Osoby wspominane w Agendzie – politycy, dziennikarze, literaci, wojskowi.
Nie wszystkie zostały jeszcze zidentyfikowane – przy niektórych widnieje tylko nazwisko (tak, jak zostało zapisane w Agendzie), tytuły ew. stopnie wojskowe.

• Aleksandrowicz Jerzy (1886–1970), lekarz, naukowiec; wykładowca i rektor Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie; żołnierz Armii Andersa, pułkownik, szef Wydziału Oświaty 2 Korpusu.
• Anders Władysław (1892 - 1970), wojskowy i polityk, kawalerzysta, generał Polskich Sił Zbrojnych, dowódca Armii Polskiej w ZSRR i 2 Korpusu Polskiego.
• de Andreis – być może chodzi o Wandę Wyhowską de Andreis, historyk i dziennikarkę, autorkę „Między Dnieprem a Tybrem”.
• Arciszewski Tomasz (1877-1955), polityk związany z PPS, działacz emigracyjny.
• ks. Baraniak Antoni (1904-1977), salezjanin, kapelan i sekretarz prymasa Augusta Hlonda i Stefana Wyszyńskiego, arcybiskup metropolita poznański (od 1957).
• Bartecki Feliks – kapral.
• Bączkowski Włodzimierz (1905-2000), pisarz, publicysta, znawca stosunków polsko-ukraińskich i polityki rosyjskiej. Biografia w „Kulturze”.
• Bąkiewicz Wincenty (1897-1974), pułkownik, szef „Dwójki” (Oddział II sztabu – wywiad) w 2 Korpusie Polskim.
• Bielatowicz Jan (1913-1965), pisarz, publicysta, poeta, uczestnik bitwy o Monte Cassino. Biografia w „Kulturze”.
• Blum Aleksander (1908-1996), historyk i publicysta, znawca literatury rosyjskiej.
• Blum Leon (1872-1950), socjalistyczny polityk francuski, premier Francji. W 1947 roku Instytut Literacki wydał jego książkę „Na miarę człowieka”.
• Bobkowski Andrzej (1913-1961), pisarz, publicysta, miłośnik modelarstwa lotniczego, autor m.in. „Szkiców piórkiem”. Biografia w „Kulturze”.
• Bobrzyński Jan (1882-1951), chemik, publicysta i polityk konserwatywny, syn namiestnika Galicji Michała Bobrzyńskiego. Autor wspomnianych w „Agendzie” pamiętników „Zwierciadło gasnącego świata. Pamiętnik z ćwierćwiecza na służbie Ojczyzny”, o mechanizmach i kulisach życia gospodarczego i politycznego II RP.
• Bocheński Adolf Maria (1909-1944), ceniony przez Jerzego Giedroycia pisarz, myśliciel, znany publicysta polityczny. Jego teksty ukazywały się w przedwojennym "Buncie Młodych" i "Polityce". Podporucznik, uczestnik bitwy o Narwik, Tobruk i Monte Cassino, żołnierz Samodzielnej Brygaty Strzelców Karpackich. Zginął podczas rozbrajania miny pod Ankoną.
• Bogusławski Antoni (1889-1956), oficer Wojska Polskiego (m.in. w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich), dziennikarz (m.in. w piśmie „Żołnierz Polski”, „Kurier Warszawski”), autor książek dla dzieci, poeta. Sprawozdawca sportowy Polskiego Radia, jeden z pierwszych twórców polskiego komiksu. Po wojnie w Wielkiej Brytanii, zaangażowany w życie społeczno-kulturalne polskiej emigracji.
• Bohusz-Szyszko Zygmunt (1893-1982), dowódca Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich i 5 Kresowej Dywizji Piechoty, generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych. Po wojnie na emigracji w Londynie. Autor książki „Wrześniowym szlakiem” (o kampanii wrześniowej 1939).
• Bojerman
• Bor - Komorowski-Bór Tadeusz (1895–1966), generał; dowódca AK (1943–44), dowódca Powstania Warszawskiego; Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych.
• Borman
• Bornholtz Tadeusz (1901-1966), pedagog, działacz niepodległościowy, autor wielu podręczników, żołnierz Armii Andersa.
• Borowy Włodzimierz, kapitan, dowódca Służby Transportowej, kwatermistrz.
• Brzozowski Stanisław (1878-1911), pisarz, krytyk, filozof. „Od Brzozowskiego za to nie sposób się było oderwać. Czytałem wtedy jego utwory powieściowe: „Dębinę” i „Płomienie”, które wywarły na mnie wielki wpływ” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
• por. Budziński Tadeusz – prawdopodobnie z P.C.K.
• Burkhardt
• Buterlewicz Kazimierz (1896-1985), kawalerzysta, oficer dyplomowany, szef Oddziału Społecznego 2 Korpusu.
