusie, zbierał materiały o łagrach, zbrodni katyńskiej.
Stefanowicz Jan Stanisław (ur. 1924), strzelec 2. bn. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Stefecki – major.
Stępień Władysław (1906-1988), w wojsku zajmował się kulturą i prasą.
Strasburger Henryk (1887–1951), prawnik, ekonomista, polityk, minister przemysłu i handlu, także w rządzie emigracyjnym Władysława Sikorskiego, minister skarbu.
Strzałka Franciszek, podporucznik.
Strzetelski Stanisław (1895-1969), dziennikarz, publicysta, wydawca. Pracownik Ministerstwa Informacji i Dokumentacji Rządu RP na uchodźstwie, korespondent Polskiej Agencji Telegraficznej w Lizbonie. Po wojnie w USA.
Szajowicz
Szczapa – patrz Krzewski (Karol Lilienfeld-Krzewski).
Szeffer/Szyffer
Sznarbachowski Włodzimierz (1913-2003), poeta, publicysta, działacz emigracyjny. Wraz z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim przetłumaczyli dla paryskiej „Kultury” pracę Benedetta Croce „Zmierzch cywilizacji”.
Szpotański Stanisław (1874-1936), pisarz i publicysta, historyk, dyplomata. Autor m. in. powieści „Prometeusze” (jednej z pierwszych książek wydanych przez Instytut Literacki) oraz „Synowie klęski”.
Steffen Augustyn (1901-1992), etnograf (studia na UJ), filolog klasyczny, znawca folkloru Warmii. W 1939 kontynuował studia w Rumunii. Żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich (uwiecznił go na portrecie malarz Wlastimil Hofman, w 1941). Po wojnie wykładał na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie (w studium polonistycznym) oraz na uniwersytecie w Lund.
Szułdrzyński Jan (1903-1986), prawnik, publicysta. Podczas wojny kierownik prasy jednostek Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie. Wykładał zagadnienia polityczne na emigracyjnych Wyższych Kursach Naukowych w Jerozolimie. Publikował w „Kwartalniku Historycznym na Wschodzie". Autor m. in. pracy „Anglia i Polska w polityce europejskiej: studium historyczno-polityczne” (Jerozolima 1945). Po wojnie współpracował z Mid-European Research and Planning Center w Paryżu. Wykładał w Addis Abebie i Londynie.
Szyfman
Szymański Antoni (1894-1973), pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych. Przed wojną attaché wojskowy w Berlinie. Podczas kampanii wrześniowej szef Oddziału II Dowództwa Frontu Południowego we Lwowie. W sowieckiej niewoli (m.in. Starobielsk), potem w Armii Andersa. Od 1 stycznia 1945 attaché wojskowy w Paryżu, po wojnie został szefem Wojskowej Misji Likwidacyjnej w Paryżu (do maja 1948).
Świerczewski
Świerczyński Walerian (ur. 1921), kanonier 3 pułku artylerii przeciwpancernej 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Święcicki – być może Święcicki Tadeusz (1918-1995), rotmistrz kawalerii, porucznik 14 pułku ułanów, kapitan WP; po wojnie architekt w Wielkiej Brytanii.
Targosz Stanisław (1911-1944), ksiądz katolicki, kapelan Wojska Polskiego. Wraz z 3 DSK uczestniczył w kampanii włoskiej, w bitwie o Monte Cassino. Zginął wskutek wybuchu miny, gdy zbierał poległych. Pośmiertnie awansowany na stopień majora, spoczywa na Cmentarzu Polskim w Loreto.
Teychman – być może wspomniany w jednej z publikacji „Kultury” porucznik Norbert Teychman, członek polskiej załogi lotniczej biorącej udział w wojnie. Lub kapitan Tajchman, kierownik Oddziału II placówki w Rzymie.
Tokarzewski (w tekście występuje zamiennie jako MTK, M.T.K.) Michał Karaszewicz-Tokarzewski (1893-1964), generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych. Działacz niepodległościowy, uczestnik kampanii wrześniowej. W 1939 stanął na czele pierwszej organizacji konspiracyjnej: Służby Zwycięstwu Polski. Aresztowany przez NKWD, po uwolnieniu w szeregach Armii Andersa. W marcu 1943 zastępca dowódcy Armii Polskiej na Wschodzie. Po wojnie na emigracji.
Trojanowski
Turkiewicz Zygmunt (1912-1973), artysta malarz, grafik, rysownik, żołnierz Armii Andersa, po wojnie na emigracji w Londynie. Swoje prace pokazywał m. in. na wystawie w Bagdadzie i Rzymie (1946). Współpracownik „Kultury”.
Turkowski – być może Stanisław Turkowski (ur. 1905), starszy strzelec, 3 Dywizja Strzelców Karpackich.
Tworzydło Stanisław (1897–1952), podpułkownik Wojska Polskiego, podczas mobilizacji w 1939 roku dowódca Ośrodka Zapasowego 24 Dywizji Piechoty. W 2 Korpusie Polskim kierownik Sekcji Wydawniczej.
