Odgłosy (Łódź), nr 9
27.04.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_165
Autor krytykuje pesymizm w polskiej literaturze, sztuce publicystyce, „wyrażający się w ostentacyjnym czarnowidztwie”, na który zapanować miała moda w okresie tzw, odwilży. Przykładem Marek Hłasko i jego twórczość.
Kierunki (Warszawa), nr 17 (99)
27.04.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_166
O obscenach w literaturze współczesnej – szkic literacki. .
Życie Warszawy, nr 101
27-28.04.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_167
W przeglądzie prasy reakcje krajowych pism na dwa artykuły opublikowane w numerze 4 (126) „Kultury”, Juliusza Mieroszewskiego „Dialektyczne medytacje na trasie W-Z” oraz Zbigniewa Jordana „ O sytuacji w filozofii”.
Żołnierz Wolności (Warszawa), nr 99
28.04.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_168
„Żołnierz Wolności” dokonuje przeglądu krajowej prasy recenzującej kwietniowy numer „Kultury” z 1958 roku .
Kurier Szczeciński, nr 100
29.04.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_169
W przeglądzie prasy odwołanie do artykułu Jerzego Piórkowskiego, opublikowanego na łamach „Nowej „Kultury”, krytykującego ocenę rozwoju sytuacji politycznej w kraju, dokonaną przez Juliusza Mieroszewskiego w artykule „Dialektyczne medytacje na trasie W-Z” opublikowanym na łamach „Kultury”.
Dziennik Polski (Detroit)
29.04.1958 ( USA ) sygnatura: 1958_1_170
Notatka o zaostrzeniu cenzury w Polsce.
Związkowiec
30.04-06.05.1958 ( Kanada ) sygnatura: 1958_1_171
O Marku Hłasce, jego twórczości, pobycie w Paryżu i atakach krajowej prasy.
Kamena, nr 7-8
30.04.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_172
Cytat z recenzji Zdzisława Broncela zamieszczonej na łamach „Kultury” nr 3 (125), dotyczącej występów Ireny Eichlerówny na deskach londyńskiego 20th Century Theatre.
Słowo Powszechne, nr 102
30.04.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_173
Paxowskie „Słowo Powszechne”, w przeglądzie prasy, oskarża środowisko warszawskiej „Nowej Kultury” o nadmierną sympatię i uznanie dla „Kultury” paryskiej.
Tygodnik Demokratyczny
30.04-06.05.1958 ( Polska ) sygnatura: 1958_1_174
Wypis (cytat) z „Tygodnika Demokratycznego” oskarżający „Kulturę” nr 3 (125) o tendencyjne i nierzetelne sprawozdanie z Kongresu Stronnictwa Demokratycznego.