• kpt. Bychowiec
• Celiński Bolesław (1904-?), w latach 1936-46 urzędnik sekcji spraw społecznych w generalnym sekretariacie Ligi Narodów w Genewie. Korespondencja.
• Chałasiński Józef (1904–1979), socjolog, dyrektor Państwowego Instytutu Kultury Wsi. Autor wydanej w kraju książki „Przeszłość i przyszłość inteligencji polskiej”. Instytut Literacki w Rzymie wydał ją w 1947 roku, wraz z krytyczną odpowiedzią Jana Ulatowskiego.
• Chesterton Gilbert Keith (1874-1936), brytyjski pisarz, autor m.in. powieści detektywistycznych o księdzu Brownie.
• Chłędowski Kazimierz (1843-1920), pisarz, pamiętnikarz, znawca kultury włoskiej.
• Chmielewicz
• Chrzanowski Ignacy (1866-1940), historyk literatury, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W listopadzie 1939 aresztowany przez Niemców podczas akcji Sonderaktion Krakau. Zmarł w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen w Niemczech.
• Chyła
• Ciołkosz Adam (1901-1978), działacz Polskiej Partii Socjalistycznej w kraju i na emigracji, historyk i publicysta.
• Clarotti - radca prawny podczas rzymskiego okresu działalności IL.
• Czapski Józef (1896-1993), malarz, pisarz, publicysta. Współtwórca Instytutu Literackiego. Świadek zbrodni katyńskiej, poświęcił jej książkę-świadectwo „Na nieludzkiej ziemi”. Biografia w „Kulturze”.
• Czarnocki
• Czaykowski – być może Czaykowski Bogdan (1932-2007), poeta, krytyk literacki, tłumacz.
• Czułowski
• Dąbrowska Maria (1889-1965), pisarka, autorka m. in. powieści „Noce i dnie”.
• płk. Dehmel / Dehnel?
• bomb. Diduch Włodzimierz
• Diffel
• Drwęski
• kpt. Drzewiecki
• Drzewieniecka Zofia (zm. 1990), kierowała polską filią amerykańskiego Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej - YMCA.
• Dudek - Henryk Giedroyc (1922-2010) - najmłodszy brat Jerzego Giedroycia. W 1939 roku opuścił Polskę, był w Bukareszcie. Od kwietnia 1941 r. w Brygadzie Strzelców Karpackich, w kompanii transportowej. Po latach osiadł w Maisons-Laffitte. Biografia w „Kulturze”.
• Dziadulska Żeleńska Adela M. (1897–1997), tłumaczka. W czasie wojny pracowała w Ministerstwie Informacji, po wojnie w Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce.
• płk Dzigański
• Epstein
• Felsztyn Tadeusz (1894–1963), naukowiec, fizyk z tytułem doktora, przed wojną wykładowca na Politechnice Warszawskiej; specjalista w zakresie balistyki i uzbrojenia; pułkownik w szeregach Armii Andersa. W 1947 roku Instytut Literacki wydał jego książkę „Energia atomowa”, która miała być początkiem serii naukowej. ZOBACZ.
• Feygut
• Folkierski Władysław (1890-1961), romanista, profesor UJ, działacz emigracyjny. W latach 1947-49 minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie RP na uchodźstwie, prezes Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.
• Franaszek Kazimierz
• Freyman
• por. Freymayon
• strz. Fryd Józef – pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie. Być może chodzi o Józefa Fryda, dziennikarza (tygodnik „Kino”), dystrybutora filmów zagranicznych w Polsce, producenta filmowego. Fryd został zesłany w czasie wojny do obozu pracy w Rosji, uratował się z Armią Andersa – wraz z nią dotarł do Europy.
• Funarski Zygmunt - plutonowy, Oddział Kultury i Prasy 2. Korpusu.
• kpt. Gajoch
• Galvani
• Gałczyński Konstanty Ildefons (1905-1953), poeta, związany z grupą poetycką Kwadryga, a także z pismami satyrycznymi. Jego twórczość bardzo cenił Jerzy Giedroyc.
• Gierat Stanisław (1903-1977), działacz młodzieżowy; założyciel Związku Młodej Wsi „Siew”. W 2 Korpusie Polskim był zastępcą szefa Oddziału Kultury i Prasy, zajmował się propagandą.
• dr Giergielewicz
• Gilby
• Gliwa Stanisław (1910-1986), artysta grafik, linorytnik, drukarz, właściciel wydawnictwa „Officina Typographica”. Żołnierz Armii Andersa. Twórca szaty graficznej i winiety pierwszego numeru „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
• Goczałkowski
• Goetel
• Grabski Władysław Jan (1901-1970), pisarz i poeta, autor powieści historycznych, m.in. „W cieniu kolegiaty” i trzytomowej „Sagi o Jarlu Broniszu”.
