- Korespondenci Jerzy Giedroyc / Andrzej Chciuk

Autorzy:

Jerzy Giedroyc / Sygn. min000

Korespondenci (215)

Bogdana Carpenter
Bolesław Celiński
Andrzej Chciuk
Nicola Chiaromonte
Andrzej Chilecki
Zdzisław Chmielewski
Michał Chmielowiec
Wacław Chocianowicz
Tadeusz Chrzanowski
Anna M. Cienciała
Adam Ciołkosz
Lidia Ciołkoszowa
Lidia Croce
Maria Czapska
Józef Czapski
Adam Czerniawski

Jerzy Giedroyc / Andrzej Chciuk

Garść refleksji o przedwojennej polityce i stosunku do mniejszości narodowych.

1955-12-03 , Jerzy Giedroyc

„Głównym grzechem śmiertelnym odrodzonej Polski było, że po załamaniu się wizji federacyjnej Piłsudskiego staliśmy się państwem zawierającym duży procent mniejszości narodowych o dużej dynamice. Zamiast tę dynamikę wykorzystać staraliśmy się ją zdusić represjami administracyjnymi i polityką asymilacyjną. Nie mogło to dać rezultatów”.

Kłopoty z pisaniem, wspomnienia o kard. Hlondzie i arcybiskupie Szeptyckim

1960-01-28 , Andrzej Chciuk

„Powinni mnie wsadzić do więzienia, albo do klasztoru na rok, bo może wypisałbym co ważniejsze z siebie... Kiedyś byłem na audiencji u Hlonda (był to lipiec 1943), skarżąc się na niektórych księży, że przeszkadzają YMCE w robocie, brzęcząc na lewo i na prawo, że to masoni... Prymas wysłuchał, spytał czy jestem masonem, powiedziałem, że nie... Więc co się pan przejmuje gadaniem durniów”.

Wieści z Australii

Melbourne, 1963-11-14 , Andrzej Chciuk

Chciuk opisuje Giedroyciowi swoją pracę nad tekstem o powieści kryminalnej, który ukazał się w Kulturze 1964/1-2/195-196 jako "Kryminał" w Polsce Ludowej. Opisuje też swojego nowego współpracownika, Jabłońskiego - być może chodzi tu o Wacława Jabłońskiego, który w tym okresie mieszkał w Melbourne, podobnie jak Chciuk.

Podtrzymywanie kontaktu

Maisons-Laffitte, 1963-11-17 , Jerzy Giedroyc

Giedroyc, do którego poprzedni list od Chciuka nie zdążył jeszcze dotrzeć, dopomina się o wieści od niego.

Różne wieści

Melbourne (prawdopodobnie), 1963-11-25 , Andrzej Chciuk

Chciuk opisuje swoje kłopoty zdrowotne i osobiste, które utrudniają mu pracę intelektualną, w tym pisanie książki o polskiej emigracji w Australii (ostatecznie Chciuk wznowił pracę nad książkę dopiero w latach 70., ale jego nagła śmierć uniemożliwiła jej wydanie).