Dziennik Związkowy „Zgoda” (Chicago)
14/07/1977 ( USA ) sygnatura: 1977_2_021
Przedruk fragmentu artykułu „Sytuacja katolików w ZSSR”, opublikowanego w czerwcowym numerze „Kultury” (1977).
Głos Polski (Toronto)
14/07/1977 ( Kanada ) sygnatura: 1977_2_022
List do redakcji prostuje nieścisłości, które znalazły się w artykule „Fundusz Pomocy Bibliothèque Polonaise” , opublikowanym na łamach „Głosu Polskiego” z dn. 30 czerwca 1977.
Le Soir
16/07/1977 ( Francja ) sygnatura: 1977_2_023
Notka informuje, ze Pol Mathil, współpracownik „Le Soir”, otrzymał nagrodę paryskiej „Kultury”, za publikowane na jej łamach pod pseudonimem „Brukselczyk” politycznie felietony.
Tygodnik Polski (Melbourne), nr 27
16/07/1977 ( Australia ) sygnatura: 1977_2_024
Marian Kałuski uważa, że wyrzeczenie się polskiego Lwowa i Wilna przez środowisko „Kultury”, to po prostu spełnienie przez Jerzego Giedroycia obowiązku patriotycznego względem Litwy, „gdyż musimy wiedzieć – zapewnia - że redaktor Kultury nie jest Polakiem, a tylko Litwinem”. Kałuski występuje również ostro przeciwko „szkalowaniu narodu polskiego” na łamach paryskiej „Kultury”. Jego zdaniem wzmianka o polskim „wielowiekowym imperializmie” na Ukrainie, w opublikowanej w majowym numerze „Kultury” (1977) „Deklaracji w ukraińskiej sprawie”, to „wielka zniewaga Narodu Polskiego (…) bezmyślne i niczym nie uzasadnione poniżanie godności narodowej”.
Tydzień Polski (Londyn)
16/07/1977 ( Wielka Brytania ) sygnatura: 1977_2_025
Recenzjia książki Adama Michnika „Kościół, lewica, dialog” (Paryż 1977 Instytut Literacki).
Narodowiec (Lens)
17-18/07/1977 ( Francja ) sygnatura: 1977_2_026
Tadeusz Borowicz wielokrotnie piętnujący „londyńskie sanacyjne środowiska niepodległościowe” za „wymachiwanie szabelką”, które mogłoby „na Polskę ponownie ściągnąć tragedie i klęski”, tym razem chwali Wiesława Wohnouta za felieton opublikowany w londyńskim „Dzienniku Polskim” (por. sygn. 1977_1_157), zalecający ostrożność w ocenie informacji napływających z kraju.
Nowy Dziennik ????
16/07/1977 ( USA ) sygnatura: 1977_2_027
Ostrzeżenie przed „fałszywą akcją wyzwoleńczą” w kraju i na emigracji, w której „mniej lub bardziej marksistowska” nowa lewica, „szeroko wymachująca sztandarem demokracji”, wspierana przez „byłych komunistycznych dygnitarzy z kraju (...) grupy emigracyjnych rewizjonistów próbujących reformować socjalizm” oraz „londyńską grupę skupioną wokół legalistycznych władz i tzw. prezydenta i rządu sanacyjnego”, próbuje „uzdrawiać Polskę w porozumieniu oraz bliższej lub bardziej luźnej współpracy z Niemcami”.
Narodowiec (Lens), nr 165
19/07/1977 ( Francja ) sygnatura: 1977_2_028
Dominik Morawski wśród przyczyn swojego wystąpienia z działającego na emigracji Zespołu Stronnictwa Pracy wymienia m. in. „realne niebezpieczeństwo przekształcenia tej organizacji w „pseudoendecką przybudówkę do krajowych i emigracyjnych machinacji typu kolaboracjonistycznego lub oportunistycznego”.
Narodowiec (Lens), nr 165
19/07/1977 ( Francja ) sygnatura: 1977_2_029
Głos w dyskusji prasowej wywołanej artykułem Marii Winowskiej „Nieproszone rady i dywersja”, opublikowanym w majowym numerze „Kultury” (1977).
Głos Polski (Toronto)
21/07/1977 ( Kanada ) sygnatura: 1977_2_030
Informacja o referacie ukraińskiego działacza Michała Dobriańskiego, wygłoszonym na publicznym zebraniu Towarzystwa Polsko-Ukraińskiego w „Ognisku Polskim” w Londynie, w związku z dziesięcioleciem działania tej organizacji oraz wywiad z Dobriańskim na temat wzajemnych relacji polsko-ukraińsko-rosyjskich w historycznym ujęciu.