• Grątkowski
• Grogiela
• Grydzewski Mieczysław (1894–1970), dziennikarz, historyk, wydawca i redaktor przedwojennych „Wiadomości Literackich”, a na emigracji londyńskich „Wiadomości” (1946–66).
• Halecki
• dyr. Hausner – prawdopodobnie prawnik
• Heller
• Hełczyński Bronisław (1890-1978), prawnik, wykładowca (UJ, Oxford), szef Kancelarii Cywilnej prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Działacz emigracyjny.
• Hemingway Ernest (1899-1961), amerykański pisarz i dziennikarz, laureat literackiej Nagrody Nobla. Autor powieści i opowiadań, m. in. „Pożegnanie z bronią”, „Komu bije dzwon”, „Stary człowiek i morze”.
• kpr. Hendel Konrad – prawdopodobnie pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie.
• pchor. Herling-Grudziński Gustaw (1919-2000) pisarz, publicysta, jeden z najbliższych współpracowników Jerzego Giedroycia. Biografia w „Kulturze”.
• Hertz Zofia (1910 – 2003), współpracowniczka Jerzego Giedroycia, należała do grona osób współtworzących Instytut Literacki. Biografia w „Kulturze”.
• por. Hertz Zygmunt (1908 – 1979), pracował przy organizacji Instytutu Literackiego w Rzymie. Zajmował się m.in. sprawami administracyjnymi, wysyłką wydawnictw, prenumeratami, prowadzeniem biblioteki. Biografia w „Kulturze”.
• Hilewicz
• Hirszb. - być może Hirszberg Karol (ur. 1907), ppor. 2. komp. zaop. w 3 Dywizji Strzelców Karpackich
• Hlond August (1881-1948), kardynał; prymas Polski w latach 1926–48.
• Hoffman
• Hoffmanowa
• Horodyński śniadanie
• Hostowiec – patrz: Stempowski Jerzy
• Jakubowski
• podh. Janewicz
• Janikowski Mieczysław (1912-1968), artysta malarz, kawalerzysta, żołnierz 1 Dywizji Pancernej.
• Janta Aleksander (Janta-Połczyński Aleksander), 1908-1974), dziennikarz, publicysta, pisarz. Opublikowana przez IL jego książka „Wracam z Polski” wywołała burzę w środowiskach emigracyjnych.
• Jarmuliński
• Jarski
• Jasieński Bruno (1901-1938), właściwie Wiktor Zysman. Poeta, prozaik i dramaturg, współtwórca polskiego futuryzmu, przedstawiciel polskiej awangardy międzywojennej, działacz komunistyczny.
• Jasiewicz
• Jeszke Witold (1891-1970), prawnik, polityk poseł na Sejm RP. Zajmował się finansami Instytutu Literackiego. Zobacz listy.
• Kapiszewski Henryk (1899–1964), prawnik, historyk, działacz harcerski, uczestnik francuskiego ruchu oporu.
• Karczewski Jan (Nulek), (1900-1947), oficer II Oddziału Sztabu Generalnego, przydzielony do Biura Prasowego Rady Ministrów, urzędnik MSZ, pisarz. Jerzy Giedroyc: „wielka inteligencja, niezależny umysł, autor kilku całkiem ciekawych powieści”.
• por. Karpiński
• Katelbach Tadeusz (1897-1977), dziennikarz i publicysta, polityk, korespondent zagraniczny, oficer związany z Oddziałem II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Po wojnie działacz emigracyjny.
• Kępiński
• Kisielewski Stefan (1911–1991) (Kisiel, Tomasz Staliński), kompozytor, publicysta, pisarz; felietonista „Tygodnika Powszechnego”.
• Kniaziołucki Leon Michał (1891-1973), major dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych. Po wojnie osiadł w Belgii, był ministrem pełnomocnym rządu RP na uchodźstwie.
• Kobryński
• Koestler Arthur (1905-1983), pisarz i dziennikarz, autor m.in. „Ciemności w południe”, o wielkiej czystce w ZSRR.
• Kodź Stanisław
• Komorowski-Bór Tadeusz (1895–1966), generał; dowódca AK (1943–44), dowódca Powstania Warszawskiego; Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych.
• Konarek Cz.
• Konopczyński Władysław (1880-1952), historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, współtwórca Polskiego Słownika Biograficznego, poliglota. Autor wielu książek historycznych.
• Kopański Stanisław (1895–1976), generał, w latach 1940-43 dowódca Brygady Karpackiej, szef sztabu Naczelnego Wodza, Generalny Inspektor Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia w Wielkiej Brytanii.
• Kopeć
• Koralewski
• Korzeniowski
• Kostrowicki / Kostrowiecki
• Kott Jan (1914-2001), publicysta, krytyk literacki i teatralny.
• Kowalewski
• Kudliński – być może Tadeusz Kudliński (1898-1990), krakowski krytyk teatralny i prozaik.