Tyszkiewicz Michał (1903-1974), hrabia, ziemianin, urzędnik MSZ. Mąż artystki Hanki Ordonówny. Oboje wydostali się z sowieckiej niewoli z Armią Andersa. Sekretarz poselstwa RP w Teheranie.
Ulatowski Jan (1907-1997), publicysta. Po wybuchu wojny pełnił funkcję attaché prasowego poselstwa w Budapeszcie, redagował „Wieści Polskie”. Walczył w szeregach Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, m. in. pod Tobrukiem; później brał udział w kampanii włoskiej. Biografia w „Kulturze”.
Urlońska Emilia
Voigt – być może Frederick Augustus Voigt (1892–1957), brytyjski dziennikarz, związany z „Manchester Guardian”. Przed wojną pisał m. in. o sytuacji w Polsce, a także w nazistowskich Niemczech. Pomógł słynnej polskiej agentce Krystynie Skarbek w przekonaniu brytyjskich służb specjalnych o wysłaniu ją na misje do okupowanej Europy (które z powodzeniem przeprowadziła). Napisał m. in. „Unto Caesar” i „Pax Britannica”.
Wańkowicz Melchior (1892- 1974) – pisarz, publicysta, reporter, korespondent wojenny. Autor wielu książek (m. in. „Monte Cassino”, „Wrzesień żagwiący”, „Ziele na kraterze”). W 1949 roku Instytut wydał jego „Klub Trzeciego Miejsca”, o geopolityce. Biografia w „Kulturze”.
Waszkowski
Waszyński Michał wł. Mosze Waks (1904-1965), filmowiec, reżyser i scenarzysta, twórca wielu przedwojennych filmów polskich (m. in. „Dybuka”). Zesłany ze Lwowa na Syberię, wstąpił do Armii Andersa. Przeszedł z nią szlak przez Iran, Palestynę, Egipt do Włoch. Był członkiem wojskowego zespołu filmowego, realizował dokumenty (m. in. „Dzieci” 1943 czy „Wielka droga”).
Wąchała Władysław (ur. 1905), porucznik; pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie, zajmował się drukarnią.
Wąs Tadeusz (ur. 1912), strzelec 3. bn. 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Wedow Janusz (1920-1982), właściwie Jan Jerzy Wedow. Poeta, ułan, więzień obozu w Kozielsku. Wstąpił do Armii Andersa (podchorąży). Po wojnie pracował w Głosie Ameryki oraz w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.
Weiss Jan Tymoteusz (1900-1945), kapitan, dowództwo 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Werner – być może Stefan Werner, dziennikarz, korespondent „Gazety Polskiej” przy ambasadzie RP w Bukareszcie.
Westfalewicz Stanisław (1906-1997), malarz, rysownik, grafik (po ASP w Krakowie). W 1939 roku trafił do niewoli sowieckiej, był więziony w Kozielsku i Grizazowcu. W Armii Andersa trafił do drukarni polowej, pracował przy wydawaniu „Orła Białego”. Potem w Oddziale Oświaty II Korpusu w Neapolu. W 1947 roku wrócił do Polski.
Węgrzynek Maksymilian (1892-1944), działacz polonijny w USA, pierwszy prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej, współzałożyciel Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Wydawca gazety „Nowy Świat”.
Wiatr Józef (1889-1977), generał brygady, dowódca Etapów Armii Polskiej na Wschodzie, generalny kwatermistrz, dowódca Jednostek Wojskowych na Środkowym Wschodzie.
Wiechecki Ludwik (1903-1988), malarz pejzażysta, scenograf teatralny. Brat Stefana Wiecheckiego „Wiecha”. Tworzył scenografię do przedstawień dla żołnierzy, na szlaku Armii Andersa (m. in. „Tu jest Polska”, wystawianego przez Teatr Dramatyczny 2 Korpusu).
Wierzbiański Bolesław (korespondent wojenny Polskiej Agencji Telegraficznej) lub Kazimierz Wierzbiański (1904-1988) - przed wojną attache prasowy polskiego poselstwa w Pradze, po wojnie w Radiu Wolna Europa.
Wierzyński Kazimierz (1894-1969), poeta, prozaik, eseista, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, recenzent. Publikował w emigracyjnych pismach, współpracował m. in. z londyńskimi „Wiadomościami”. Biografia w „Kulturze”.
Wiliński – być może Władysław Wiliński, artysta plastyk.
Winiewicz Józef (1905-1984) dziennikarz, dyplomata. Przed wojną związany z redakcją “Dziennika Poznańskiego", współpracował z “Ilustrowanym Kurierem Codziennym" i "Gazetą Polską". 11 grudnia 1939 r. przedostał się na Węgry, gdzie redagował "Wieści Polskie", potem przez Turcję, Egipt i Palestynę udał się do Londynu. Współpracował z rządem na emigracji. W 1945 r. wrócił do Polski. Pracował jako radca ambasady PRL w Londynie. W latach 1947–1956 był ambasadorem w USA, do 1972 r. wiceministrem spraw zagranicznych PRL.