• dr Kurowski (PCK)
• Kwapiński Jan, właśc. Piotr Edmund Chałupka (1885-1964) polityk PPS, członek Organizacji Bojowej PPS, przywódca Związku Zawodowego Robotników Rolnych, zwany „Królem fornali”, poseł na Sejm. W okresie 1940–1941 minister i wicepremier w Rządzie RP na uchodźstwie.
• Kwiatkowski – być może Eugeniusz Felicjan Kwiatkowski (1888-1974) – wicepremier, minister przemysłu i handlu (1926–1930), minister skarbu (1935–1939) II RP.
• Lanckorońska Karolina (1898-2002), historyk sztuki, pisarka, żołnierz AK, więziona w obozie koncentracyjnym Ravensbrück. Oficer prasowa 2 Korpusu Polskiego. We Włoszech organizowała m.in. studia dla demobilizowanych żołnierzy.
• Landowski Henryk
• Latawiec
• Lechoń Jan, właśc. Leszek Józef Serafinowicz (1899–1956), poeta (współtwórca grupy poetyckiej Skamander), eseista, publicysta; 1943-46 współredaktor nowojorskiego „Tygodnika Polskiego”.
• kpt Lesicki
• Lewiński
• Lothe
• Lubomirski – być może Eugeniusz Lubomirski (1895-1982), adiutant generała Andersa.
• Ludwig
• Ludwikiewicz
• Lutyk Zygmunt
• Łaszewski
• Łomnicki
• Łubieński Jerzy (1907–1958), siostrzeniec Józefa Czapskiego.
• Łubieński Lulu - Ludwik Łubieński (1912 – 1996), prawnik, dyplomata, oficer łącznikowy WP. Naoczny świadek śmierci gen. Władysława Sikorskiego na Gibraltarze. Od czerwca 1944 oficer do zleceń gen. Władysława Andersa. Po wojnie pracował w Radiu Wolna Europa.
• Łukański
• Maciejewski Kazimierz
• Malczewski
• Maleszewski
• Malewska Hanna (1911-1983), pisarka, autorka powieści historycznych (m.in. „Przemija postać świata”, „Kamienie wołać będą”, „Żniwo na sierpie. Powieść o Norwidzie”).
• Malraux André (1901-1976), pisarz francuski, w latach 1958-69 minister kultury. Udzielał Instytutowi pomocy po przeprowadzce do Francji. „To Malraux zawdzięczamy w dużej mierze, że Francuzi zachowywali się zawsze wobec nas bardzo przyzwoicie i że nigdy nie mieliśmy z ich strony żadnych trudności.” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
• Mańkowski Aleksander (1899-1975). W archiwum IL zachował się list, w którym Mańkowski przedstawia Jerzemu Giedroyciowi warunki, na jakich mógłby pracować na rzecz przyszłego Instytutu (Rzym, 28 lutego 1946).
• Masłowski
• Matuszewski Ignacy (1891-1946), pułkownik WP, polityk i publicysta; dyplomata, w latach 1929-31 minister skarbu.
• Meysztowicz Jan (1910-1997), prawnik, tłumacz literatury anglosaskiej. Żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich.
• Meysztowicz Walerian (1893-1982), ksiądz katolicki, profesor prawa kanonicznego na uniwersytecie w Wilnie, radca prawny w ambasadzie polskiej przy Stolicy Apostolskiej, współzałożyciel Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. Autor książki „Gawędy o czasach i ludziach”.
• Michałowski Kpt
• Miciński Bolesław (1911–1943), eseista, krytyk literacki.
• Mickiewicz Adam (1798-1855), poeta, Wieszcz narodowy epoki romantyzmu. Druga pozycja wydawnicza Instytutu Literackiego w Rzymie to właśnie wybrane przez Giedroycia, emigracyjne „Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego” Mickiewicza.
• Miecznikowski Jan
• Miedziński Bogusław (1891-1972), polityk i publicysta, wicemarszałek Sejmu (1935–38), podpułkownik Wojska Polskiego. Działał na rynku prasowym, redagował dziennik „Gazeta Polska”.
• Mieroszewski Juliusz (1906–1976), dziennikarz i publicysta; komentator polityczny; stały współpracownik „Kultury”. Biografia w „Kulturze”.
• Mikulska
• Modrzewski Stanisław
• Mokrzycki
• Montfort
• ks. Montini - Montini Giovanni Batista (1897-1978), kardynał, a w latach 1963–78 papież Paweł VI. Jerzy Giedroyc spotkał się z nim w Watykanie, w czasie powstawania Instytutu.
• Morozewicz / Moroziewicz
• Mrożkiewicz
• Norwid Cyprian Kamil (1821-1883), poeta, twórca liryki i poematów, nowelista, dramaturg.
• Nowakowski Zygmunt (1891-1963), aktor i dyrektor Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, felietonista IKC-a. Na emigracji członek Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej przy prezydencie Władysławie Raczkiewiczu. W latach 1940-1944 redaktor naczelny „Wiadomości Polskich, Politycznych i Literackich”, redagowanych wspólnie z Mieczysławem Grydzewskim.
• Współpracownik Radia Wolna Europa.
• Nurkiewicz
• Ochman
• Ochocki Bolesław (ur. 1912)
• Olechowski Jan (1917-1956), poeta, publicysta, redaktor (m.in. „Dziennik Żołnierza”. „Ku wolnej Polsce”, „Dziennik Żołnierza APW”, „Goniec Karpacki”, „Orzeł Biały”), żołnierz Armii Andersa, oficer oświatowy, po wojnie w Oddziale Kultury i Oświaty Armii Polskiej w Rzymie.
• Orwid - być może Roman Orwid-Bulicz, emigracyjny pisarz.
• Ostrowski Wiktor (1905-1992), oficer WP, inżynier, podróżnik, alpinista. Uczestnik kampanii wrześniowej, z niewoli sowieckiej wydostał się z Armią Andersa. Uczestnik bitwy o Monte Cassino.
• Pachowski
• Kazimierz Papée (1889-1979), doktor prawa, dyplomata, Komisarz Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku (1932–1936), poseł w Czechosłowacji, ambasador przy Stolicy Apostolskiej.
• Pawlik W.
• Pawlikowski Michał Gwalbert (1887-1970), pisarz i poeta, wydawca, bibliofil. Miłośnik gór, taternik. Po II wojnie w Londynie, założył tam Instytut Kultury Polskiej na Obczyźnie.
• Pehr
• Pełczyńska
• Perkowicz
• Piasecki Sergiusz (1901-1964), pisarz pochodzenia białoruskiego, agent Oddziału II Sztabu Generalnego, mający na koncie wiele brawurowych akcji. Autor m. in. powieści o życiu przemytników („Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy”) i szpiegów wojskowych („Bogom nocy równi”). Instytut Literacki wydał w 1946 roku w Rzymie jego powieść „Jabłuszko”.
• Piątkowski Henryk (1902-1969), pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, lekkoatleta. Uczestnik bitwy o Monte Cassino i o Ankonę.
• Piestrzyński Ryszard (1902-1962) - dziennikarz, polityk, w II RP poseł na Sejm. Pracował w Biurze Prasy i Propagandy przy ambasadzie polskiej w Bukareszcie. Żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Redaktor pism, m. in.: "Orzeł Biały", "Biuletyn Informacyjny", "Biuletyn Obozowy".
• Pigoń Stanisław (1885-1968), profesor, historyk literatury polskiej, rektor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim.
• Pilatowa Janina (1905-1986), filolog; redaktorka Wydawnictw Wojskowych na Bliskim Wschodzie (1943–47). Pisała m.in. do periodyku „Ochotniczka. Pismo PSK”.
• Piłsudski Józef (1867-1935), polityk, mąż stanu, przywódca ruchu niepodległościowego. Naczelnik Państwa, Marszałek Polski.
• Piskor Aleksander (1911-1972), pisarz i publicysta; dyrektor londyńskiej „Vistula Press” (którą prowadził z pomocą Mai Prądzyńskiej), wydawnictwa i ośrodka kolportażu m. in. „Kultury”.
• Piskorski
• Poklękowski – być może Zdzisław Poklękowski, prezes Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego „Baltia” w latach 1935-1936, członek władz OWP w Poznaniu.
• Południkiewicz – Czesław?
• Potocka
• Poniatowski - Poniatowski Józef (1897-1995), ekonomista, polityk; publicysta, redaktor „Orła Białego” (w latach 1942–44), redaktor naczelny „Orła Białego” lub Poniatowski Juliusz (1886–1975), inżynier rolnik, ekonomista; minister rolnictwa; w Rzymie zajmował się działalnością wydawniczą w YMCA.
• Poznański
• Pragier Adam (1886-1976), publicysta, ekonomista, działacz socjalistyczny. W latach 1944-49 minister informacji i dokumentacji w rządzie w Londynie.
• Prądzyńska (Maja) Maria (1908-1994), współpracowniczka Jerzego Giedroycia, sekretarka przedwojennych pism „Buntu Młodych” i „Polityki”
• Protasewicz
• Przedpełski
• Raczyński Roger Adam (1889 - 1945) – polityk, wojewoda poznański, dyplomata, w latach 1938 -1940 ambasador RP w Bukareszcie. Od 1942 poseł przy rządzie greckim na emigracji, początkowo w Londynie, od 1943 w Kairze, od 1944 w Atenach.
• Rasiówna A.
• Romański
• Romer
• Rosetti
• ks. dr. Roziński(?)
• Rozwad (Rozwadowski?)