Wiśniowski Kazimierz (1896-1964), generał brygady, kwatermistrz. „Wiśniowski dał nam sto złotych funtów ze swego funduszu dyspozycyjnego i zgodził się na udzielenie nam pożyczki z Funduszu Żołnierza na zakup drukarni” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
Wittek – być może: Ignacy Witek (1889-1953), pułkownik, szef intendentury (Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych).
Wittlin Tadeusz (1909-1998), pisarz, prawnik. Aresztowany przez Sowietów, zesłany do łagru, uratował się dzięki Armii Andersa. Współpracował z wojskowym teatrem, z czasopismami i wydawnictwami 2 Korpusu: „Orłem Białym", „Paradą", „Zewem". W Bibliotece Orła Białego ukazała się m.in. jego książka „Radosne dni” (Rzym 1946). Po wojnie osiadł w USA.
Wojakówna
Wolski Jan – podporucznik, w Rzymie kierownik drukarni Instytutu Literackiego.
Wollen
Woźniak Jan (ur. 1901), major, 3 Dywizja Strzelców Karpackich.
Wójcikowa
Wraga Ryszard - właśc. Jerzy Niezbrzycki (1902–1968), kapitan piechoty WP, oficer II Oddziału Sztabu Generalnego (wywiadu wojskowego), publicysta, sowietolog. Biografia w „Kulturze”
Wysłouchowa Bronisława (1896–1947), podczas wojny w konspiracji, kurierka, łączniczka gen. Leopolda Okulickiego. Aresztowana przez NKWD, więziona, poddawana ciężkiemu śledztwu. W Armii Andersa współtworzyła Pomocniczą Służbę Kobiet. Pułkownik Polskich Sił Zbrojnych.
Zajączkowski Tadeusz – podchorąży, autor „W krainie absurdu” (wyd. Rzym, Biuro Prasowe Biskupa Polowego W.P., 1946), „Od Ostrej Bramy do Ósmej Armii” (wyd. Rzym, Oddział Kultury i Prasy 2. Korpusu, 1945., Biblioteka Orła Białego). W agendzie występują także prawdopodobnie inne osoby noszące to nazwisko, „kpt. Zajączkowski” oraz „W. Zajączkowski”.
Zaniewski – być może Henryk Zaniewski (1882-?), orientalista, ekspert od Dalekiego Wschodu w Wydziale Wschodnim Ministerstwa Spraw Zagranicznych, dyplomata.
Zaremba Jerzy (1896-1980), pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, szef sztabu SBSK i 3 DSK, dowódca 3 Karpackiego Pułku Artylerii Przeciwpancernej.
por. Zawidzki (ew. Zawadzki) – być może Zygmunt Odrowąż-Zawadzki (1911-2008), generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik bitwy o Tobruk, Monte Cassino i Ankonę, dowódca 5 Batalionu Strzelców Karpackich. Wrócił do Polski w 1947 roku.
Zielicki Józef (1910–1973), działacz harcerski, matematyk, nauczyciel. Wiezień Butyrek i Łubianki, skazany na karę śmierci. Żołnierz Armii Andersa, oficer 2 Korpusu. Zastępca Józefa Czapskiego w wydziale propagandy, a potem w jego placówce Drugiego Korpusu i Ministerstwa Informacji w Paryżu. Korespondencja Czapski -Zielicki.
Zimnal – prawdopodobnie Marian Zimnal (1909-?), major dypl. piechoty, w 1939 pomocnik attaché wojskowego w Bukareszcie, płk Tadeusza Zakrzewskiego.
Znowski Bogdan Zenon (ur. 1915), plut. podch. w 3 Dywizji Strzelców Karpackich (Kompania Transportowa), redaktor gazetki „Przy Kierownicy w Tobruku” i „Ku Wolnej Polsce”.
Zosia – [patrz: Hertz Zofia]
Żaba Jarosław (1915-1983), chemik, asystent na Politechnice Lwowskiej. Żołnierz Armii Andersa, podchorąży w 6 PAL, później w dziale kulturalno-oświatowym w 5 Kresowej Dywizji Piechoty. W 1944 korespondent wojenny podczas kampanii włoskiej. Sekretarz redakcji „Orła Białego”. Po wojnie w Wielkiej Brytanii – pracował w branży chemicznej, działał w stowarzyszeniach skupiających Polaków.
Żak
Żakiewicz – prawdop. Żakiewicz Wacław (ur. 1912), kpr. pchr. 1. kompania zaopatrywania w 3 Dywizji Strzelców Karpackich
Żeromski Stefan (1864-1925), pisarz, autor m.in. „Przedwiośnia”. Jeden z ulubionych pisarzy Jerzego Giedroycia. „Byłem żeromszczykiem i w pewnym sensie zostałem nim do dziś” - wyznał w „Autobiografii na cztery ręce”.
Życiński Jerzy (ur. 1914), plut. 3. bn. łączności (w 1944 2 b. komp. łączności), 3 Dywizja Strzelców Karpackich.
Żywina Józef Marian (ur. 1917), ppor. 2. bryg. w 3 Dywizji Strzelców Karpackich.