• Rubel Ludwik (1897-1958), dziennikarz i publicysta; poseł na Sejm, prezes Związku Dziennikarzy Polskich za Granicą, redaktor polityczny Ilustrowanego Kuriera Codziennego.
• Rządkowski
• Rzeszycha
• Sadkowski
• Sakowski Juliusz (1905-1977), krytyk literacki i eseista, dyplomata, pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, urzędnik w Ministerstwie Informacji rządu RP na uchodźstwie.
• Sanik
• Sądek
• Scharf Juliusz (1892-1970), właściciel drukarni w Krakowie i firmy księgarskiej „Cracovia” w Londynie (1950–70).
• Schoenkopf
• Siedlecki
• Siemiradzki
• Sienkiewicz Henryk (1846 -1916), powieściopisarz i publicysta, laureat literackiej Nagrody Nobla, autor m.in. „Trylogii”, „Krzyżaków”, „Quo Vadis”. Pierwszą książką wydaną przez Instytut Literacki w 1946 roku była jego powieść „Legiony” - zobacz.
• Sikorski Kazimierz - major, intendent („przydzielono do nas majora Sikorskiego z intendentury. Miał on zajmować się kontrolą naszej gospodarki” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
• Siuta Tadeusz (1913–1978), naukowiec, historyk starożytności, żołnierz Armii Andersa (ppor.). Pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie.
• Siutowa – żona Tadeusza Siuty
• Skiwski Wiktor (1900–1956), dyplomata, w latach 1935–39 naczelnik wydziału prasowego MSZ.
• Skoczeń
• Skowroński
• Słonicki
• Smosarski
• Soboniewski
• Stachucki
• Stanisławski
• Stankiewicz
• Stefanowicz Aleksander (1900-1985), pułkownik, oficer piechoty i broni pancernej WP, adiutant generała Stanisława Maczka we Francji (w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej), dowódca 1 pułku w 1 Dywizji Pancernej podczas walk we Francji, Belgii i Holandii i Niemczech (tu także w ramach strefy okupacyjnej). Po wojnie osiadł w Kanadzie.
• Steinbeck John (1902-1968), amerykański pisarz, laureat Nagrody Nobla.
• Stempień
• Stempowski Jerzy (1893-1969), pseudonim Paweł Hostowiec – pisarz, publicysta, tłumacz. Biografia w „Kulturze”.
• Strug Andrzej, właściwie Tadeusz Gałecki (1871-1937), pisarz, działacz ruchu socjalistycznego, legionista. W 1947 roku Instytut Literacki wydał jego książki: „Mogiła nieznanego żołnierza”, „Dzieje jednego pocisku”.
• Strzetelski Stanisław (1895-1969), dziennikarz, publicysta, wydawca. Pracownik Ministerstwa Informacji i Dokumentacji Rządu RP na uchodźstwie, korespondent Polskiej Agencji Telegraficznej w Lizbonie. Po wojnie w USA.
• Studnicki-Gizbert Konrad (ur. 1926) - syn Władysława Studnickiego, publicysta.
• Studnicki-Gizbert Władysław (1867–1953), działacz niepodległościowy i polityk; publicysta. Autor m.in. „Polska za linią Curzona” (studium polskich Ziem Wschodnich) czy memoriału skierowanego do władz III Rzeszy.
• Styliński
• Sulik Nikodem (1893-1954), generał brygady WP, dowódca 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Po wojnie na emigracji w Londynie.
• Suchodolski
• Szalecki
• Szczerbicki Edward W., porucznik, kierownik Wydziału Oświaty 2 Korpusu, przedwojenny inspektor szkolny na Kresach, więzień oflagu Murnau.
• Szelągowski Adam Wiktor (1873-1961), historyk, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Autor wielu publikacji naukowych o historii Polski.
• Szewczyk
• Sznarbachowski Włodzimierz (1913-2003), poeta, publicysta, działacz emigracyjny. Wraz z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim przetłumaczyli dla paryskiej „Kultury” pracę Benedetta Crocego „Zmierzch cywilizacji”.
• Szpotański Stanisław (1874-1936), pisarz i publicysta, historyk, dyplomata. Autor m. in. powieści „Prometeusze” (jednej z pierwszych książek wydanych przez Instytut Literacki) oraz „Synowie klęski”.
• Szułdrzyński Jan, publicysta, pisarz. Podczas wojny wykładał zagadnienia polityczne na emigracyjnych Wyższych Kursach Naukowych w Jerozolimie. Publikował w "Kwartalniku Historycznym na Wschodzie". Autor m. in. pracy „Anglia i Polska w polityce europejskiej: studium historyczno-polityczne” (Jerozolima 1945).
• por. Szymczak
• mjr Szymkiewicz
• Szyszkowski
• Święcicki – być może Święcicki Tadeusz (1918-1995), rotmistrz kawalerii, porucznik 14 pułku ułanów, kapitan WP; po wojnie architekt w Wielkiej Brytanii.
• Telmany Adam (ur. 1914), porucznik
• Tejchman
• Terlecki
• Toeplitz
• st. och. Tukałło Izabella – pracowniczka Instytutu Literackiego w Rzymie.
• Tuminelli
• Turkiewicz Zygmunt (1912-1973), artysta malarz, grafik, rysownik, żołnierz Armii Andersa, po wojnie na emigracji w Londynie. Swoje prace pokazywał m. in. na wystawie w Bagdadzie i Rzymie (1946). Współpracownik „Kultury”.
• Tyszkiewicz Michał (1903-1974), hrabia, ziemianin, urzędnik MSZ. Mąż artystki Hanki Ordonówny. Oboje wydostali się z sowieckiej niewoli z Armią Andersa. Sekretarz poselstwa RP w Teheranie.
• Valcini Alceo (1909-1991), włoski dziennikarz, w czasie wojny korespondent "Corriere della Sera" w Warszawie, a w latach 1945-1948 członek przedstawicielstwa dyplomatycznego Włoch w Polsce. Opisał Warszawę w dwóch książkach: "Golgota Warszawy" („Il calvario di Varsavia”, 1939-1945”, Milano: Garzanti, 1945 – to zapewne ją miał na myśli Giedroyc, notując w Agendzie: „Kupić książkę Valcini o Warszawie”) oraz "Bal w hotelu Polonia". Vecchietti Elvira - 316 kompania transportowa PWSK [Pomocnicza Wojskowa Służba Kobiet]
• Verdiani
• Wańkowicz Melchior (1892- 1974) – pisarz, publicysta, reporter, korespondent wojenny. Autor wielu książek (m.in. „Monte Cassino”, „Wrzesień żagwiący”, „Ziele na kraterze”). W 1949 roku Instytut wydał jego „Klub Trzeciego Miejsca” o geopolityce. Biografia w „Kulturze”.
• O. Warszawski Józef (ps. Ojciec Paweł, 1903-1997), ksiądz katolicki, jezuita, kapelan w Armii Krajowej i podczas Powstania Warszawskiego, jeniec stalagu. Kapelan harcerski, redaktor pism katolickich, prowadził działalność naukową w Rzymie.
• Wąchała Władysław (1905–?), porucznik; pracownik Instytutu Literackiego w Rzymie, zajmował się drukarnią.
• Weintraub Wiktor (1908-1988), historyk literatury polskiej, dyplomata. Po wojnie na emigracji, publikował w „Kulturze”.
• Węgorek
• Wiatr Józef (1889-1977), generał. Był m. in. dowódcą Bazy i Etapów Armii Polskiej na Wschodzie, Generalnym Kwatermistrzem APW, dowódcą Jednostek Wojskowych na Środkowym Wschodzie (do 1947). Po wojnie w Londynie.
• Wierciak
• Wierski
• Wierzbicki Zdzisław (1888-1951), senator w II RP, więzień niemieckiego obozu Dachau. Po wyzwoleniu we Francji i Belgii (gdzie organizował pomoc dla polskiej młodzieży). W 1947 roku wrócił do Polski.
• Wierzkowski K.
• Wierzyński Kazimierz (1894-1969), poeta, prozaik, eseista, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, recenzent. Publikował w emigracyjnych pismach, współpracował m. in. z londyńskimi „Wiadomościami”. Biografia w „Kulturze”.
• płk. Wierusz-Skow
• Wiśniowski Kazimierz (1896-1964), generał brygady, kwatermistrz. „Wiśniowski dał nam sto złotych funtów ze swego funduszu dyspozycyjnego i zgodził się na udzielenie nam pożyczki z Funduszu Żołnierza na zakup drukarni” - wspominał Jerzy Giedroyc w „Autobiografii na cztery ręce”.
• Witek Ignacy (1889-1953), pułkownik, w 1946 szef intendentury (Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych)
• Witmang
• strz. Witfang Fryderyk
• Wohnout Wiesław (1902-1988), przed wojną członek Rady Naczelnej PPS, dziennikarz (m.in. w piśmie „Naprzód”), po wojnie na emigracji. Był kierownikiem Polskiej Agencji Telegraficznej, a latach 1962-1973 redaktorem naczelnym „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”.
• Wojciechowska Jadwiga, według informacji z agendy: mgr. fil., pracowała w Y.M.C.A. (Związek Młodzieży Chrześcijańskiej).
• Wolski Jan – podporucznik, w Rzymie kierownik drukarni Instytutu Literackiego
• Wraga Ryszard - właśc. Jerzy Niezbrzycki (1902–1968), kapitan piechoty WP, oficer II Oddziału Sztabu Generalnego (wywiadu wojskowego), publicysta, sowietolog. Biografia w „Kulturze”.
• Wycisło - być może Alojzy Wycisło (1908-2005), amerykański duchowny katolicki polskiego pochodzenia, biskup pomocniczy Chicago i Green Bay. Uczestnik Soboru Watykańskiego II. Z ramienia Catholic War Relief Services podczas wojny i po jej zakończeniu zajmował się obozami dla uchodźców, koordynował też powojenną pomoc m.in. dla Europy Wschodniej (z ramienia Polish American Relief Organization).
• Zagórski Jerzy (1907–1984), pisarz, poeta, tłumacz. Po wojnie attaché kulturalny ambasady polskiej w Paryżu. Od 1957 roku mieszkał w Warszawie.
• Zahorska Stefania (1890-1961), pisarka, publicystka, historyk i krytyk sztuki. Przed wojną pisała m. in. do „Wiadomości Literackich”. Po wojnie osiadła w Anglii, działała w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Londynie.
• Zahorski Witold - redaktor naczelny„Na Szlaku Kresowej” - czasopisma żołnierzy 5. Kresowej Dywizji Piechoty (wyd. 1944-46 we Włoszech).
• Zajączkowski Tadeusz - autor „W krainie absurdu” (wyd. Rzym, Biuro Prasowe Biskupa Polowego W.P., 1946), „Od Ostrej Bramy do Ósmej Armii” (wyd. Rzym, Oddział Kultury i Prasy 2. Korpusu, 1945., Biblioteka Orła Białego).
• Zawadzka – Alicja Zawadzka-Wetz (?)
• Zawadzki – być może Zygmunt Odrowąż-Zawadzki (1911-2008), generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik m.in. bitwy o Tobruk, Monte Cassino i Ankonę, dowódca 5 Batalionu Strzelców Karpackich. Wrócił do Polski w 1947 roku.
• Zawadzki Stanisław – w Agendzie: „Znaleźć adres: Zawadzki Stanisław syn Maurycego i Natalji, ur. Bogorodzk 1917, w 1939 kpr.”.
• Zbyszewski Wacław (1903-1985), pisarz, publicysta (m. in. w krakowskim "Czasie", wileńskim "Słowie" i warszawskim „Buncie Młodych”), dyplomata. Pracował w polskiej sekcji radia BBC, był paryskim korespondentem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Instytut Literacki wydał jego zbiór esejów „Zagubieni romantycy i inni”. Biografia w „Kulturze”.
• Ppłk Zdanowicz – być może ppłk. Tadeusz Zdanowicz z Komendy Głównej Armii Krajowej, w maju 1945 uwolniony z obozu jenieckiego.
• Zdrojewski – być może Antoni Zdrojewski (1900-1989), oficer piechoty i artylerii, walczył w kampanii wrześniowej i francuskiej, prowadził działalność konspiracyjną we Francji. Pułkownik Polskich Sił Zbrojnych, szef Delegatury MON i członek Oddziału Likwidacyjnego we Francji.
• Zdziech
• Zielicki Józef (1910–1973), działacz harcerski, matematyk, nauczyciel, syberyjski zesłaniec, żołnierz Armii Andersa. Zastępca Józefa Czapskiego w wydziale propagandy, a potem w jego placówce Drugiego Korpusu i Ministerstwa Informacji w Paryżu.
• Znaniecki Juliusz (1908- 1958), pisarz, poeta. Syn znanego socjologa Floriana Znanieckiego.
• Znowski Bogdan Zenon (ur. 1915), ppor. d-two w 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Redaktor gazetki „Przy Kierownicy w Tobruku” i „Ku Wolnej Polsce”.
• Żaba Norbert (1907-1994), publicysta, dyplomata, działacz emigracyjny. Biografia w „Kulturze”.
• Żabicki
• Żak
• Żakiewicz – prawdop. Żakiewicz Wacław (ur. 1912), kpr. pchr. 1. kompania zaopatrywania w 3 Dywizji Strzelców Karpackich
• Żebrowski (?)
• Żenczyk. – prawdopodobnie Tadeusz Żenczykowski (1907-1997), prawnik, działacz polityczny, publicysta. Uczestnik Powstania Warszawskiego 1944, szef Wydziału Propagandy AK. W latach 1954-1975 redaktor, następnie zastępca dyrektora Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.
• Żeromski Stefan (1864-1925), pisarz, autor m.in. „Przedwiośnia”. Jeden z ulubionych pisarzy Jerzego Giedroycia. „Byłem żeromszczykiem i w pew nym sensie zostałem nim do dziś” - wyznał w „Autobiografii na cztery ręce”.
• Żłobnicki – być może Jerzy Żłobnicki (1902-?), attache ambasady RP w Paryżu (PSZ), po wojnie mieszkał w Paryżu.
• Żurkowski - kapitan

POWRÓT NA GÓRĘ STRONY 

---